#ငယ္ကရည္စူး ၊ ငယ္ခ်စ္ဦးႏွင့္
ၾကည္ႏူးရႊင္ပ် ၊ လက္ထပ္ရဧ။္ ။
#ႏွစ္ဦးတူမွ် ၊စိတ္တိုင္းက်ပင္
လွပရႊန္းေၿပာင္ ၊ အိမ္တေဆာင္ကို
ထူေထာင္အားခဲ ၊ ပန္းၿခံထဲလည္း
ပ်ိဳးၾကဲေၿမဆြ ၊ပန္းစိုက္ရဧ။္ ။
#ရက္မွလႏွစ္ ၊ေဟာင္း၍သစ္လည္း
အခ်စ္မေၿပာင္း ၊ ငယ္ကေပါင္းမို ့
ထပ္ေလာင္းသက္တူ ၊ခ်စ္ၾကည္ၿဖဴဧ။္ ။
#လူ ့ၿပည္နယ္တြင္ ၊ေမာင္ႏွင့္ခင္လည္း
ၾကယ္စင္ႏွစ္ပြင့္ ၊ ေရာင္ၿမဴးတင့္ဧ။္ ။
#ပန္းၿခံထဲမွ ၊ပန္းအလွလည္း
ရနံ ့သာေထြ ၊ဖူးပြင့္ေ၀ဧ။္ ။
#သမီးႏွင့္သား ၊ကေလးမ်ားလည္း
ကစားေပ်ာ္ရႊင္ ၊ သံသာလြင္ဧ။္ ။
#ရက္မွလႏွစ္ ၊ေဟာင္း၍သစ္လည္း
အခ်စ္မေၿပာင္း ၊ ငယ္ကေပါင္းမို ့
ထပ္ေလာင္းသက္တူ ၊ခ်စ္ၾကည္ၿဖဴဧ။္ ။
#ခ်စ္လင္သက္ထား ၊သမီးသားႏွင့္
သြားရမည္မွန္း ၊ဘ၀လမ္းသည္
ေၿဖာင့္တန္းသာယာ ၊ ရွိခဲ့ပါဧ။္ ။
#သို ့ေပမဲ့ရွင့္
လူ ့အဖြဲ ့အစည္း ၊ ကမၻာၾကီးသည္
စစ္မီးေလာင္ကြၽမ္း ၊မၿငိမ္းခ်မ္လွ်င္
ရႊင္လန္းသာသူ ့ ၊ အိမ္ေထာင္စုလည္း
ပူမႈ ဘယ္၀ယ္ ကင္းလိမ့္နည္း ။
ေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာပါ။ facebook မွာဖတ္ဖူးတာေလပါ ကဗ်ာဆရာ နာမည္မသိပါ။
တိတ္တိတ္ခ်စ္
ေခါင္းေလးငဲ့ငဲ့
အျပံဳးေလးသဲ့သဲ့နဲ့
စကားေလးေတြ
ဖဲြနဲြ့ေနတဲ့အခါလဲ
လွေနတာဘဲ။....
မ်က္နွာေတာ္ညိဳ
အလုိမက်
မွဴိင္းပ်ပ်နဲ့
ေဒါသထေနတဲ့အခါလဲ
လွေနတာဘဲ။.....
ျပိဳေတာ့မဲ့မုိးလုိ
မ်က္၇ည္စုိ၇ွဲြ
ငုိေနတဲ့အခါလဲ
လွေနတာဘဲ။....
ဘယ္အခါဘဲျဖစ္ျဖစ္
လွေန၇က္တာမု့ိ
အံုပံုးခ်စ္..ခ်စ္လု့ိေနသူ
အက်ည္းတန္သူမွာ....
မးီလွ်ံပူ...၇င္မွာေထြး
တိတ္တိတ္ျကိတ္ေဆြး.....။
john
အျပံဳးေလးသဲ့သဲ့နဲ့
စကားေလးေတြ
ဖဲြနဲြ့ေနတဲ့အခါလဲ
လွေနတာဘဲ။....
မ်က္နွာေတာ္ညိဳ
အလုိမက်
မွဴိင္းပ်ပ်နဲ့
ေဒါသထေနတဲ့အခါလဲ
လွေနတာဘဲ။.....
ျပိဳေတာ့မဲ့မုိးလုိ
မ်က္၇ည္စုိ၇ွဲြ
ငုိေနတဲ့အခါလဲ
လွေနတာဘဲ။....
ဘယ္အခါဘဲျဖစ္ျဖစ္
လွေန၇က္တာမု့ိ
အံုပံုးခ်စ္..ခ်စ္လု့ိေနသူ
အက်ည္းတန္သူမွာ....
မးီလွ်ံပူ...၇င္မွာေထြး
တိတ္တိတ္ျကိတ္ေဆြး.....။
john
သုည
သုညေလးတစ္လံုးပါ
ဒါကိုေတာင္မွ
ေသြးတစ္စက္စက္က်တဲ့အထိႏွိပ္စက္
အိပ္မက္ထဲထိေတာင္
နင္မုန္းရက္တယ္ ..။
ျပီးဆံုူးသြားျပီဆုိတဲ့ စကားသံေနာက္
အမုန္းတစ္၀က္ ခ်စ္ျခင္းတစ္၀က္နဲ႔
ပက္လက္ေသဆံုး
ငါဟာ .. အညာတရ
သုညေလးတစ္လံုးပါ....ခ်စ္သူ။
ဒါကိုေတာင္မွ
ေသြးတစ္စက္စက္က်တဲ့အထိႏွိပ္စက္
အိပ္မက္ထဲထိေတာင္
နင္မုန္းရက္တယ္ ..။
ျပီးဆံုူးသြားျပီဆုိတဲ့ စကားသံေနာက္
အမုန္းတစ္၀က္ ခ်စ္ျခင္းတစ္၀က္နဲ႔
ပက္လက္ေသဆံုး
ငါဟာ .. အညာတရ
သုညေလးတစ္လံုးပါ....ခ်စ္သူ။
က်ိန္စာမိေနတဲ့အိမ္မက္
ရုတ္တ၇က္ပိုင္ဆုိင္ထားလုိက္၇တဲ့အ၇ာတခု
ေပ်ာက္ဆံဳးသြားသလုိပဲ
ငါ..ေသြး၇ူးေသြးတန္းနဲ့လိုက္၇ွာေနမိေလရဲ့
ျဖစ္တည္မွဳ့တုိငး္ဟာတန္ျပန္သက္ေ၇ာက္တယ္ဆုိ၇င္
ငါေပးခဲ့တဲ့ေမတၱာေတြနင့္ဆီမေ၇ာက္ႏုိင္တာ
ငါ့အတြက္ေတာ့သီးသန့္က်ိိန္စာတခုမ်ားလားဟာ
...
..
ငါမက္ေနတဲ့အိမ္မက္ကုိလန့္ႏုိးခ်င္ျပီ
မနက္ခငး္တုိငး္ရဲ့လွပတဲ့အနာဂတ္ေလးကိုျမင္ေတြ့ခ်င္ျပီ
ဒါေပမယ့္ဟာ
နင္ဆုိတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တခုက၇င္ထဲမွာ၇ွိေနသမွ်
ငါမက္ေနတဲ့အိမ္မက္ကိုတ၇ွုိက္မက္မက္ဖက္တြယ္ေနမိတုနး္ပဲ
..
...
တခါတေလ၀င္သက္ထြက္သက္တုိငး္
နင့္နာမည္ကုိတဖြဖြ၇ြတ္ဆိုေနမိတဲ့....ငါ....
က်ိန္စာမိေနတဲ့အ၇ူးတေယာက္လိုပါပဲ
ေသေလာက္တဲ့ဒါဏ္၇ာမဟုတ္ေပမယ့္
နင္ပစ္လုိက္တဲ့ျမွာဒါဏ္ကအသက္၇ွဴလုိက္တုိငး္..
၇င္ဘက္ထဲမွာတဆစ္ဆစ္နာတယ္ဟာ....
ေပ်ာက္ဆံဳးသြားသလုိပဲ
ငါ..ေသြး၇ူးေသြးတန္းနဲ့လိုက္၇ွာေနမိေလရဲ့
ျဖစ္တည္မွဳ့တုိငး္ဟာတန္ျပန္သက္ေ၇ာက္တယ္ဆုိ၇င္
ငါေပးခဲ့တဲ့ေမတၱာေတြနင့္ဆီမေ၇ာက္ႏုိင္တာ
ငါ့အတြက္ေတာ့သီးသန့္က်ိိန္စာတခုမ်ားလားဟာ
...
..
ငါမက္ေနတဲ့အိမ္မက္ကုိလန့္ႏုိးခ်င္ျပီ
မနက္ခငး္တုိငး္ရဲ့လွပတဲ့အနာဂတ္ေလးကိုျမင္ေတြ့ခ်င္ျပီ
ဒါေပမယ့္ဟာ
နင္ဆုိတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တခုက၇င္ထဲမွာ၇ွိေနသမွ်
ငါမက္ေနတဲ့အိမ္မက္ကိုတ၇ွုိက္မက္မက္ဖက္တြယ္ေနမိတုနး္ပဲ
..
...
တခါတေလ၀င္သက္ထြက္သက္တုိငး္
နင့္နာမည္ကုိတဖြဖြ၇ြတ္ဆိုေနမိတဲ့....ငါ....
က်ိန္စာမိေနတဲ့အ၇ူးတေယာက္လိုပါပဲ
ေသေလာက္တဲ့ဒါဏ္၇ာမဟုတ္ေပမယ့္
နင္ပစ္လုိက္တဲ့ျမွာဒါဏ္ကအသက္၇ွဴလုိက္တုိငး္..
၇င္ဘက္ထဲမွာတဆစ္ဆစ္နာတယ္ဟာ....
ရည္ရြယ္သူသို ့
ပန္းေလးပ်ိဳးထားၿပီး
မခူးရဘူးလို.သတ္မွတ္ထားသူေရ......
လမ္းေလးခင္းထားၿပီး
မေလ်ွာက္ရဘူးတဲ.လား..........
(ေက်းဇူးၿပဳၿပီး)နင္.ရင္ထဲမွာငါမရွိပဲနဲ.
ငါ့ကိုေမ်ွာ္လင္.ခ်က္ေတြမေပးပါနဲ.
အခ်စ္ဆိုတာငါ့အတြက္ စကားလုံးမဲ့ခဲ့သူပါ
(ႀကားဘူးတယ္)မီးနဲ.အခ်စ္ဟာ
အကိုင္တြယ္မတတ္ရင္လူကိုဥပါဒ္ၿဖစ္ေစသတဲ.
ဟုတ္မဟုတ္ေတာ.မသိဘူး(ေသခ်ာတာက)
ကြ်န္ေတာ္ေလညညဆို
အရင္လိုအိပ္မေပ်ာ္တာ
အေတာ္ႀကာၿပီ (...........)
မခူးရဘူးလို.သတ္မွတ္ထားသူေရ......
လမ္းေလးခင္းထားၿပီး
မေလ်ွာက္ရဘူးတဲ.လား..........
(ေက်းဇူးၿပဳၿပီး)နင္.ရင္ထဲမွာငါမရွိပဲနဲ.
ငါ့ကိုေမ်ွာ္လင္.ခ်က္ေတြမေပးပါနဲ.
အခ်စ္ဆိုတာငါ့အတြက္ စကားလုံးမဲ့ခဲ့သူပါ
(ႀကားဘူးတယ္)မီးနဲ.အခ်စ္ဟာ
အကိုင္တြယ္မတတ္ရင္လူကိုဥပါဒ္ၿဖစ္ေစသတဲ.
ဟုတ္မဟုတ္ေတာ.မသိဘူး(ေသခ်ာတာက)
ကြ်န္ေတာ္ေလညညဆို
အရင္လိုအိပ္မေပ်ာ္တာ
အေတာ္ႀကာၿပီ (...........)
အညာေႏြ
ရြက္ေဟာင္း ေၾကြကာ
ရြက္သစ္ ေ၀ျပီး
နွင္းမႈန္ ကြယ္ေပ်ာက္
ျမဴေတြ ဆိုင္းတဲ့
ဒီအညာေႏြ
ဥၾသ တြန္ၾကဴး
ေလေဗြရူးနဲ ့
လြမ္းဖြယ္ေကာင္းျပီး
ေခါင္းေလာင္းသံေပ်ာက္
ေက်ာင္းၾကီးပိတ္တဲ့
အညာေႏြ
ေက်ာင္းသြားငယ္ေဖာ္
စေနာက္ ရာမဲ့
ခ်စ္ဦးသူနဲ ့
ခြဲေနရျပီး
အလြမ္းေ၀တဲ့
ဒီအညာေႏြ....။
ထြန္းေလး(နြားထိုးၾကီး)
ရြက္သစ္ ေ၀ျပီး
နွင္းမႈန္ ကြယ္ေပ်ာက္
ျမဴေတြ ဆိုင္းတဲ့
ဒီအညာေႏြ
ဥၾသ တြန္ၾကဴး
ေလေဗြရူးနဲ ့
လြမ္းဖြယ္ေကာင္းျပီး
ေခါင္းေလာင္းသံေပ်ာက္
ေက်ာင္းၾကီးပိတ္တဲ့
အညာေႏြ
ေက်ာင္းသြားငယ္ေဖာ္
စေနာက္ ရာမဲ့
ခ်စ္ဦးသူနဲ ့
ခြဲေနရျပီး
အလြမ္းေ၀တဲ့
ဒီအညာေႏြ....။
ထြန္းေလး(နြားထိုးၾကီး)
ေမွ်ာ္လင့္ဖြယ္ရာ ညီမွ်ျခင္းသာ
ဆရာေရာင္ေရာင္
ေလေဆာင္ေကာင္းျပီး
heatတက္ေနတဲ့
မ်က္နွာမ်ဳိးနဲ ့
ငါမေနတက္
ဓနၾကြယ္ရာ
မ်က္နွာရယ္သာ
မြဲေတရံႈခ်
မ်က္နွာမရ
ဒါေတြကိုလည္
ငါမလိုလား
ဒီလူဘ၀
တခဏ၀ယ္
ေသရြာမေရာက္
သက္မေပ်ာက္ခင္
နွစ္လိုရာဖြယ္
အသိတရား
မွ်တမူသာ
ငါ့ဘ၀ရဲ ့.....
ေမွ်ာ္လင့္ဖြယ္ရာ...ညီမွ်ျခင္းတည္း...။
ထြန္းေလး(ႏြားထိုးၾကီး)
ေလေဆာင္ေကာင္းျပီး
heatတက္ေနတဲ့
မ်က္နွာမ်ဳိးနဲ ့
ငါမေနတက္
ဓနၾကြယ္ရာ
မ်က္နွာရယ္သာ
မြဲေတရံႈခ်
မ်က္နွာမရ
ဒါေတြကိုလည္
ငါမလိုလား
ဒီလူဘ၀
တခဏ၀ယ္
ေသရြာမေရာက္
သက္မေပ်ာက္ခင္
နွစ္လိုရာဖြယ္
အသိတရား
မွ်တမူသာ
ငါ့ဘ၀ရဲ ့.....
ေမွ်ာ္လင့္ဖြယ္ရာ...ညီမွ်ျခင္းတည္း...။
ထြန္းေလး(ႏြားထိုးၾကီး)
လူငယ္မ်ား သိသင့္ေသာ ယဥ္ေက်းမူဆိုင္ရာ အခ်က္မ်ား
၁။ မိမိႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္ေသာေနရာတြင္ ေနရာ၏။
၂။ လူၾကီးမ်ား၊ ဧည့္သည္မ်ားထံသုိ႕ မေခၚဘဲမသြားရာ။
၃။ ရႊင္ပ်ေသာ မ်က္ႏွာထား အမူအရာရွိရာ၏။
၄။ က်ယ္ေလာင္စြာ စကားမေျပာရ။ ဆူညံျခင္းမရွိေစရ။
၅။ လူငယ္အခ်င္းခ်င္း သင့္တင့္စြာေနရာ၏။
၆။ လူၾကီးမ်ား၏အလုပ္ကို တတ္ႏိုင္သမွ် ကူညီရာ၏။
၇။ အိပ္ရာကို သန္႕ရွင္းေစရာ၏။ မၾကာမၾကာေနလွန္းရာ၏။
အိပ္ရာမွထလွ်င္ ျခင္ေထာင္ကိုတင္၍ ေစာင္၊ ေခါင္းအုံးတို႔ကို
ေနရာတက် ရွိေစရာ၏။
၈။ အိပ္ခန္းမွ မထြက္မီ ေနရာတက် ရွိမရွိ ၾကည့္ရွဳစီစဥ္ရာ၏။
၉။ သူမ်ားမႏုိးမီ သင္ႏုိးလွ်င္၊ အသံက်ယ္ေလာင္စြာမျပဳႏွင့္၊
အိပ္ေနေသာ သူမ်ားမႏိုးေအာင္ သတိျပဳရာ၏။
၁၀။ ေခါင္းအုံးသည္ မျမင့္လြန္းေစရာ၊ ျမင့္လြန္းက အသက္ရွဴမမွန္ျဖစ္တတ္သည္။
၁၁။ တစ္စုံတစ္ရာကို လူၾကီးမ်ားကေပးလွ်င္ လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ခံယူရာ၏။
မိမိကေပးလွ်င္လည္း လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ေပးရာ၏။
၁၂။ တံခါးရွိေသာ ျခံဝင္းအတြင္းသို႕ျဖစ္ေစ၊ အခန္းအတြင္းသို႕ျဖစ္ေစ၊
ဝင္သည့္ထြက္သည့္ အခါတိုင္း တံခါးကို ပိတ္ရာ၏။ဤသို႕ပိတ္သည့္အခါ
အသံမျမည္ေအာင္ျဖည္းညင္းစြာပိတ္ရာ၏။
၁၃။ အိမ္ကို ဝင္ေသာအခါ ဖိနပ္တြင္ပါေသာ ဖုန္၊ အညစ္အေၾကးတို႕ကို
သင့္ေလ်ာ္ရာတြင္ သုတ္ခါ၍ပစ္ခဲ့ပါ။ ဖိနပ္ကို ခၽြတ္သင့္ေသာ ေနရာတြင္ ခၽြတ္၍ထားရာ၏။
၁၄။ မိမိအိမ္သို႕ေရာက္လွ်င္ စုိေသာဖိနပ္၊ ေျခအိတ္စသည္တုိ႕ကို
ခ်က္ခ်င္းခၽြတ္၍ ထားရာ၏။ သို႔မဟုတ္ လဲလွယ္ရာ၏။
၁၅။ အစာစားေသာအခါ အခ်ိန္မွန္စြာစားရာ၏။ ျဖည္းျဖည္းစား၍ ညက္ညက္ ဝါးရာ၏။
၁၆။ အလ်င္စလုိ မစားရာ။
၁၇။ ထမင္းလုတ္မၾကီးေစရ၊ ထမင္းလုတ္ႏွင့္ စကားမေျပာရ။
၁၈။ ထမင္းလုတ္အနီးသို႕ မေရာက္မီ ပါးစပ္ကိုဟ၍ မထားပါႏွင့္
ပ်တ္ပ်တ္မည္ေအာင္ မစားပါႏွင့္။
၁၉။ ဟင္းရည္ေသာက္လွ်င္ မျမည္ေစရ၊ ဇြန္းႏွင့္ သြားကို မထိေစရ။
၂၀။ ဟင္းခပ္ေသာအခါ ဇြန္းကို ဘယ္ဘက္လက္ျဖင့္ကိုင္ျခင္းသည္ နည္းေကာင္းျဖစ္၏။
၂၁။ ထမင္းႏွင့္ဟင္းကို လူျမင္မေကာင္းေအာင္ ေရာ၍မနယ္ႏွင့္။
၂၂။ လက္ကို ဟင္းရည္မေပေစရ၊ ထမင္းလံးမကပ္ေစရ၊ ဟင္းခြက္ကို လက္ႏွင့္ မႏွဳိက္ႏွင့္။
၂၃။ ထမင္းစားျပီးလွ်င္ သြားကို မစုပ္ႏွင့္၊ ရြံရွာဖြယ္ျဖစ္၏။
သြားၾကားထိုးစရာရွိလွ်င္ သူတစ္ပါးမျမင္ရာသုိ႕ သြားပါေလ။
၂၄။ ထမင္းစားပြဲေပၚတြင္ လက္မတင္ရ။
၂၅။ တည့္တည့္ထိုင္၍ စားရာ၏။
၂၆။ တစ္စုံတစ္ရာကို အလိုရွိလွ်င္ အနီးဆုံးလူကုိ တုိးတုိး ေတာင္းရာ၏။
၂၇။ သူတစ္ပါးထမင္းစားေနစဥ္ တံေတြးေထြးျခင္း၊ ခၽြဲသလိပ္ဟက္ျခင္းတုိ႕ မျပဳအပ္။
၂၈။ ထမင္းစားပြဲေပၚရွိ အရာမ်ားကို ဟုိေရႊ႕သည္ေရႊ႕ မလုပ္ရ။ (ဣေျႏၵမရေသာ
အျပဳအမူျဖစ္သည္)။
၂၉။ လူၾကီးမိဘမ်ား ဧည့္သည္မ်ားသည္၊ ဘာကို အလုိရွိသနည္းဟု သတိႏွင့္ ၾကည့္ရာ၏။ သိလွ်င္ အသံမၾကားေစရဘဲ ျဖည္းညင္းစြာ ျပဳလုပ္ေပးရာ၏။
၃၀။ လက္ဖက္ရည္ ေကာ္ဖီ ေသာက္ေသာအခါ ေအာက္ခံ ပန္းကန္ျပားထဲတြင္ ထည့္၍ ေသာက္ျခင္းသည္ မယဥ္ေက်းဟု ယူဆၾက၏။ ၄င္းပန္းကန္ျပားသည္ ဖိတ္၍ အက်န္ရန္၊ မေပရန္ ေအာက္ကခံေသာ အရာျဖစ္၏။
၃၁။ ဖဲ့၍စားႏိုင္ေသာ အရာကို ဖဲ့၍စားပါ။ ကိုက္၍မစားပါႏွင့္။
၃၂။ ထမင္းစားစဥ္ စကားမ်ားမ်ားမေျပာရ။ ရႊင္ပ်ေသာ မ်က္ႏွာ ထားရာ၏။
ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ စကားကိုသာ ေျပာရာ၏။
အရွင္ဇာဂရ (မစုိး
၂။ လူၾကီးမ်ား၊ ဧည့္သည္မ်ားထံသုိ႕ မေခၚဘဲမသြားရာ။
၃။ ရႊင္ပ်ေသာ မ်က္ႏွာထား အမူအရာရွိရာ၏။
၄။ က်ယ္ေလာင္စြာ စကားမေျပာရ။ ဆူညံျခင္းမရွိေစရ။
၅။ လူငယ္အခ်င္းခ်င္း သင့္တင့္စြာေနရာ၏။
၆။ လူၾကီးမ်ား၏အလုပ္ကို တတ္ႏိုင္သမွ် ကူညီရာ၏။
၇။ အိပ္ရာကို သန္႕ရွင္းေစရာ၏။ မၾကာမၾကာေနလွန္းရာ၏။
အိပ္ရာမွထလွ်င္ ျခင္ေထာင္ကိုတင္၍ ေစာင္၊ ေခါင္းအုံးတို႔ကို
ေနရာတက် ရွိေစရာ၏။
၈။ အိပ္ခန္းမွ မထြက္မီ ေနရာတက် ရွိမရွိ ၾကည့္ရွဳစီစဥ္ရာ၏။
၉။ သူမ်ားမႏုိးမီ သင္ႏုိးလွ်င္၊ အသံက်ယ္ေလာင္စြာမျပဳႏွင့္၊
အိပ္ေနေသာ သူမ်ားမႏိုးေအာင္ သတိျပဳရာ၏။
၁၀။ ေခါင္းအုံးသည္ မျမင့္လြန္းေစရာ၊ ျမင့္လြန္းက အသက္ရွဴမမွန္ျဖစ္တတ္သည္။
၁၁။ တစ္စုံတစ္ရာကို လူၾကီးမ်ားကေပးလွ်င္ လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ခံယူရာ၏။
မိမိကေပးလွ်င္လည္း လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ေပးရာ၏။
၁၂။ တံခါးရွိေသာ ျခံဝင္းအတြင္းသို႕ျဖစ္ေစ၊ အခန္းအတြင္းသို႕ျဖစ္ေစ၊
ဝင္သည့္ထြက္သည့္ အခါတိုင္း တံခါးကို ပိတ္ရာ၏။ဤသို႕ပိတ္သည့္အခါ
အသံမျမည္ေအာင္ျဖည္းညင္းစြာပိတ္ရာ၏။
၁၃။ အိမ္ကို ဝင္ေသာအခါ ဖိနပ္တြင္ပါေသာ ဖုန္၊ အညစ္အေၾကးတို႕ကို
သင့္ေလ်ာ္ရာတြင္ သုတ္ခါ၍ပစ္ခဲ့ပါ။ ဖိနပ္ကို ခၽြတ္သင့္ေသာ ေနရာတြင္ ခၽြတ္၍ထားရာ၏။
၁၄။ မိမိအိမ္သို႕ေရာက္လွ်င္ စုိေသာဖိနပ္၊ ေျခအိတ္စသည္တုိ႕ကို
ခ်က္ခ်င္းခၽြတ္၍ ထားရာ၏။ သို႔မဟုတ္ လဲလွယ္ရာ၏။
၁၅။ အစာစားေသာအခါ အခ်ိန္မွန္စြာစားရာ၏။ ျဖည္းျဖည္းစား၍ ညက္ညက္ ဝါးရာ၏။
၁၆။ အလ်င္စလုိ မစားရာ။
၁၇။ ထမင္းလုတ္မၾကီးေစရ၊ ထမင္းလုတ္ႏွင့္ စကားမေျပာရ။
၁၈။ ထမင္းလုတ္အနီးသို႕ မေရာက္မီ ပါးစပ္ကိုဟ၍ မထားပါႏွင့္
ပ်တ္ပ်တ္မည္ေအာင္ မစားပါႏွင့္။
၁၉။ ဟင္းရည္ေသာက္လွ်င္ မျမည္ေစရ၊ ဇြန္းႏွင့္ သြားကို မထိေစရ။
၂၀။ ဟင္းခပ္ေသာအခါ ဇြန္းကို ဘယ္ဘက္လက္ျဖင့္ကိုင္ျခင္းသည္ နည္းေကာင္းျဖစ္၏။
၂၁။ ထမင္းႏွင့္ဟင္းကို လူျမင္မေကာင္းေအာင္ ေရာ၍မနယ္ႏွင့္။
၂၂။ လက္ကို ဟင္းရည္မေပေစရ၊ ထမင္းလံးမကပ္ေစရ၊ ဟင္းခြက္ကို လက္ႏွင့္ မႏွဳိက္ႏွင့္။
၂၃။ ထမင္းစားျပီးလွ်င္ သြားကို မစုပ္ႏွင့္၊ ရြံရွာဖြယ္ျဖစ္၏။
သြားၾကားထိုးစရာရွိလွ်င္ သူတစ္ပါးမျမင္ရာသုိ႕ သြားပါေလ။
၂၄။ ထမင္းစားပြဲေပၚတြင္ လက္မတင္ရ။
၂၅။ တည့္တည့္ထိုင္၍ စားရာ၏။
၂၆။ တစ္စုံတစ္ရာကို အလိုရွိလွ်င္ အနီးဆုံးလူကုိ တုိးတုိး ေတာင္းရာ၏။
၂၇။ သူတစ္ပါးထမင္းစားေနစဥ္ တံေတြးေထြးျခင္း၊ ခၽြဲသလိပ္ဟက္ျခင္းတုိ႕ မျပဳအပ္။
၂၈။ ထမင္းစားပြဲေပၚရွိ အရာမ်ားကို ဟုိေရႊ႕သည္ေရႊ႕ မလုပ္ရ။ (ဣေျႏၵမရေသာ
အျပဳအမူျဖစ္သည္)။
၂၉။ လူၾကီးမိဘမ်ား ဧည့္သည္မ်ားသည္၊ ဘာကို အလုိရွိသနည္းဟု သတိႏွင့္ ၾကည့္ရာ၏။ သိလွ်င္ အသံမၾကားေစရဘဲ ျဖည္းညင္းစြာ ျပဳလုပ္ေပးရာ၏။
၃၀။ လက္ဖက္ရည္ ေကာ္ဖီ ေသာက္ေသာအခါ ေအာက္ခံ ပန္းကန္ျပားထဲတြင္ ထည့္၍ ေသာက္ျခင္းသည္ မယဥ္ေက်းဟု ယူဆၾက၏။ ၄င္းပန္းကန္ျပားသည္ ဖိတ္၍ အက်န္ရန္၊ မေပရန္ ေအာက္ကခံေသာ အရာျဖစ္၏။
၃၁။ ဖဲ့၍စားႏိုင္ေသာ အရာကို ဖဲ့၍စားပါ။ ကိုက္၍မစားပါႏွင့္။
၃၂။ ထမင္းစားစဥ္ စကားမ်ားမ်ားမေျပာရ။ ရႊင္ပ်ေသာ မ်က္ႏွာ ထားရာ၏။
ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ စကားကိုသာ ေျပာရာ၏။
အရွင္ဇာဂရ (မစုိး
မွတ္သားစရာ ရာဇ၀င္ထဲက ပထမဆံုးမ်ား
၁။ ပထမဆံုး သမၼတ = စ၀္ေရႊသိုက္
၂။ ပထမဆံုး ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ = ဦးႏု
၃။ ပထမဆံုး အေနာက္တိုင္းေဆး ေဒါက္တာ = ေဒါက္တာ ေရွာလူး
၄။ ပထမဆံုး အဂၤလိပ္ ျမန္မာ အဘိဓာန္ ေရးသားသူမ်ား = မကၡရာ မင္းသားႏွင့္ မစၥတာလိန္း ( ေဒါက္တာ ဆင္မ်ဴရယ္ ဂ်ြန္ဆင္၏ အဂၤလိပ္ အဘိဓာန္ကို ျပန္ဆို )
၅။ ပထမဆံုး သိပၸံ စာေပ ျပဳစုသူ = ေယာမင္းၾကီး ဦးဘိုးလႈိင္
၆။ ပထမဆံုး အမိ်ဳးသား ေကာလိပ္မွ ၀ိဇၹာဘြဲ ့ရသူ = ဆရာၾကီး ဦးရာဇာတ္
၇။ ပထမဆံုး အင္ဂ်င္နီယာ = ဖန္ခ်က္၀န္ ဦးေရႊအိုး
၈။ ပထမဆံုး ႏိုင္ငံေရးသမား အက်ဥ္းက်ခံရသူ = ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမ
၉။ ပထမဆံုး လူမႈ၀န္ထမ္း အမ်ိဳးသမီး = ေဒၚဦးဇြန္း
၁၀။ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ = ဦးညီပု
၁၁။ ပထမဆံုး ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္ထူေထာင္သူႏွင့္ ဒါရိုက္တာ = လန္ဒန္အတ္ ဦးအုန္းေမာင္
၁၂။ ပထမဆံုး ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္ ထုူူးခၽြန္ဆုရ မင္းသား = ေက်ာ္စိုး
၁၃။ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆုရ မင္းသမီး = ၾကည္ၾကည္ေဌး
၁၄။ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆုရကေလးသရုပ္ေဆာင္ = ေအာင္ထြန္းေလး
၁၅။ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆုရ ဇာတ္ပို ့ဆု အမ်ိဳးသား = ဦးေက်ာက္လံုး
၁၆။ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆုရ ဇာတ္ပို ့ဆု အမ်ိဳးသမီး = ေဒၚေမႏြဲ ့
၁၇။ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆုရ ဒါရိုက္တာ = ဦးသုခ
၁၈။ ပထမဆံုး ႏိုင္ငံျခားေရာက္ဆိုင္းဆရာ = စိန္ေဗဒါ
၁၉။ ပထမဆံုး ကာလေပၚ၀တၱဳေရး စာေရးဆရာ = ဂ်ိမ္းစ္လွေက်ာ္(ေမာင္ရင္ေမာင္ မမယ္မ၀တၱဳ)
၂၀။ ပထမဆံုး သတင္းစာ ဆရာမ = အင္ဒီပင္းဒင့္ေဒၚစန္း
၂၁။ ပထမဆံုး ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အဂၤလိပ္စာကထိက = ေဒါက္တာဘေမာ္
၂၂။ ပထမဆံုး ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး = ပါေမာကၡ ဦးေဖေမာင္တင္
၂၃။ ပထမဆံုး စတီရီယို အဆိုေတာ္ =တကၠသိုလ္ ထြန္းေနာင္
၂၄။ ပထမဆံုး ေလသူရဲ = မီးပံုးပ်ံ ေက်ာ္ရင္
၂၅။ ပထမဆံုး စက္ရုပ္တီထြင္သူ = ဦးၾကည္
၂၆။ ပထမဆံုး နယ္လွည့္ဇာတ္သဘင္ = ဂရိတ္ဦးဘိုးစိန္
၂၇။ ပထမဆံုး ျမန္မာလူမ်ိဳး ဟိုက္ကုတ္တရား၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ = ေဒါက္တာဆာျမဘူး(၁၈၈၅-၁၈၈၆)
၂၈။ ပထမဆံုး ျမန္မာပါရဂူ = ေဒါက္တာဘဟန္ ( ၁၈၉၀-၁၉၆၉) ( ျပင္သစ္ႏွင့္ဂ်ာမနီျပန္)
၂၉။ ပထမဆံုး ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ႏွင့္ အဏုျမဴစြမ္းအင္ ဦးစီးဌာနတည္ေထာင္သူ=
ေဒါက္တာ တင္လိႈင္
၃၀။ ပထမဆံုး ျမန္မာ ကာတြန္းဆရာ = ဥိးဘကေလး ( ဦးေရႊကေလး)
၃၁။ ပထမဆံုး ျမန္မာႏိုင္ငံ သမိုင္းေကာ္မရွင္ ဥကၠဌ = ပညာမင္းၾကီး စည္သူဦးေကာင္း
၃၂။ ပထမဆံုး ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ = ေဒါက္တာ တင္ေမာင္
၃၃။ ပထမဆံုး ဗမာႏို္င္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢ( ဗ - က - သ ) ဥကၠဌ = ဦးရာရွစ္
၃၄။ ပထမဆံုး က်ားကစားနည္း စာအုပ္ေရးသူ = စာေရးဆရာခ်စ္ဦးညိဳ(၁၉၂၄ - ၁၉၈၇)
၃၅။ ပထမဆံုး လူမူထူးခ်ြန္ဆု ပထမဆင့္ကို ရရွိသူ အမ်ိဳးသမီး = ဟာဂ်ီမ ပ်ဥ္းမနား ေဒၚပု
၃၆။ ပထမဆံုး ဖေလာရင့္ႏိုက္တင္ေဂးဆုရရွိသူ = ဗိုလ္မွဴးေဒၚခင္အုန္းျမ (ခ)စာေရးဆရာမၾကီး ျမမာလာ
၃၇။ ပထမဆံုး ျမန္မာ ကိုယ္ခႏၶာအလွဴရွင္ = ဦး၀င္းျမင့္(မႏၱေလး)
၃၈။ ပထမဆံုး ျမန္မာ ကုလသမဂၢအတြင္းေ၇းမႈး= ဦးသန္ ့
၃၉။ပထမဆံုး ျမန္မာႏိုဘယ္လ္ဆုရွင္ = ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
( အျဖဴေရာင္တိမ္တုိ္က္မ်ား ဘေလာ႔မွ )
၂။ ပထမဆံုး ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ = ဦးႏု
၃။ ပထမဆံုး အေနာက္တိုင္းေဆး ေဒါက္တာ = ေဒါက္တာ ေရွာလူး
၄။ ပထမဆံုး အဂၤလိပ္ ျမန္မာ အဘိဓာန္ ေရးသားသူမ်ား = မကၡရာ မင္းသားႏွင့္ မစၥတာလိန္း ( ေဒါက္တာ ဆင္မ်ဴရယ္ ဂ်ြန္ဆင္၏ အဂၤလိပ္ အဘိဓာန္ကို ျပန္ဆို )
၅။ ပထမဆံုး သိပၸံ စာေပ ျပဳစုသူ = ေယာမင္းၾကီး ဦးဘိုးလႈိင္
၆။ ပထမဆံုး အမိ်ဳးသား ေကာလိပ္မွ ၀ိဇၹာဘြဲ ့ရသူ = ဆရာၾကီး ဦးရာဇာတ္
၇။ ပထမဆံုး အင္ဂ်င္နီယာ = ဖန္ခ်က္၀န္ ဦးေရႊအိုး
၈။ ပထမဆံုး ႏိုင္ငံေရးသမား အက်ဥ္းက်ခံရသူ = ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမ
၉။ ပထမဆံုး လူမႈ၀န္ထမ္း အမ်ိဳးသမီး = ေဒၚဦးဇြန္း
၁၀။ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ = ဦးညီပု
၁၁။ ပထမဆံုး ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္ထူေထာင္သူႏွင့္ ဒါရိုက္တာ = လန္ဒန္အတ္ ဦးအုန္းေမာင္
၁၂။ ပထမဆံုး ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္ ထုူူးခၽြန္ဆုရ မင္းသား = ေက်ာ္စိုး
၁၃။ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆုရ မင္းသမီး = ၾကည္ၾကည္ေဌး
၁၄။ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆုရကေလးသရုပ္ေဆာင္ = ေအာင္ထြန္းေလး
၁၅။ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆုရ ဇာတ္ပို ့ဆု အမ်ိဳးသား = ဦးေက်ာက္လံုး
၁၆။ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆုရ ဇာတ္ပို ့ဆု အမ်ိဳးသမီး = ေဒၚေမႏြဲ ့
၁၇။ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္ထူးခၽြန္ဆုရ ဒါရိုက္တာ = ဦးသုခ
၁၈။ ပထမဆံုး ႏိုင္ငံျခားေရာက္ဆိုင္းဆရာ = စိန္ေဗဒါ
၁၉။ ပထမဆံုး ကာလေပၚ၀တၱဳေရး စာေရးဆရာ = ဂ်ိမ္းစ္လွေက်ာ္(ေမာင္ရင္ေမာင္ မမယ္မ၀တၱဳ)
၂၀။ ပထမဆံုး သတင္းစာ ဆရာမ = အင္ဒီပင္းဒင့္ေဒၚစန္း
၂၁။ ပထမဆံုး ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အဂၤလိပ္စာကထိက = ေဒါက္တာဘေမာ္
၂၂။ ပထမဆံုး ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး = ပါေမာကၡ ဦးေဖေမာင္တင္
၂၃။ ပထမဆံုး စတီရီယို အဆိုေတာ္ =တကၠသိုလ္ ထြန္းေနာင္
၂၄။ ပထမဆံုး ေလသူရဲ = မီးပံုးပ်ံ ေက်ာ္ရင္
၂၅။ ပထမဆံုး စက္ရုပ္တီထြင္သူ = ဦးၾကည္
၂၆။ ပထမဆံုး နယ္လွည့္ဇာတ္သဘင္ = ဂရိတ္ဦးဘိုးစိန္
၂၇။ ပထမဆံုး ျမန္မာလူမ်ိဳး ဟိုက္ကုတ္တရား၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ = ေဒါက္တာဆာျမဘူး(၁၈၈၅-၁၈၈၆)
၂၈။ ပထမဆံုး ျမန္မာပါရဂူ = ေဒါက္တာဘဟန္ ( ၁၈၉၀-၁၉၆၉) ( ျပင္သစ္ႏွင့္ဂ်ာမနီျပန္)
၂၉။ ပထမဆံုး ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ႏွင့္ အဏုျမဴစြမ္းအင္ ဦးစီးဌာနတည္ေထာင္သူ=
ေဒါက္တာ တင္လိႈင္
၃၀။ ပထမဆံုး ျမန္မာ ကာတြန္းဆရာ = ဥိးဘကေလး ( ဦးေရႊကေလး)
၃၁။ ပထမဆံုး ျမန္မာႏိုင္ငံ သမိုင္းေကာ္မရွင္ ဥကၠဌ = ပညာမင္းၾကီး စည္သူဦးေကာင္း
၃၂။ ပထမဆံုး ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ = ေဒါက္တာ တင္ေမာင္
၃၃။ ပထမဆံုး ဗမာႏို္င္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢ( ဗ - က - သ ) ဥကၠဌ = ဦးရာရွစ္
၃၄။ ပထမဆံုး က်ားကစားနည္း စာအုပ္ေရးသူ = စာေရးဆရာခ်စ္ဦးညိဳ(၁၉၂၄ - ၁၉၈၇)
၃၅။ ပထမဆံုး လူမူထူးခ်ြန္ဆု ပထမဆင့္ကို ရရွိသူ အမ်ိဳးသမီး = ဟာဂ်ီမ ပ်ဥ္းမနား ေဒၚပု
၃၆။ ပထမဆံုး ဖေလာရင့္ႏိုက္တင္ေဂးဆုရရွိသူ = ဗိုလ္မွဴးေဒၚခင္အုန္းျမ (ခ)စာေရးဆရာမၾကီး ျမမာလာ
၃၇။ ပထမဆံုး ျမန္မာ ကိုယ္ခႏၶာအလွဴရွင္ = ဦး၀င္းျမင့္(မႏၱေလး)
၃၈။ ပထမဆံုး ျမန္မာ ကုလသမဂၢအတြင္းေ၇းမႈး= ဦးသန္ ့
၃၉။ပထမဆံုး ျမန္မာႏိုဘယ္လ္ဆုရွင္ = ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
( အျဖဴေရာင္တိမ္တုိ္က္မ်ား ဘေလာ႔မွ )
မယားေလးေယာက္
မယားေလးေယာက္
ဒီဇာတ္လမ္းေလးက တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ပါတဲ့။ ဘယ္ဆီဘယ္တံုးကမွန္းမသိရတဲ့
ကာလတစ္ခုကပဲလို႔ ထားပါေတာ့ဗ်ာ။ မယားေလးေယာက္ရွိတဲ့
ကုန္သည္တစ္ေယာက္အေၾကာင္းပါ။ ဒီဇာတ္လမ္းေလးကို သူေသခါနီးဆဲဆဲမွာ
ေရးခဲ့တာေပါ့။ မယားေလးေယာက္နဲ႔လူရဲ႕ ဖြင့္ဟ၀န္ခံခ်က္လို႔လဲ
ဆိုခ်င္ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
ဒီလိုပါ။ ေစာေစာက ေျပာတဲ့အတိုင္းပဲ သူ႔မွာ မယားေလးေယာက္ရွိပါတယ္။
အဲဒီေလးေယာက္ထဲမွာ ေလးေယာက္ေျမာက္မယားကို သူက အခ်စ္ဆံုးပါတဲ့။
သူေလးအတြက္ဆိုရင္ ေကာင္းေပ့ ညြန္႔ေပ့ဆိုတဲ့ အ၀တ္အစားေတြ ဆင္တယ္။ သူေလးကို
အႏူးညံ့ဆံုး အေပ်ာ့ေျပာင္းဆံုး ဆက္ဆံတယ္။ သူ႔မွာ ရွိသမွ်
အေကာင္းဆံုးဆိုတဲ့ အရာေတြကို သူေလးအတြက္ ရည္ရြယ္ပါတယ္တဲ့။
တတိယမယားကိုက်ေတာ့လဲ သူသိပ္ခ်စ္တာပဲတဲ့။ ဒီမယားေလးကေတာ့ သူ႔အတြက္
ဂုဏ္ယူစရာတစ္ခုပါတဲ့။ သူေလးနဲ႔တြဲျပီး မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းေတြၾကား
ပြဲတက္ရတာ အေတာ္ေက်နပ္ဖို႔ေကာင္းဆိုပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူေလး ဘယ္အခ်ိန္မွာမ်ား
ဘယ္သူနဲ႔ လိုက္ေျပးသြားမလဲလို႔ သူ႔မွာ အျမဲစိတ္တထင့္ထင့္နဲ႔့
စိုးရိမ္ေနရပါတယ္တဲ့။
ဒုတိယဇနီးကိုလည္း သူက ခ်စ္တာပဲတဲ့။ အင္း.. အခ်စ္ေတြ တယ္ေပါေနာ္။
သူေလးကေတာ့ သိပ္ကိုၾကင္နာတက္ျပီး အကူအညီအရမ္းရတဲ့ မိန္းမပါတဲ့။ အျမဲလည္း
သည္းခံတက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ သူေလးဟာ သူ႔ရဲ႕ တီးတိုးေဖာ္ တိုင္ပင္ဖက္ပါတဲ့။
ၾကမ္းတမ္းခက္ခဲမႈေတြ ႀကံဳလာရတဲ့အခါတိုင္း သူ႔ကိုကူညီျပီးေတာ့
အခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းေပးတက္သူပါတဲ့။
ပထမ မယားႀကီး။ သူကေတာ့ သိပ္ကို သစၥာရွိတဲ့ အေဖာ္ပါတဲ့။ သူ႔ရဲ႕
စည္းစိမ္ဥစၥာရွာေဖြမႈေတြ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ
အမ်ားဆံုးကူညီအက်ဳိးျပဳခဲ့တဲ့ ဇနီးသည္တစ္ေယာက္ေပါ့။ တစ္အိမ္လံုးရဲ႕
ကိစၥ၀ိစၥေတြကိုလည္း သူပဲ စီမံခန္႔ခြဲတာတဲ့။ ဒါေပမယ့္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီ
ပထမမယားႀကီးကိုက်ေတာ့ သူက မခ်စ္ဘူးတဲ့ဗ်။ ဟိုကေတာ့ သူ႔ကို တကယ့္ကို
ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္ရွာပါတယ္။ သူကေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလမွာ ရွိတယ္လို႔ေတာင္
အမွတ္မထား ဂရုမစိုက္မိတက္ပါဘူးတဲ့။
တစ္ေန႔မွာေတာ့ ကုန္သည္ဟာ နာမက်န္းျဖစ္လာပါတယ္။
သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာပဲ သူဟာ ေသရေတာ့မယ္ဆိုတာကို
သေဘာေပါက္လာပါတယ္တဲ့။ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ ျပည့္စံုၾကြယ္၀တဲ့
သူ႔ဘ၀အေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိလာပါတယ္။ အင္းေပါ့ မယားေလးေယာက္အေၾကာင္းလဲ
ပါတာေပါ့။ သူက “အခုငါ့မွာ မယားေလးေယာက္ေတာင္ရွိေနတယ္။ ဒါေပမယ့္
ငါေသသြားရင္ တမလြန္မွာ ငါတစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနေတာ့မွာပဲ။ အရမ္းကို
အထီးက်န္မွာပဲ” လို႔ စဥ္းစားမိသတဲ့။
အဲဒါနဲ႔ပဲ သူ႔ရဲ႕အခ်စ္ဆံုး စတုတၳမယားေလးကိုေခၚျပီး ေျပာပါတယ္။ “မိန္းမေရ
မင္းကို ကိုယ္အခ်စ္ဆံုးပါ။ မင္းအတြက္ဆို ေကာင္းေပ့ညြန္႔ေပ့ဆိုတဲ့
အ၀တ္အစားေတြ ပံုေအာေပးခဲ့တယ္။ မင္းကိုလည္း အရမ္းကို ဂရုစိုက္ခဲ့တယ္။
အခုေတာ့ ကိုယ္ေသရေတာ့မယ္။ မင္း ကိုယ္နဲ႔လိုက္ျပီး
အေဖၚလုပ္ေပးႏိုင္မလားကြယ္”
“ဟင့္အင္း လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး” သူေလးက ျပန္ေျပာပါတယ္။ ေနာက္ထပ္လည္း
စကားတစ္ခြန္းေတာင္ ထပ္မေျပာေတာ့ပဲ အနားကထြက္သြားပါသတဲ့။
ဒီအေျဖဟာ သူ႔ရဲ႕ႏွလံုးသားကို ဓါးထက္ထက္နဲ႔ မႊန္းလိုက္သလိုပါပဲတဲ့။
ကုန္သည္ဟာ သိပ္ကို ၀မ္းနည္းေၾကကြဲသြားျပီး တတိယ မယားကို ေခၚျပီး
ေျပာျပန္ပါတယ္။
“မိန္းမေရ ကိုယ့္ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ မင္းကို သိပ္ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္။ အခုေတာ့
ကိုယ္ေသရေတာ့မယ္။ မင္း ကိုယ္နဲ႔လိုက္ျပီး အေဖၚလုပ္ေပးႏိုင္မလားကြယ္”
“ဟင့္အင္း မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးရွင္” တတိယမယားက ျပန္ေျပာပါတယ္။ “ဘ၀ဆိုတာ
ရွင္သန္ေနရတာ သိပ္ကိုေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ ရွင္ေသသြားခဲ့ရင္
က်မကေတာ့ ေနာက္အိပ္ေထာင္ျပဳမွာပါ”
ကုန္သည္ရဲ႕ ႏွလံုးသားဟာ ကြဲအက္ေၾကမြသြားျပီး ေအးခဲသြားခဲ့ပါတယ္။
သူက တတိယ မယားကို ေခၚျပီးေမးျပန္ပါတယ္။ “မိန္းမေရ ကိုယ္
အကူအညီလိုတဲ့အခါတိုင္း မင္းဆီကို လာခဲ့တယ္ေနာ္။ မင္းကလဲ ကုိယ့္ကို
အျမဲတမ္း ကူညီေပးခဲ့တယ္။ အခု ကိုယ္မင္းရဲ႕ အကူအညီကို လိုေနျပန္ျပီကြယ္။
ကိုယ္ေသသြားတဲ့အခါ မင္း ကိုယ္နဲ႔လိုက္ျပီး အေဖၚလုပ္ေပးႏိုင္မလားဟင္”
“မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးရွင္၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ အစ္ကို႔ကို က်မ မကူညီႏိုင္ေတာ့ပါဘူး”
တတိယဇနီးသည္က ျပန္ေျဖပါတယ္။ “က်မအလြန္ဆံုးလုပ္ေပးႏိုင္တာကေတာ့ အစ္ကို႔ရဲ႕
ေနာက္ဆံုးခရီးကို လိုက္ပို႔ေပးႏိုင္တာ တစ္ခုပါပဲ”
ဒီအေျဖဟာ မိုးႀကိဳးသြားတစ္ခုလို သူ႔ရဲ႕ ႏွလံုးသားကို
ေခ်မြဖ်က္ဆီးလိုက္ျပီး သူဟာ ၀မ္းနည္းပက္လက္နဲ႔
ယူႀကံဳးမရျဖစ္သြားပါတယ္တဲ့။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အသံတစ္သံက ေျပာပါတယ္။ “က်မ ရွင္နဲ႔အတူ သြားပါ့မယ္။
ရွင္ဘယ္ကိုပဲ သြားသြား က်မအတူလိုက္ခဲ့ပါမယ္” ကုန္သည္က
ေမာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အစာအဟာရ မျပည့္၀တဲ့လူတစ္ေယာက္လို
ပိန္လွီျပီး အရိုးနဲ႔အေရပဲ ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕ ပထမဇနီးသည္ကို
ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္တဲ့။ အဲဒီေတာ့မွ ကုန္သည္ဟာ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲစြာနဲ႔
ေျပာရွာပါတယ္။ “ကိုယ္ ဂရုစိုက္ႏိုင္တဲ့အခ်ိန္တံုးက မင္းကို
အခုထက္အမ်ားႀကီး ပုိျပီး ဂရုစိုက္ခဲ့သင့္တာပါကြယ္”
အခုေတာ့ ကုန္သည္ဟာ ေသဆံုးသြားေလာက္ေရာေပါ့။ သူ႔ရဲ႕ ပထမဇနီးသည္လဲ သူနဲ႔အတူ
လုိက္သြားေလာက္ေရာေပါ့ဗ်ာ။
တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔အားလံုးရဲ႕ ဘ၀မွာ မယားေလးေယာက္စီ ရွိပါသတဲ့
၁။ စတုတၳမယားဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ရုပ္ခႏၶာကိုယ္ပါတဲ့။ ဘယ္ေလာက္ပဲ သူ႔ကို
ႀကိဳးစားပမ္းစား ရက္ရက္ေရာေရာ အလွဆင္ေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ေသဆံုးသြားတဲ့အခါ
က်ေနာ္တို႔ကို စြန္႔ခြာသြားမွာပါပဲတဲ့။
၂။ တတိယမယားဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ ရာထူးဂုဏ္သိမ္
စည္းစိမ္ဥစၥာေတြပါတဲ့။ က်ေနာ္တို႔ ေသဆံုးသြားတဲ့အခါ တျခားသူေတြဆီကို
ေရာက္သြားမယ့္ အရာေတြပါတဲ့။
၃။ ဒုတိယ မယားဆိုတာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ မိသားစုေတြနဲ႔
မိတ္ေဆြသဂၤဟေတြပါတဲ့။ ရွင္သန္ေနထိုင္စဥ္အတြင္းမွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ
ရင္းႏွီးခ်စ္ကၽြမ္း၀င္မႈေတြရွိၾကေပမယ့္ သူတို႔တစ္ေတြ အလြန္ဆံုး
အတူရွိေနႏိုင္တဲ့အခ်ိန္ဟာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခရီးကို
လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ခ်ိန္ အထိပါပဲတဲ့။
၄။ ပထမ မယားႀကီးဆိုတာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ စိတ္၀ိညာဥ္ပါတဲ့။ ရုပ္၀တၳဳေတြ
စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြနဲ႔ ကာမဂုဏ္အာရံုေတြေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္
လိုက္ရင္း အျမဲလိုလို ေမ့ေလွ်ာ့ ဥေပကၡာျပဳထားျခင္းခံေနရတဲ့ အရာပါတဲ့။
စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ပါ။ တကယ္ေတာ့ စိတ္၀ိညာဥ္ကသာ က်ေနာ္တို႔ ဘယ္သြားသြား
အျမဲအတူလိုက္ေနမယ့္ အရာပါ။ အိပ္ယာေပၚမွာ ေသငယ္ေဇာနဲ႔ ေမ်ာေနမယ့္
အခ်ိန္အထိမေစာင့္ပဲနဲ႔ အခုကတည္းက သူ႔ကို က်န္းမာသန္စြမ္းလာေအာင္
ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ထားဖို႔ဆိုတာ အၾကံေကာင္း ဥာဏ္ေကာင္းတစ္ခု မဟုတ္လားဗ်ာ။
(အင္တာနက္မွာ ေတြ႔ရတဲ့ စာေလးတစ္ပုဒ္ကို ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ထားတာပါ။)
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
Credit ကိုဦး
ဒီဇာတ္လမ္းေလးက တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ပါတဲ့။ ဘယ္ဆီဘယ္တံုးကမွန္းမသိရတဲ့
ကာလတစ္ခုကပဲလို႔ ထားပါေတာ့ဗ်ာ။ မယားေလးေယာက္ရွိတဲ့
ကုန္သည္တစ္ေယာက္အေၾကာင္းပါ။ ဒီဇာတ္လမ္းေလးကို သူေသခါနီးဆဲဆဲမွာ
ေရးခဲ့တာေပါ့။ မယားေလးေယာက္နဲ႔လူရဲ႕ ဖြင့္ဟ၀န္ခံခ်က္လို႔လဲ
ဆိုခ်င္ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
ဒီလိုပါ။ ေစာေစာက ေျပာတဲ့အတိုင္းပဲ သူ႔မွာ မယားေလးေယာက္ရွိပါတယ္။
အဲဒီေလးေယာက္ထဲမွာ ေလးေယာက္ေျမာက္မယားကို သူက အခ်စ္ဆံုးပါတဲ့။
သူေလးအတြက္ဆိုရင္ ေကာင္းေပ့ ညြန္႔ေပ့ဆိုတဲ့ အ၀တ္အစားေတြ ဆင္တယ္။ သူေလးကို
အႏူးညံ့ဆံုး အေပ်ာ့ေျပာင္းဆံုး ဆက္ဆံတယ္။ သူ႔မွာ ရွိသမွ်
အေကာင္းဆံုးဆိုတဲ့ အရာေတြကို သူေလးအတြက္ ရည္ရြယ္ပါတယ္တဲ့။
တတိယမယားကိုက်ေတာ့လဲ သူသိပ္ခ်စ္တာပဲတဲ့။ ဒီမယားေလးကေတာ့ သူ႔အတြက္
ဂုဏ္ယူစရာတစ္ခုပါတဲ့။ သူေလးနဲ႔တြဲျပီး မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းေတြၾကား
ပြဲတက္ရတာ အေတာ္ေက်နပ္ဖို႔ေကာင္းဆိုပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူေလး ဘယ္အခ်ိန္မွာမ်ား
ဘယ္သူနဲ႔ လိုက္ေျပးသြားမလဲလို႔ သူ႔မွာ အျမဲစိတ္တထင့္ထင့္နဲ႔့
စိုးရိမ္ေနရပါတယ္တဲ့။
ဒုတိယဇနီးကိုလည္း သူက ခ်စ္တာပဲတဲ့။ အင္း.. အခ်စ္ေတြ တယ္ေပါေနာ္။
သူေလးကေတာ့ သိပ္ကိုၾကင္နာတက္ျပီး အကူအညီအရမ္းရတဲ့ မိန္းမပါတဲ့။ အျမဲလည္း
သည္းခံတက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ သူေလးဟာ သူ႔ရဲ႕ တီးတိုးေဖာ္ တိုင္ပင္ဖက္ပါတဲ့။
ၾကမ္းတမ္းခက္ခဲမႈေတြ ႀကံဳလာရတဲ့အခါတိုင္း သူ႔ကိုကူညီျပီးေတာ့
အခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းေပးတက္သူပါတဲ့။
ပထမ မယားႀကီး။ သူကေတာ့ သိပ္ကို သစၥာရွိတဲ့ အေဖာ္ပါတဲ့။ သူ႔ရဲ႕
စည္းစိမ္ဥစၥာရွာေဖြမႈေတြ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ
အမ်ားဆံုးကူညီအက်ဳိးျပဳခဲ့တဲ့ ဇနီးသည္တစ္ေယာက္ေပါ့။ တစ္အိမ္လံုးရဲ႕
ကိစၥ၀ိစၥေတြကိုလည္း သူပဲ စီမံခန္႔ခြဲတာတဲ့။ ဒါေပမယ့္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီ
ပထမမယားႀကီးကိုက်ေတာ့ သူက မခ်စ္ဘူးတဲ့ဗ်။ ဟိုကေတာ့ သူ႔ကို တကယ့္ကို
ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္ရွာပါတယ္။ သူကေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလမွာ ရွိတယ္လို႔ေတာင္
အမွတ္မထား ဂရုမစိုက္မိတက္ပါဘူးတဲ့။
တစ္ေန႔မွာေတာ့ ကုန္သည္ဟာ နာမက်န္းျဖစ္လာပါတယ္။
သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာပဲ သူဟာ ေသရေတာ့မယ္ဆိုတာကို
သေဘာေပါက္လာပါတယ္တဲ့။ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ ျပည့္စံုၾကြယ္၀တဲ့
သူ႔ဘ၀အေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိလာပါတယ္။ အင္းေပါ့ မယားေလးေယာက္အေၾကာင္းလဲ
ပါတာေပါ့။ သူက “အခုငါ့မွာ မယားေလးေယာက္ေတာင္ရွိေနတယ္။ ဒါေပမယ့္
ငါေသသြားရင္ တမလြန္မွာ ငါတစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနေတာ့မွာပဲ။ အရမ္းကို
အထီးက်န္မွာပဲ” လို႔ စဥ္းစားမိသတဲ့။
အဲဒါနဲ႔ပဲ သူ႔ရဲ႕အခ်စ္ဆံုး စတုတၳမယားေလးကိုေခၚျပီး ေျပာပါတယ္။ “မိန္းမေရ
မင္းကို ကိုယ္အခ်စ္ဆံုးပါ။ မင္းအတြက္ဆို ေကာင္းေပ့ညြန္႔ေပ့ဆိုတဲ့
အ၀တ္အစားေတြ ပံုေအာေပးခဲ့တယ္။ မင္းကိုလည္း အရမ္းကို ဂရုစိုက္ခဲ့တယ္။
အခုေတာ့ ကိုယ္ေသရေတာ့မယ္။ မင္း ကိုယ္နဲ႔လိုက္ျပီး
အေဖၚလုပ္ေပးႏိုင္မလားကြယ္”
“ဟင့္အင္း လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး” သူေလးက ျပန္ေျပာပါတယ္။ ေနာက္ထပ္လည္း
စကားတစ္ခြန္းေတာင္ ထပ္မေျပာေတာ့ပဲ အနားကထြက္သြားပါသတဲ့။
ဒီအေျဖဟာ သူ႔ရဲ႕ႏွလံုးသားကို ဓါးထက္ထက္နဲ႔ မႊန္းလိုက္သလိုပါပဲတဲ့။
ကုန္သည္ဟာ သိပ္ကို ၀မ္းနည္းေၾကကြဲသြားျပီး တတိယ မယားကို ေခၚျပီး
ေျပာျပန္ပါတယ္။
“မိန္းမေရ ကိုယ့္ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ မင္းကို သိပ္ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္။ အခုေတာ့
ကိုယ္ေသရေတာ့မယ္။ မင္း ကိုယ္နဲ႔လိုက္ျပီး အေဖၚလုပ္ေပးႏိုင္မလားကြယ္”
“ဟင့္အင္း မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးရွင္” တတိယမယားက ျပန္ေျပာပါတယ္။ “ဘ၀ဆိုတာ
ရွင္သန္ေနရတာ သိပ္ကိုေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ ရွင္ေသသြားခဲ့ရင္
က်မကေတာ့ ေနာက္အိပ္ေထာင္ျပဳမွာပါ”
ကုန္သည္ရဲ႕ ႏွလံုးသားဟာ ကြဲအက္ေၾကမြသြားျပီး ေအးခဲသြားခဲ့ပါတယ္။
သူက တတိယ မယားကို ေခၚျပီးေမးျပန္ပါတယ္။ “မိန္းမေရ ကိုယ္
အကူအညီလိုတဲ့အခါတိုင္း မင္းဆီကို လာခဲ့တယ္ေနာ္။ မင္းကလဲ ကုိယ့္ကို
အျမဲတမ္း ကူညီေပးခဲ့တယ္။ အခု ကိုယ္မင္းရဲ႕ အကူအညီကို လိုေနျပန္ျပီကြယ္။
ကိုယ္ေသသြားတဲ့အခါ မင္း ကိုယ္နဲ႔လိုက္ျပီး အေဖၚလုပ္ေပးႏိုင္မလားဟင္”
“မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးရွင္၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ အစ္ကို႔ကို က်မ မကူညီႏိုင္ေတာ့ပါဘူး”
တတိယဇနီးသည္က ျပန္ေျဖပါတယ္။ “က်မအလြန္ဆံုးလုပ္ေပးႏိုင္တာကေတာ့ အစ္ကို႔ရဲ႕
ေနာက္ဆံုးခရီးကို လိုက္ပို႔ေပးႏိုင္တာ တစ္ခုပါပဲ”
ဒီအေျဖဟာ မိုးႀကိဳးသြားတစ္ခုလို သူ႔ရဲ႕ ႏွလံုးသားကို
ေခ်မြဖ်က္ဆီးလိုက္ျပီး သူဟာ ၀မ္းနည္းပက္လက္နဲ႔
ယူႀကံဳးမရျဖစ္သြားပါတယ္တဲ့။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အသံတစ္သံက ေျပာပါတယ္။ “က်မ ရွင္နဲ႔အတူ သြားပါ့မယ္။
ရွင္ဘယ္ကိုပဲ သြားသြား က်မအတူလိုက္ခဲ့ပါမယ္” ကုန္သည္က
ေမာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အစာအဟာရ မျပည့္၀တဲ့လူတစ္ေယာက္လို
ပိန္လွီျပီး အရိုးနဲ႔အေရပဲ ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕ ပထမဇနီးသည္ကို
ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္တဲ့။ အဲဒီေတာ့မွ ကုန္သည္ဟာ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲစြာနဲ႔
ေျပာရွာပါတယ္။ “ကိုယ္ ဂရုစိုက္ႏိုင္တဲ့အခ်ိန္တံုးက မင္းကို
အခုထက္အမ်ားႀကီး ပုိျပီး ဂရုစိုက္ခဲ့သင့္တာပါကြယ္”
အခုေတာ့ ကုန္သည္ဟာ ေသဆံုးသြားေလာက္ေရာေပါ့။ သူ႔ရဲ႕ ပထမဇနီးသည္လဲ သူနဲ႔အတူ
လုိက္သြားေလာက္ေရာေပါ့ဗ်ာ။
တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔အားလံုးရဲ႕ ဘ၀မွာ မယားေလးေယာက္စီ ရွိပါသတဲ့
၁။ စတုတၳမယားဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ရုပ္ခႏၶာကိုယ္ပါတဲ့။ ဘယ္ေလာက္ပဲ သူ႔ကို
ႀကိဳးစားပမ္းစား ရက္ရက္ေရာေရာ အလွဆင္ေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ေသဆံုးသြားတဲ့အခါ
က်ေနာ္တို႔ကို စြန္႔ခြာသြားမွာပါပဲတဲ့။
၂။ တတိယမယားဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ ရာထူးဂုဏ္သိမ္
စည္းစိမ္ဥစၥာေတြပါတဲ့။ က်ေနာ္တို႔ ေသဆံုးသြားတဲ့အခါ တျခားသူေတြဆီကို
ေရာက္သြားမယ့္ အရာေတြပါတဲ့။
၃။ ဒုတိယ မယားဆိုတာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ မိသားစုေတြနဲ႔
မိတ္ေဆြသဂၤဟေတြပါတဲ့။ ရွင္သန္ေနထိုင္စဥ္အတြင္းမွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ
ရင္းႏွီးခ်စ္ကၽြမ္း၀င္မႈေတြရွိၾကေပမယ့္ သူတို႔တစ္ေတြ အလြန္ဆံုး
အတူရွိေနႏိုင္တဲ့အခ်ိန္ဟာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခရီးကို
လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ခ်ိန္ အထိပါပဲတဲ့။
၄။ ပထမ မယားႀကီးဆိုတာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ စိတ္၀ိညာဥ္ပါတဲ့။ ရုပ္၀တၳဳေတြ
စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြနဲ႔ ကာမဂုဏ္အာရံုေတြေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္
လိုက္ရင္း အျမဲလိုလို ေမ့ေလွ်ာ့ ဥေပကၡာျပဳထားျခင္းခံေနရတဲ့ အရာပါတဲ့။
စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ပါ။ တကယ္ေတာ့ စိတ္၀ိညာဥ္ကသာ က်ေနာ္တို႔ ဘယ္သြားသြား
အျမဲအတူလိုက္ေနမယ့္ အရာပါ။ အိပ္ယာေပၚမွာ ေသငယ္ေဇာနဲ႔ ေမ်ာေနမယ့္
အခ်ိန္အထိမေစာင့္ပဲနဲ႔ အခုကတည္းက သူ႔ကို က်န္းမာသန္စြမ္းလာေအာင္
ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ထားဖို႔ဆိုတာ အၾကံေကာင္း ဥာဏ္ေကာင္းတစ္ခု မဟုတ္လားဗ်ာ။
(အင္တာနက္မွာ ေတြ႔ရတဲ့ စာေလးတစ္ပုဒ္ကို ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ထားတာပါ။)
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
Credit ကိုဦး
အိမ္ေထာင္ေရး (၃)မ်ဳိးရွိတယ္။
အိမ္ေထာင္ေရး (၃)မ်ဳိးရွိတယ္။
ပထမအိမ္ေထာင္ေရး ----- ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူနဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
ဒုတိယအိမ္ေထာင္ေရး ----- ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူရဲ႕အက်င့္နဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
တတိယအိမ္ေထာင္ေရး---- ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူရဲ႕အက်င့္၊ သူ႔ရဲ႕ဘက္ဂေရာင္း (ေဆြမ်ဳိးသားျခင္း)နဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
ပထမအမ်ဳိးအစားနဲ႔ လက္ထပ္တဲ့ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးက တည္ၿမဲတဲ့အဆင့္မွာရွိတယ္။
ဒုတိယအမ်ဳိးအစားနဲ႔ လက္ထပ္တဲ့ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးက ပိုတည္ၿမဲတဲ့အဆင့္မွာရွိတယ္။
တတိယအမ်ဳိးအစားနဲ႔ လက္ထပ္တဲ့ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးက ကြာရွင္းတဲ့လမ္းမျမင္ခဲ့ဘူး။
ဒီေလာကႀကီးမွာ ဆံျဖဴသြားက်ဳိးတဲ့အထိ ခ်စ္ႏိုင္ၾကတဲ့လူေတြဟာ အေျခခံအားျဖင့္ ဘဝမွာ(၃)ႀကိမ္ လက္ထပ္ၾကရတယ္။
ပထမတစ္ႀကိမ္က စားေသာက္ဆိုင္မွာ၊ ဆိုင္ႀကီးကနားမွာ မိသားစု၊ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းေတြရဲ႕ ဆုမြန္ေကာင္းေတြၾကားမွာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
ဒုတိယအႀကိမ္က အိမ္မွာလက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး သဟဇတျဖစ္ေအာင္ တစ္ဘက္သားရဲ႕အက်င့္နဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
တတိယအႀကိမ္က အမ်ဳိးေတြၾကားမွာ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။ တစ္ဘက္သားရဲ႕ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြနဲ႔ သင့္ျမတ္ေအာင္ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
ဒုတိယအႀကိမ္နဲ႔ တတိယအႀကိမ္လက္ထပ္တာက ပထမအႀကိမ္နဲ႔ လံုးဝကဲြျပားတယ္။ အဲဒီလက္ထပ္ပဲြေတြမွာ ခမ္းနားတဲ့ မဂၤလာအေဆာင္အေယာင္ေတြ မပါသလို၊ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြေတြရဲ႕ ဆုမြန္ေကာင္းေတြမပါခဲ့ဘူး။ အခမ္းအနားမွာ ႏွစ္ဦးသားရဲ႕ နားလည္မႈပဲရွိခဲ့တယ္။
တကယ္လက္ထပ္တယ္ဆိုတာက ေနာက္ဆံုးႏွစ္ႀကိမ္နဲ႔ ပိုဆိုင္ပါတယ္။
အခုေခတ္ လူအမ်ားရဲ႕အိမ္ေထာင္ေရးက လက္ထပ္ၿပီး ႏွစ္တိုတိုအတြင္းမွာ ကြာရွင္းၾကတယ္။ ကြာရွင္းၾကတဲ့အေၾကာင္းရင္းကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ရင္ ကိုယ္လက္ထပ္ခဲ့တဲ့ပထမအႀကိမ္ကို ဒုတိယအႀကိမ္ထိ အေရာက္မတြန္းပို႔ႏိုင္ခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။
အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း ေရေႏြးဆူဆူက ပိုးမႊားေတြကို သတ္ပစ္ႏိုင္သလို အခ်ိန္ျမင့္တဲ့အခ်စ္ဒီဂရီက ခ်စ္သူရဲ႕ အားနည္းခ်က္နဲ႔ မျပည့္စံုမႈကို မ်က္ကြယ္ျပဳႏိုင္တယ္။
ခ်စ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မျမင္ခဲ့မိတဲ့ အားနည္းခ်က္၊ မျပည့္စံုမႈေတြက လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္းဆိုတဲ့ မပူ၊ မေအးတဲ့ ေရထဲေရာက္သြားတဲ့အခါ အဲဒီအားနည္းခ်က္နဲ႔ မျပည့္စံုမႈေတြက ပိုးမႊားေတြလို ျပန္ရွင္သန္လာတတ္တယ္။
ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ဒုတိယအႀကိမ္လက္ထပ္ျခင္းကို ကိုယ္ေရြးခ်ယ္သင့္ပါတယ္။ သူ႔အက်င့္နဲ႔လက္ထပ္မယ္၊ သူရဲ႕အားနည္းခ်က္နဲ႔ မျပည့္စံုျခင္းေတြကို နားလည္ခြင့္လႊတ္ေပးမယ္၊ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ အိမ္ေထာင္ေရးက အျမစ္ပါးသြားတဲ့သစ္ပင္လို တေျဖးေျဖး က်ံဴ႕ဝင္ေျခာက္ကပ္သြားႏိုင္ပါတယ္။
အရမ္းခ်စ္ၿပီး ယူထားၾကသူႏွစ္ဦးက ႏွစ္တိုတိုေလးအတြင္းမွာ ကြာရွင္းၾကတာဟာလည္း ဒုတိယအႀကိမ္ လက္ထပ္ျခင္းဆီ အေရာက္မသြားႏိုင္ခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။
ဒုတိယအႀကိမ္ လက္ထပ္ျခင္းထဲ ဝင္ေရာက္ႏိုင္သူႏွစ္ဦးက "ကြာရွင္းမယ္"ဆိုတဲ့စကားကို အေျပာနည္းသြားတတ္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ တစ္ဘက္သားရဲ႕ အက်င့္စရိုက္နဲ႔မျပည့္စံုမႈေတြကို နားလည္လက္ခံထားလို႔ျဖစ္တယ္။ တစ္ခါတေလ တစ္ဘက္သားရဲ႕ ဒီလိုမျပည့္စံုမႈက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုဂရုစိုက္မႈအသြင္ ေျပာင္းေစခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။
ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ အိမ္ေထာင္ေရးက ခ်ဳိၿမိန္ေႏြးေထြးေနၿပီး အခ်င္းခ်င္း နားလည္ခြင့္လႊတ္ျခင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနပါလိမ့္မယ္။
အိမ္ေထာင္ေရးေႏြးေထြးတာနဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရးတည္ၿမဲၿပီလို႔ ယူဆလို႔မရႏိုင္ေသးဘူး။ အိမ္ေထာင္ေရးတည္ၿမဲဖို႔ တတိယအႀကိမ္လက္ထပ္ျခင္းကို အေရာက္တက္လွမ္းႏိုင္ရဦးမယ္။ အဲတာက တစ္ဘက္သားရဲ႕ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းနဲ႔ လက္ထပ္တာပဲျဖစ္တယ္။
တစ္နည္းေျပာရရင္ သူ႔အေပၚထားတဲ့ ကိုယ္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ သူ႔မိဘ၊ သူ႔ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းဆီအေရာက္ ျဖန္႔က်က္ႏိုင္ဖို႔ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုခ်စ္ျခင္းေမတၱာမ်ဳိးမွာ အိမ္ေထာင္ေရးအတြက္ အသိဉာဏ္ေတြကိုေပးတယ္။
ကိုယ့္ရဲ႕တစ္ျခမ္းကို ကုိယ္ပဲပိုင္ဆိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ကို သူ႔မိဘ၊ သူ႔ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြလည္း ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာ အိမ္ေထာင္ေရးကတည္ၿမဲၿပီး ခဲြခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ မလြယ္တကူ မခဲြႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
ခ်စ္ျခင္းေလာကမွာ ေယာက္်ားအမ်ားစုက အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို လက္ထပ္ယူလိုက္တာပဲလို႔ ထင္မွတ္ၾကတယ္။ အဲဒီမိန္းကေလးရဲ႕လိုအင္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ေနာက္ခံဘက္ဂေရာင္းကို လ်စ္လ်ဴရွဴထားတတ္ၾကတယ္။
မိန္းကေလးအမ်ားစုကလည္း အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို လက္ထပ္တာေလာက္ပဲသိခဲ့ၿပီး အဲဒီေယာက္်ားရဲ႕အက်င့္၊ စရိုက္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ေနာက္ခံဘက္ဂေရာင္း ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြနဲ႔လည္း လက္ထပ္ရမယ္ဆိုတာကို မသိနားမလည္ခဲ့ဘူး။
ဒီလိုမသိနားမလည္ျခင္းေၾကာင့္ အခုေခတ္မွာ အိမ္ေထာင္ၿပိဳကဲြသူေတြ ပိုမ်ားလာတာကို ေတြ႔ၾကရတယ္။
မူရင္းေရးသားသူ-- Liu Yanmin
ႏိုင္းႏိုင္းစေန
ပထမအိမ္ေထာင္ေရး ----- ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူနဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
ဒုတိယအိမ္ေထာင္ေရး ----- ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူရဲ႕အက်င့္နဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
တတိယအိမ္ေထာင္ေရး---- ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူရဲ႕အက်င့္၊ သူ႔ရဲ႕ဘက္ဂေရာင္း (ေဆြမ်ဳိးသားျခင္း)နဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
ပထမအမ်ဳိးအစားနဲ႔ လက္ထပ္တဲ့ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးက တည္ၿမဲတဲ့အဆင့္မွာရွိတယ္။
ဒုတိယအမ်ဳိးအစားနဲ႔ လက္ထပ္တဲ့ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးက ပိုတည္ၿမဲတဲ့အဆင့္မွာရွိတယ္။
တတိယအမ်ဳိးအစားနဲ႔ လက္ထပ္တဲ့ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးက ကြာရွင္းတဲ့လမ္းမျမင္ခဲ့ဘူး။
ဒီေလာကႀကီးမွာ ဆံျဖဴသြားက်ဳိးတဲ့အထိ ခ်စ္ႏိုင္ၾကတဲ့လူေတြဟာ အေျခခံအားျဖင့္ ဘဝမွာ(၃)ႀကိမ္ လက္ထပ္ၾကရတယ္။
ပထမတစ္ႀကိမ္က စားေသာက္ဆိုင္မွာ၊ ဆိုင္ႀကီးကနားမွာ မိသားစု၊ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းေတြရဲ႕ ဆုမြန္ေကာင္းေတြၾကားမွာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
ဒုတိယအႀကိမ္က အိမ္မွာလက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး သဟဇတျဖစ္ေအာင္ တစ္ဘက္သားရဲ႕အက်င့္နဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
တတိယအႀကိမ္က အမ်ဳိးေတြၾကားမွာ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။ တစ္ဘက္သားရဲ႕ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြနဲ႔ သင့္ျမတ္ေအာင္ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
ဒုတိယအႀကိမ္နဲ႔ တတိယအႀကိမ္လက္ထပ္တာက ပထမအႀကိမ္နဲ႔ လံုးဝကဲြျပားတယ္။ အဲဒီလက္ထပ္ပဲြေတြမွာ ခမ္းနားတဲ့ မဂၤလာအေဆာင္အေယာင္ေတြ မပါသလို၊ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြေတြရဲ႕ ဆုမြန္ေကာင္းေတြမပါခဲ့ဘူး။ အခမ္းအနားမွာ ႏွစ္ဦးသားရဲ႕ နားလည္မႈပဲရွိခဲ့တယ္။
တကယ္လက္ထပ္တယ္ဆိုတာက ေနာက္ဆံုးႏွစ္ႀကိမ္နဲ႔ ပိုဆိုင္ပါတယ္။
အခုေခတ္ လူအမ်ားရဲ႕အိမ္ေထာင္ေရးက လက္ထပ္ၿပီး ႏွစ္တိုတိုအတြင္းမွာ ကြာရွင္းၾကတယ္။ ကြာရွင္းၾကတဲ့အေၾကာင္းရင္းကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ရင္ ကိုယ္လက္ထပ္ခဲ့တဲ့ပထမအႀကိမ္ကို ဒုတိယအႀကိမ္ထိ အေရာက္မတြန္းပို႔ႏိုင္ခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။
အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း ေရေႏြးဆူဆူက ပိုးမႊားေတြကို သတ္ပစ္ႏိုင္သလို အခ်ိန္ျမင့္တဲ့အခ်စ္ဒီဂရီက ခ်စ္သူရဲ႕ အားနည္းခ်က္နဲ႔ မျပည့္စံုမႈကို မ်က္ကြယ္ျပဳႏိုင္တယ္။
ခ်စ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မျမင္ခဲ့မိတဲ့ အားနည္းခ်က္၊ မျပည့္စံုမႈေတြက လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္းဆိုတဲ့ မပူ၊ မေအးတဲ့ ေရထဲေရာက္သြားတဲ့အခါ အဲဒီအားနည္းခ်က္နဲ႔ မျပည့္စံုမႈေတြက ပိုးမႊားေတြလို ျပန္ရွင္သန္လာတတ္တယ္။
ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ဒုတိယအႀကိမ္လက္ထပ္ျခင္းကို ကိုယ္ေရြးခ်ယ္သင့္ပါတယ္။ သူ႔အက်င့္နဲ႔လက္ထပ္မယ္၊ သူရဲ႕အားနည္းခ်က္နဲ႔ မျပည့္စံုျခင္းေတြကို နားလည္ခြင့္လႊတ္ေပးမယ္၊ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ အိမ္ေထာင္ေရးက အျမစ္ပါးသြားတဲ့သစ္ပင္လို တေျဖးေျဖး က်ံဴ႕ဝင္ေျခာက္ကပ္သြားႏိုင္ပါတယ္။
အရမ္းခ်စ္ၿပီး ယူထားၾကသူႏွစ္ဦးက ႏွစ္တိုတိုေလးအတြင္းမွာ ကြာရွင္းၾကတာဟာလည္း ဒုတိယအႀကိမ္ လက္ထပ္ျခင္းဆီ အေရာက္မသြားႏိုင္ခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။
ဒုတိယအႀကိမ္ လက္ထပ္ျခင္းထဲ ဝင္ေရာက္ႏိုင္သူႏွစ္ဦးက "ကြာရွင္းမယ္"ဆိုတဲ့စကားကို အေျပာနည္းသြားတတ္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ တစ္ဘက္သားရဲ႕ အက်င့္စရိုက္နဲ႔မျပည့္စံုမႈေတြကို နားလည္လက္ခံထားလို႔ျဖစ္တယ္။ တစ္ခါတေလ တစ္ဘက္သားရဲ႕ ဒီလိုမျပည့္စံုမႈက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုဂရုစိုက္မႈအသြင္ ေျပာင္းေစခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။
ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ အိမ္ေထာင္ေရးက ခ်ဳိၿမိန္ေႏြးေထြးေနၿပီး အခ်င္းခ်င္း နားလည္ခြင့္လႊတ္ျခင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနပါလိမ့္မယ္။
အိမ္ေထာင္ေရးေႏြးေထြးတာနဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရးတည္ၿမဲၿပီလို႔ ယူဆလို႔မရႏိုင္ေသးဘူး။ အိမ္ေထာင္ေရးတည္ၿမဲဖို႔ တတိယအႀကိမ္လက္ထပ္ျခင္းကို အေရာက္တက္လွမ္းႏိုင္ရဦးမယ္။ အဲတာက တစ္ဘက္သားရဲ႕ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းနဲ႔ လက္ထပ္တာပဲျဖစ္တယ္။
တစ္နည္းေျပာရရင္ သူ႔အေပၚထားတဲ့ ကိုယ္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ သူ႔မိဘ၊ သူ႔ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းဆီအေရာက္ ျဖန္႔က်က္ႏိုင္ဖို႔ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုခ်စ္ျခင္းေမတၱာမ်ဳိးမွာ အိမ္ေထာင္ေရးအတြက္ အသိဉာဏ္ေတြကိုေပးတယ္။
ကိုယ့္ရဲ႕တစ္ျခမ္းကို ကုိယ္ပဲပိုင္ဆိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ကို သူ႔မိဘ၊ သူ႔ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြလည္း ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာ အိမ္ေထာင္ေရးကတည္ၿမဲၿပီး ခဲြခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ မလြယ္တကူ မခဲြႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
ခ်စ္ျခင္းေလာကမွာ ေယာက္်ားအမ်ားစုက အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို လက္ထပ္ယူလိုက္တာပဲလို႔ ထင္မွတ္ၾကတယ္။ အဲဒီမိန္းကေလးရဲ႕လိုအင္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ေနာက္ခံဘက္ဂေရာင္းကို လ်စ္လ်ဴရွဴထားတတ္ၾကတယ္။
မိန္းကေလးအမ်ားစုကလည္း အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို လက္ထပ္တာေလာက္ပဲသိခဲ့ၿပီး အဲဒီေယာက္်ားရဲ႕အက်င့္၊ စရိုက္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ေနာက္ခံဘက္ဂေရာင္း ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြနဲ႔လည္း လက္ထပ္ရမယ္ဆိုတာကို မသိနားမလည္ခဲ့ဘူး။
ဒီလိုမသိနားမလည္ျခင္းေၾကာင့္ အခုေခတ္မွာ အိမ္ေထာင္ၿပိဳကဲြသူေတြ ပိုမ်ားလာတာကို ေတြ႔ၾကရတယ္။
မူရင္းေရးသားသူ-- Liu Yanmin
ႏိုင္းႏိုင္းစေန
သုေတသန
မမရဲ့အင္းက်ီကိုခြၽတ္လိုက္
မမရဲ့ စကပ္ကိုလဲခြၽတ္
မမရဲ့ ဘရာစီရာကိုလဲခြၽတ္လိုက္
မမရဲ့ အတြင္းခံေဘာင္းဘီပါခြၽတ္......
............................
...........................
ေနာက္မွတ္ထား မမရဲ့ အဝတ္အစားေတြကိုယူမေဆာ့နဲ႕
သုေတသန
အေမရိကန္ွသုေတသီတို႕ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွ ေျမၾကီးကိုတူးသည္
၁၀ေပ ေရာက္ေသာအခါေၾကးနန္းၾကိဳးစကိုေတြ႕သည္
အေမရိကန္ႏိုင္ငံသည္ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္တစ္ရာ ကတည္းကေၾကးနန္းဆက္သြယ္ေရးထြန္းကားခဲ့သည္ ဟုေၾကညာလိုက္သည္။
ဂ်ပန္သုေတသီတို႕ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ ေျမၾကီးကိုတူးသည္
၅ေပ ေရာက္ေသာအခါေၾကးနန္းၾကိဳးစကိုေတြ႕သည္
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသည္ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ငါးဆယ္ ကတည္းကေၾကးနန္းဆက္သြယ္ေရးထြန္းကားခဲ့သည္ ဟုေၾကညာလိုက္သည္။
ျမန္မာသုေတသီတို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ေျမၾကီးကိုတူးသည္
၅ေပ ဘာမွမေတြ႕၊ ၁၀ေပ ဘာမွမရွိ၊၁၅ေပ မေတြ႕
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္တစ္ရာ့ငါးဆယ္ ကတည္းက Wireless ဆက္သြယ္ေရးထြန္းကားခဲ့သည္ ဟုေၾကညာလိုက္သည္။
လူတစ္ေယာက္က အိတ္ႀကီးႏွစ္အိတ္ကို စက္ဘီးေပၚတင္လာတာေတြ႕ ေတာ့ နယ္စပ္ ျဖတ္ေက်ာ္ ဂိတ္က ရဲက အိတ္ထဲ မွာ ဘာေတြ ပါလဲ လို႔ ေမးလိုက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ စက္ဘီးသမားက သဲေတြလို႔ ေျဖတာနဲ႔စစ္ၾကည့္ ေတာ့လည္း သဲကလြဲရင္ ဘာမွမေတြ႕ပါဘူး။
ဒီလိုနဲ႔ စက္ဘီးသမား က ေန႔တိုင္းပဲ သဲအိတ္ေတြ တင္ၿပီး ျဖတ္ေနတာ ကုိ ရဲက တစ္ခုခုကုိ ေမွာင္ခိုကုန္ကူးေနမွန္း သိေပမယ့္ လက္ဆုပ္လက္ ကိုင္ျပလို႔မရျဖစ္ေနပါတယ္။ ေျခာက္လေလာက္ရွိလာေတာ့ မေနႏုိင္တဲ့ အဆံုးဖြင့္ေမးပါတယ္။
"မင္းတစ္ခုခုကိုေမွာင္ခိုလုပ္ေနတယ္ဆိုတာေတာ့ ငါသိတယ္။ဒါေပမယ့္ ဘာမွန္းမသိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ငါ့ကို အမွန္အတိုင္းေျပာ..ငါမင္းကို မဖမ္း ဘူး" ဆိုၿပီးေမးေတာ့ အဲဒီ လူျပန္ေျဖတာက "ကြ်န္ေတာ္ကစက္ဘီးေတြ ေမွာင္ခိုသြင္းေနတာပါ"တဲ့
မေမွ်ာ္လင့္နဲ႕
ႏိုင္ငံမတူတဲ့သူႏွစ္ေယာက္ ဆံုၾကတဲ့အခါ ပထမတစ္ေယာက္က သူ႔ႏုိင္ငံ က လူေတြက လကမၻာကို အေရာက္သြားႏုိင္တယ္လို႔ေျပာလိုက္သတဲ့။ က်န္တဲ့တစ္ေယာက္ကလည္း "က်ဳပ္တို႔ဆီက လူေတြကေတာ့ ေနေပၚမွာ ကို ေျခခ်ခဲ့တာဗ်ား"လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒါနဲ႔ ပထမလူက မျဖစ္ႏုိင္ဘူး၊ ေနက ဒီေလာက္ပူတာ ေျခခ်ဖို႔ မေျပာနဲ႔ ကပ္ေတာင္ကပ္လို႔ မရဘူးလို႔ေျပာေတာ့ ဒုတိယလူက ဂုဏ္ယူ၀င့္ႂကြား ဟန္နဲ႔ဆိုတာက"ဟုတ္တယ္ေလ။က်ဳပ္တို႔က ေန႔ဘက္သြားတာ မဟုတ္ ဘူး။ ညဘက္သြားတာ"တဲ့။
အရက္ေတြအလြန္အကြ်ံေသာက္ထားၿပီး မနက္မိုးလင္းမွ အိမ္ျပန္လာတဲ့ ခင္ပြန္းကို မိန္းမျဖစ္သူက အိမ္အ၀င္၀ကေန ဆီးေမးပါတယ္။
"ၾကည့္စမ္း .. တစ္ကုိယ္လံုးလည္း အရက္ေစာ္နံေနတာပဲ။ အက်ႌ
ေကာ္လာမွာလည္း ႏႈတ္ခမ္းနီရာေတြနဲ႔။ ေနစမ္းပါဦး ... မနက္မိုးလင္း ၆ နာရီမွ အိမ္ကိုျပန္လာရဲရေလာက္ေအာင္ ရွင့္မွာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ ရွိေနတယ္ထင္တယ္"လို႔ ေျပာေတာ့
ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ျပန္ေျဖတာက
"ရွိတာေပါ့ကြ ...ငါမနက္စာ စားရဦးမယ္ေလ" တဲ့။
မေမွ်ာ္လင့္နဲ႕
ေဆးလိပ္၊အရက္၊မိန္းမကင္းရွင္းေသာသူအလိုရွိသည္ ဟု
အပ်ိဳၾကီးတစ္ေယာက္သတင္းစာထဲတြင္ေၾကညာထည့္သည္။
တစ္ကိုယ္လုံးအရက္နံ႕ထြက္ေနျပီး လက္ထဲတြင္စီးကရက္ကိုင္ထားေသာလူတစ္ေယာက္ေရာက္လာသည္
အပ်ိဳၾကီးကေမးသည္ ''ဘာကိစၥလဲ'' ''သတင္းစာထဲမွာေၾကညာထားတဲ့ကိစၥ''
''ဪ ရွင္အရက္မေသာက္တတ္ဘူးလား'' ''မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ တစ္ေနကုန္ေသာက္တယ္''
''ေဆးလိပ္ေတာ့မေသာက္ဘူးမလား'' ''ဘယ္ကသာ ေသာက္တာမွ မီးခိုးေခါင္းတိုင္လိုပဲ တေန႕ငါးဘူးေလာက္ကုန္တယ္''
''ဒါျဖင့္မိန္းမေတာ့ကင္းရွင္းတယ္ဟုတ္'' ''ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ မိန္းမဆို ပ်ိဳပ်ိဳ အိုအို လာထားပဲ''
''ဟြမ္ ဒါဆိုရွင္ဘာလာလုပ္တာလဲ''
''ခင္ဗ်ားက်ဳပ္ကိုလုံးဝမေမွ်ာ္လင့္နဲ႕လို႕လာေျပာတာ''
ဒါနဲ႔ ပထမလူက မျဖစ္ႏုိင္ဘူး၊ ေနက ဒီေလာက္ပူတာ ေျခခ်ဖို႔ မေျပာနဲ႔ ကပ္ေတာင္ကပ္လို႔ မရဘူးလို႔ေျပာေတာ့ ဒုတိယလူက ဂုဏ္ယူ၀င့္ႂကြား ဟန္နဲ႔ဆိုတာက"ဟုတ္တယ္ေလ။က်ဳပ္တို႔က ေန႔ဘက္သြားတာ မဟုတ္ ဘူး။ ညဘက္သြားတာ"တဲ့။
အရက္ေတြအလြန္အကြ်ံေသာက္ထားၿပီး မနက္မိုးလင္းမွ အိမ္ျပန္လာတဲ့ ခင္ပြန္းကို မိန္းမျဖစ္သူက အိမ္အ၀င္၀ကေန ဆီးေမးပါတယ္။
"ၾကည့္စမ္း .. တစ္ကုိယ္လံုးလည္း အရက္ေစာ္နံေနတာပဲ။ အက်ႌ
ေကာ္လာမွာလည္း ႏႈတ္ခမ္းနီရာေတြနဲ႔။ ေနစမ္းပါဦး ... မနက္မိုးလင္း ၆ နာရီမွ အိမ္ကိုျပန္လာရဲရေလာက္ေအာင္ ရွင့္မွာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ ရွိေနတယ္ထင္တယ္"လို႔ ေျပာေတာ့
ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ျပန္ေျဖတာက
"ရွိတာေပါ့ကြ ...ငါမနက္စာ စားရဦးမယ္ေလ" တဲ့။
မေမွ်ာ္လင့္နဲ႕
ေဆးလိပ္၊အရက္၊မိန္းမကင္းရွင္းေသာသူအလိုရွိသည္ ဟု
အပ်ိဳၾကီးတစ္ေယာက္သတင္းစာထဲတြင္ေၾကညာထည့္သည္။
တစ္ကိုယ္လုံးအရက္နံ႕ထြက္ေနျပီး လက္ထဲတြင္စီးကရက္ကိုင္ထားေသာလူတစ္ေယာက္ေရာက္လာသည္
အပ်ိဳၾကီးကေမးသည္ ''ဘာကိစၥလဲ'' ''သတင္းစာထဲမွာေၾကညာထားတဲ့ကိစၥ''
''ဪ ရွင္အရက္မေသာက္တတ္ဘူးလား'' ''မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ တစ္ေနကုန္ေသာက္တယ္''
''ေဆးလိပ္ေတာ့မေသာက္ဘူးမလား'' ''ဘယ္ကသာ ေသာက္တာမွ မီးခိုးေခါင္းတိုင္လိုပဲ တေန႕ငါးဘူးေလာက္ကုန္တယ္''
''ဒါျဖင့္မိန္းမေတာ့ကင္းရွင္းတယ္ဟုတ္'' ''ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ မိန္းမဆို ပ်ိဳပ်ိဳ အိုအို လာထားပဲ''
''ဟြမ္ ဒါဆိုရွင္ဘာလာလုပ္တာလဲ''
''ခင္ဗ်ားက်ဳပ္ကိုလုံးဝမေမွ်ာ္လင့္နဲ႕လို႕လာေျပာတာ''
တစ္ကယ္ခ်စ္လို႔လား'
တစ္ကယ္ခ်စ္လို႔လား'
"ေမာင္ ကၽြန္မကိုတစ္ကယ္ခ်စ္လို႔လား"
"ခ်စ္တာေပါ႔"
"ဒါဆိုရင္ကၽြန္မေသရင္ငိုမွာလား"
"ငိုမွာေပါ႔"
"ကဲ ဒါၿဖင္႔ခုငိုၿပ"
"မင္းအရင္ေသၿပေလ" :P....
'ဖုန္းဆက္ၿခင္း'
ေယာက်ာ္းၿဖစ္သူက နံနက္ခင္းေကာ္ဖီေသာက္ေနပါတယ္။ဒီအခိုက္
သူ႔မိန္းမ ျဖစ္သူအနားေရာက္လာျပီး သူ႕ေယာက်ာ္းရဲ႕ဇက္ပိုးကိုအုပ္လိုက္ပါတယ္။
"ရွင္႔ ေဘာင္းဘီအိပ္ထဲမွာေမရီလို႔နာမည္ထိုးထားတဲ႔စာရြက္တစ္ရြက္ေတြ႔တယ္။
ရွင္ဘယ္လိုၿငင္းမလဲ"
မိန္းမကေဒါသနဲ႔ေၿပာပါတယ္။
"စိတ္ေအးေအးထားစမ္းပါမိန္းမရာ ၿပီးခဲ႔တဲ႔အပါတ္ကကိုယ္ၿမင္းပြဲသြားတာမင္းမမွတ္မိဘူးလား
အဲဒါကိုယ္ေလာင္းတဲ႔ၿမင္းမရဲ႔နာမည္ေပါ႔"
ေယာက်ာ္းကရွင္းၿပပါတယ္။
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာေတာ႔မိန္းမၿဖစ္သူကၿဗဳန္းကနဲေပါက္ခ်လာၿပီး ေယာက်ာ္းလုပ္သူကိုရိုက္လိုက္ပါတယ္
"ဒါကဘာၿဖစ္ရၿပန္တာတုန္း"
ေယာက်ာ္းလုပ္သူကမေက်မနပ္ေၿပာေတာ႔---
"ရွင္႔ၿမင္းမက မေန႔ညက ဖုန္းဆက္တယ္ရွင္႔........:P
"ေမာင္ ကၽြန္မကိုတစ္ကယ္ခ်စ္လို႔လား"
"ခ်စ္တာေပါ႔"
"ဒါဆိုရင္ကၽြန္မေသရင္ငိုမွာလား"
"ငိုမွာေပါ႔"
"ကဲ ဒါၿဖင္႔ခုငိုၿပ"
"မင္းအရင္ေသၿပေလ" :P....
'ဖုန္းဆက္ၿခင္း'
ေယာက်ာ္းၿဖစ္သူက နံနက္ခင္းေကာ္ဖီေသာက္ေနပါတယ္။ဒီအခိုက္
သူ႔မိန္းမ ျဖစ္သူအနားေရာက္လာျပီး သူ႕ေယာက်ာ္းရဲ႕ဇက္ပိုးကိုအုပ္လိုက္ပါတယ္။
"ရွင္႔ ေဘာင္းဘီအိပ္ထဲမွာေမရီလို႔နာမည္ထိုးထားတဲ႔စာရြက္တစ္ရြက္ေတြ႔တယ္။
ရွင္ဘယ္လိုၿငင္းမလဲ"
မိန္းမကေဒါသနဲ႔ေၿပာပါတယ္။
"စိတ္ေအးေအးထားစမ္းပါမိန္းမရာ ၿပီးခဲ႔တဲ႔အပါတ္ကကိုယ္ၿမင္းပြဲသြားတာမင္းမမွတ္မိဘူးလား
အဲဒါကိုယ္ေလာင္းတဲ႔ၿမင္းမရဲ႔နာမည္ေပါ႔"
ေယာက်ာ္းကရွင္းၿပပါတယ္။
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာေတာ႔မိန္းမၿဖစ္သူကၿဗဳန္းကနဲေပါက္ခ်လာၿပီး ေယာက်ာ္းလုပ္သူကိုရိုက္လိုက္ပါတယ္
"ဒါကဘာၿဖစ္ရၿပန္တာတုန္း"
ေယာက်ာ္းလုပ္သူကမေက်မနပ္ေၿပာေတာ႔---
"ရွင္႔ၿမင္းမက မေန႔ညက ဖုန္းဆက္တယ္ရွင္႔........:P
လမ္းျပင္ေပးပါ
ပင္လယ္ကမ္းစပ္ ရြာတစ္ရြာက အိမ္ရွင္ေယာက္်ားေတြဟာ မၾကာခဏ ပင္လယ္ထဲသြားၿပီး ငါးသြားရွာၾကတယ္။ အိမ္ရွင္ေယာက္်ားမရွိတဲ့အခ်ိန္ မိန္းမေတြက ေဖာက္ျပန္ၾကတယ္။ ေဖာက္ျပန္ၿပီးတိုင္းလည္း ဖာသာဆီသြားၿပီး အမွားဝန္ခံၾကတယ္။ ၾကာလာေတာ့ ဖာသာကမိန္းမေတြကို "ေနာက္တစ္ခါ လာဝန္ခံၾကရင္ ခိုးစားတယ္လို႔မေျပာဘဲ "ေခ်ာ္လဲတယ္"လို႔ ေျပာပါ။ ေခ်ာ္လဲလာတယ္လို႔ ေျပာရင္ ငါသိၿပီ" လို႔ မွာလိုက္တယ္။
ေနာက္ေတာ့ ဖာသာအသက္ႀကီးၿပီး ေနာက္ဖာသာအသစ္တစ္ေယာက္ေျပာင္းတယ္။ မေျပာင္းခင္ ရြာသူႀကီးကို "ေခ်ာ္လဲတယ္"ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ကိုေျပာျပၿပီး ေနာက္ဖာသာကိုရွင္းျပဖို႔ မွာခဲ့တယ္။ ဖာသာအသစ္ေရာက္လာေတာ့ သူႀကီးက အဲဒီစကားရဲ႕အဓိပၸါယ္ကို ေျပာျပဖို႔ေမ့သြားခဲ့တယ္။
ရြာထဲ မိန္းမေတြက အရင္အတိုင္းပဲ ခိုးစားၿပီးတိုင္း ဖာသာအသစ္ဆီသြားၿပီး ဝန္ခံၾကတယ္။ ေခ်ာ္လဲတဲ့လူေတြ မ်ားေနတာေၾကာင့္ ဖာသာက သူႀကီးဆီသြားၿပီး မိန္းမေတြ မၾကာခဏေခ်ာ္လဲေနတာေၾကာင့္ ရြာထဲကလမ္းေတြ ျပဳျပင္သင့္ေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။ ဖာသာစကားကိုၾကားေတာ့ သူႀကီးက ထရယ္တယ္။ အားရပါးရ ရယ္ေနတဲ့သူႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး ဖာသာနားမလည္စြာနဲ႔ ထေအာ္တယ္။
"သူႀကီး... ခင္ဗ်ား ဘာရယ္ေနတာလဲ! ဒီတစ္ပတ္အတြင္း ခင္ဗ်ားမိန္းမ ေခ်ာ္လဲတာ ၃ ခါရွိၿပီဗ်"
ေနာက္ေတာ့ ဖာသာအသက္ႀကီးၿပီး ေနာက္ဖာသာအသစ္တစ္ေယာက္ေျပာင္းတယ္။ မေျပာင္းခင္ ရြာသူႀကီးကို "ေခ်ာ္လဲတယ္"ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ကိုေျပာျပၿပီး ေနာက္ဖာသာကိုရွင္းျပဖို႔ မွာခဲ့တယ္။ ဖာသာအသစ္ေရာက္လာေတာ့ သူႀကီးက အဲဒီစကားရဲ႕အဓိပၸါယ္ကို ေျပာျပဖို႔ေမ့သြားခဲ့တယ္။
ရြာထဲ မိန္းမေတြက အရင္အတိုင္းပဲ ခိုးစားၿပီးတိုင္း ဖာသာအသစ္ဆီသြားၿပီး ဝန္ခံၾကတယ္။ ေခ်ာ္လဲတဲ့လူေတြ မ်ားေနတာေၾကာင့္ ဖာသာက သူႀကီးဆီသြားၿပီး မိန္းမေတြ မၾကာခဏေခ်ာ္လဲေနတာေၾကာင့္ ရြာထဲကလမ္းေတြ ျပဳျပင္သင့္ေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။ ဖာသာစကားကိုၾကားေတာ့ သူႀကီးက ထရယ္တယ္။ အားရပါးရ ရယ္ေနတဲ့သူႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး ဖာသာနားမလည္စြာနဲ႔ ထေအာ္တယ္။
"သူႀကီး... ခင္ဗ်ား ဘာရယ္ေနတာလဲ! ဒီတစ္ပတ္အတြင္း ခင္ဗ်ားမိန္းမ ေခ်ာ္လဲတာ ၃ ခါရွိၿပီဗ်"
ကိုယ္ခ်င္းစာတဲ့ တိတ္တိတ္ပုန္း
မိန္းမတစ္ေယာက္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္နဲ႔ ေနာက္မီးလင္းေနတုန္းမွာ အိမ္ရွင္ေယာက္်ား တံခါးဖြင့္သံကို ၾကားလိုက္တယ္။
"ျမန္ျမန္.... ဒီေထာင့္မွာရပ္ေန.. မလႈပ္နဲ႔"
မိန္းမကေျပာေျပာဆိုဆို သူ႔ကုိေထာင့္တစ္ေနရာမွာ ရပ္ခိုင္းၿပီး တစ္ကိုယ္လံုး အလွဆီေတြလိမ္းေပးၿပီး ေပါင္ဒါမုန္႔ေတြ လူးေပးလိုက္တယ္။
"မလႈပ္နဲ႔ေနာ္... ရုပ္တုတစ္ခုလို ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးရပ္ေန"
အိမ္ရွင္ေယာက္်ား အိပ္ခန္းထဲေရာက္လို႔ ေပါင္ဒါမုန္႔ေတြ ျဖဴေနတဲ့ရုပ္တုႀကီးနဲ႔ ၾကမ္းျပင္ေပၚပြေနတဲ့ အမႈန္႔ေတြကိုေတြ႔ေတာ့ ဘာလဲလို႔ေမးတယ္။ မိန္းမက တည္ၿငိမ္ေအးေဆးတဲ့အသံနဲ႔ "ေအာ္... ရုပ္တုပါ။ မဦးတို႔အိမ္မွာလည္း တစ္ခုေတြ႔ခဲ့လို႔ ကြၽန္မႀကိဳက္တာနဲ႔ တစ္ခုဝယ္ခဲ့တယ္" လို႔ေျဖတယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ရုပ္တုအေၾကာင္းကို ဆက္မေျပာဘဲ အိပ္ရာဝင္ခဲ့ၾကတယ္။ ညသန္းေခါင္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ရွင္ေယာက္်ားက မီးဖိုထဲထသြားခဲ့တယ္။ မီးဖိုက ထြက္လာေတာ့ သူ႔လက္ထဲမွာ ေပါင္မုန္႔တခ်ဳိ႕နဲ႔ ႏြားႏို႔တစ္ခြက္ ပါလာတယ္။ အိမ္ရွင္ေယာက္်ားက ရုပ္တုေရွ႕မွာရပ္ၿပီး "ေရာ့... အစာနည္းနည္းစားလိုက္အုန္း၊ ငါ့လိုမျဖစ္ေစနဲ႔... ငါတုန္းက မဦးအိမ္မွာ အစာမစား ေရမေသာက္ရဘဲ ၃ ရက္ ၃ ည ရပ္ခဲ့ရတယ္"
မမုန္းလိုက္ပါ့နဲ့
အိမ္မက္ထဲမွာဘဲေနဆိုေနဆိုေနပါ့မယ္……..
မင္းေၾကာင့္ေၾကကြဲေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုေတာ့……
မမုန္းလိုက္ပါ့နဲ့…။
စိတ္ကူးေလးေတြထဲမွာဘဲေနဆိုေနဆိုေနပါ့မယ္…….
မင္းေၾကာင့္ခံစားေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုေတာ့……
မမုန္းလိုက္ပါ့နဲ့…။
ခံစားခ်က္ေတြနဲ့ေသဆိုေသပါ့မယ္…….
မင္းေၾကာင့္ငိုေၾကြးေနတဲ့ဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုေတာ့…
မမုန္းလိုက္ပါ့နဲ့…။
ဘ၀တစ္ခုလံုး၀မ္းနည္းခဲ့ရသူပါ…..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္………….မမုန္းလိုက္ပါ့နဲ့…။
မင္းေၾကာင့္ေၾကကြဲေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုေတာ့……
မမုန္းလိုက္ပါ့နဲ့…။
စိတ္ကူးေလးေတြထဲမွာဘဲေနဆိုေနဆိုေနပါ့မယ္…….
မင္းေၾကာင့္ခံစားေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုေတာ့……
မမုန္းလိုက္ပါ့နဲ့…။
ခံစားခ်က္ေတြနဲ့ေသဆိုေသပါ့မယ္…….
မင္းေၾကာင့္ငိုေၾကြးေနတဲ့ဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုေတာ့…
မမုန္းလိုက္ပါ့နဲ့…။
ဘ၀တစ္ခုလံုး၀မ္းနည္းခဲ့ရသူပါ…..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္………….မမုန္းလိုက္ပါ့နဲ့…။
နွလံုးသား ဒဏ္ရာ
တိတ္တခုိး မ်က္ရည္နဲ႔
ေၾကကြဲစြာ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ.
ငါ့ႏွလံုးသားဟာ
ဒဏ္ရာေတြစြန္းထင္ေနရစ္ေပါ႔..........
ေဝခြဲမရတဲ. အတိတ္ကပံုရိပ္ေတြဟာ
နာက်ည္းမႈနဲ႔ထပ္တူ
အလြမ္းဆုိတာေမ့ျပစ္လုိ႔
နာက်င္လွ်က္ပါ.........ခ်စ္သူ.......
ခံစာ:တက္တဲ. ႏွလံုးသား
ဆိတ္သုဥ္းသြားခဲ့တာ ငါ့ေၾကာင္.လား.........ခ်စ္သူ
အရမ္း ခ်စ္တတ္ခဲ့ပါတယ္
အတိတ္တုန္းကေပါ႔.......
လြမ္းခဲ့သလား က်န္ခဲ့ပါၿပီ......
ခုခ်ိန္မွာေတာ့........
ခံစာ:ခ်က္မရွိတဲ. ႏွလံုးသားနဲ႔
ဘဝကုိဆက္ဦးမေပါ႔.....။
ေၾကကြဲစြာ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ.
ငါ့ႏွလံုးသားဟာ
ဒဏ္ရာေတြစြန္းထင္ေနရစ္ေပါ႔..........
ေဝခြဲမရတဲ. အတိတ္ကပံုရိပ္ေတြဟာ
နာက်ည္းမႈနဲ႔ထပ္တူ
အလြမ္းဆုိတာေမ့ျပစ္လုိ႔
နာက်င္လွ်က္ပါ.........ခ်စ္သူ.......
ခံစာ:တက္တဲ. ႏွလံုးသား
ဆိတ္သုဥ္းသြားခဲ့တာ ငါ့ေၾကာင္.လား.........ခ်စ္သူ
အရမ္း ခ်စ္တတ္ခဲ့ပါတယ္
အတိတ္တုန္းကေပါ႔.......
လြမ္းခဲ့သလား က်န္ခဲ့ပါၿပီ......
ခုခ်ိန္မွာေတာ့........
ခံစာ:ခ်က္မရွိတဲ. ႏွလံုးသားနဲ႔
ဘဝကုိဆက္ဦးမေပါ႔.....။
အခ်စ္
အခ်စ္ဆိုတာကို အတိအက် မသိပဲနဲ႔ `ငါ မင္းကို ခ်စ္တယ္´ လို႔ ေျပာေနၾကတဲ့ လူေတြ အားလံုးအတြက္ စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္လို႔ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။
ေဇာေခၽြးေတြ ျပန္ေနတာလား။ ရင္ခုန္ႏႈန္းေတြ တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ ျဖစ္ေနတာလား။ ေျပာဖုိ႔ စကားေတြက ရင္ေခါင္းထဲကေနကို မထြက္ဘူး ျဖစ္ေနတာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ သေဘာက်တာပါ။
မင္းရဲ႕ မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္ကို မခံႏိုင္ဘူး။ တစ္ခဏေလး လက္တြဲျဖဳတ္ရမွာကို သိပ္စိုးရိမ္ေနတယ္။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ ရမၼက္ပါ။
ဂုဏ္ယူၿပီး သူ႕ကို ထုတ္ႂကြားမယ္။ အဲဒီလို ထုတ္ႂကြားရတာကိုပဲ သေဘာက်ေနတယ္။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ မင္း ကံေကာင္းလို႔ပါ။
မင္းရဲ႕ အနားက တစ္ဖ၀ါးမွ မကြာ သူ႕ကုိ ေနေစခ်င္တာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အထီးက်န္လို႔ေလ။
လူတိုင္း လိုလားအပ္တဲ့ အရာတစ္ခုမို႔ သူ႕ကို မင္းအနားမွာ ရွိေစခ်င္တာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ ပုိင္ဆိုင္ခ်င္စိတ္ပါ။
သူက မင္းကုိ အနမ္းေလး ေပးတယ္။ မင္းရဲ႕ လက္ကေလးကို ျမဲျမဲ ဆုပ္ကိုင္ထားလို႔ မင္း သူ႔အနားမွာ ရွိေနတာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ နည္းေနလို႔ပါ။
အခ်စ္ပါလို႔ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးၿပီး သူ႔အနားမွာ မင္းေနေပးတာ သူ႔ကို လံုး၀ မထိခုိက္ေစခ်င္လို႔ မဟုတ္လား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ သနားတာေလ။
သူ႔ရဲ႕ အၾကည့္တစ္ခ်က္မွာ ရင္ခုန္သံ ရပ္တန္႔မတတ္ ျဖစ္သြားလို႔ သူ႔ကုိ ပံုအပ္လိုက္ခ်င္တာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အ႐ူးအမူး စြဲလမ္းတာ ေလာက္ပါ။
သူ႔ကို သိပ္ ဂ႐ုစိုက္လို႔ သူ႔အျပစ္ေတြကို ခြင့္လြတ္ေပးႏိုင္တာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈပါ။
အေတြးထဲမွာ ေန႔တုိင္းလိုလို သူ႔တစ္ေယာက္တည္းပဲ ရွိေနတယ္လို႔ မင္း သူ႔ကုိေျပာသလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ လိမ္ေနတာ။
သူ႔အတြက္ ကိုယ့္ႀကိဳက္တဲ့ အရာအားလံုးကို စြန္႔လႊတ္ဖို႔ ၀န္မေလးဘူး မဟုတ္လား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ ေပးကမ္း စြန္႔ၾကဲ ရဲတဲ့ စိတ္ဓါတ္ပါ။
သူ ၀မ္းနည္းတဲ့အခါ မင္း အသည္းေႂကြမတတ္ ခံစားရသလား။
ဒါမွ အခ်စ္ေလ။
သူရဲ႕ နာက်င္မႈေတြ အတြက္ အျပင္ပန္း မဟုတ္ေတာင္ စိတ္ထဲက က်ိတ္ ငိုေကၽြးခဲ့ရသလား။
အဲဒါ အခ်စ္ေလ။
မင္းရဲ႕ ေမတၱာစစ္ ေမတၱာမွန္နဲ႔ မင္းရဲ႕ ရင္တြင္း ခံစားခ်က္ေတြကို သူ ျမင္ႏိုင္ရဲ႕လား။
ဒါမွ အခ်စ္ေလ။
ဒုကၡေတြ သုခေတြနဲ႔ စည္းေႏွာင္ထားၿပီး အဲဒီ ႀကီးမားတဲ့ အားေတြက မင္းတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ကုိ လက္တြဲညီညီ ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးထားတာလား။
ဒါဆို အခ်စ္ေလ။
သူ႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြကို သူ႔ရဲ႕ အစိတ္အပုိင္း တစ္ခုအေနနဲ႔ လက္ခံထားတာလား။
အဲဒါ အခ်စ္ပါ။
တျခားသူေတြကုိ စြဲေဆာင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ သူ႔ကိုပဲ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲ သစၥာရွိရွိနဲ႔ အတူ လက္တြဲေနသလား။
ဒါဆို အခ်စ္ေလ။
မင္းရဲ႕ ႏွလံုးသား၊ မင္းရဲ႕ အသက္နဲ႔ မင္းရဲ႕ ဘ၀ကို သူ႔ကို ေပးဖုိ႔ ၀န္မေလးဘူးေလ။
ဒါဟာ အခ်စ္ပဲေပါ႔။
အခု အခ်စ္ဟာ သိပ္ ခါးသီး နာက်င္ေနေစမယ္ ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ဘာေၾကာင့္ ခ်စ္ၾကဦးမလဲ။
ဘာအတြက္ေၾကာင့္ ဒါႀကီးကို တစ္ဘ၀လံုး ရွာေနဦးမလဲ။
က်ေနာ္တို႔ ဒါကို ဘာလုပ္ဖုိ႔ ေတာင့္တေနဦးမလဲ။
ဒီအနာတရ၊ ဒီမခ်ိမဆံ့ ေ၀ဒနာ၊ ဒီဒုကၡေတြက ဘာေၾကာင့္လဲ။
ကိုယ့္ရဲ႕ အတၱကိုေတာင္ ဆန္႔က်င္ရဲတဲ့ သတၱိနဲ႔ေလ။ အဲဒါ ဘာအတြက္လဲ။
အေျဖက သိပ္႐ိုးရွင္းပါတယ္။ အဲဒါ အခ်စ္ေၾကာင့္ေလ။
ဘယ္ေလာက္ထိ စြဲေဆာင္အား ေကာင္းသလဲဆိုရင္ အခ်စ္ မရွိဘူး ဆိုတဲ့လူေတြေတာင္ ခံစားၾကည့္ခ်င္တယ္။ ရွိၿပီးသား လူေတြက သူမ်ားကိုလည္း ခံစားေစခ်င္တယ္ေလ။
ေဇာေခၽြးေတြ ျပန္ေနတာလား။ ရင္ခုန္ႏႈန္းေတြ တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ ျဖစ္ေနတာလား။ ေျပာဖုိ႔ စကားေတြက ရင္ေခါင္းထဲကေနကို မထြက္ဘူး ျဖစ္ေနတာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ သေဘာက်တာပါ။
မင္းရဲ႕ မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္ကို မခံႏိုင္ဘူး။ တစ္ခဏေလး လက္တြဲျဖဳတ္ရမွာကို သိပ္စိုးရိမ္ေနတယ္။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ ရမၼက္ပါ။
ဂုဏ္ယူၿပီး သူ႕ကို ထုတ္ႂကြားမယ္။ အဲဒီလို ထုတ္ႂကြားရတာကိုပဲ သေဘာက်ေနတယ္။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ မင္း ကံေကာင္းလို႔ပါ။
မင္းရဲ႕ အနားက တစ္ဖ၀ါးမွ မကြာ သူ႕ကုိ ေနေစခ်င္တာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အထီးက်န္လို႔ေလ။
လူတိုင္း လိုလားအပ္တဲ့ အရာတစ္ခုမို႔ သူ႕ကို မင္းအနားမွာ ရွိေစခ်င္တာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ ပုိင္ဆိုင္ခ်င္စိတ္ပါ။
သူက မင္းကုိ အနမ္းေလး ေပးတယ္။ မင္းရဲ႕ လက္ကေလးကို ျမဲျမဲ ဆုပ္ကိုင္ထားလို႔ မင္း သူ႔အနားမွာ ရွိေနတာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ နည္းေနလို႔ပါ။
အခ်စ္ပါလို႔ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးၿပီး သူ႔အနားမွာ မင္းေနေပးတာ သူ႔ကို လံုး၀ မထိခုိက္ေစခ်င္လို႔ မဟုတ္လား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ သနားတာေလ။
သူ႔ရဲ႕ အၾကည့္တစ္ခ်က္မွာ ရင္ခုန္သံ ရပ္တန္႔မတတ္ ျဖစ္သြားလို႔ သူ႔ကုိ ပံုအပ္လိုက္ခ်င္တာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အ႐ူးအမူး စြဲလမ္းတာ ေလာက္ပါ။
သူ႔ကို သိပ္ ဂ႐ုစိုက္လို႔ သူ႔အျပစ္ေတြကို ခြင့္လြတ္ေပးႏိုင္တာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈပါ။
အေတြးထဲမွာ ေန႔တုိင္းလိုလို သူ႔တစ္ေယာက္တည္းပဲ ရွိေနတယ္လို႔ မင္း သူ႔ကုိေျပာသလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ လိမ္ေနတာ။
သူ႔အတြက္ ကိုယ့္ႀကိဳက္တဲ့ အရာအားလံုးကို စြန္႔လႊတ္ဖို႔ ၀န္မေလးဘူး မဟုတ္လား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ ေပးကမ္း စြန္႔ၾကဲ ရဲတဲ့ စိတ္ဓါတ္ပါ။
သူ ၀မ္းနည္းတဲ့အခါ မင္း အသည္းေႂကြမတတ္ ခံစားရသလား။
ဒါမွ အခ်စ္ေလ။
သူရဲ႕ နာက်င္မႈေတြ အတြက္ အျပင္ပန္း မဟုတ္ေတာင္ စိတ္ထဲက က်ိတ္ ငိုေကၽြးခဲ့ရသလား။
အဲဒါ အခ်စ္ေလ။
မင္းရဲ႕ ေမတၱာစစ္ ေမတၱာမွန္နဲ႔ မင္းရဲ႕ ရင္တြင္း ခံစားခ်က္ေတြကို သူ ျမင္ႏိုင္ရဲ႕လား။
ဒါမွ အခ်စ္ေလ။
ဒုကၡေတြ သုခေတြနဲ႔ စည္းေႏွာင္ထားၿပီး အဲဒီ ႀကီးမားတဲ့ အားေတြက မင္းတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ကုိ လက္တြဲညီညီ ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးထားတာလား။
ဒါဆို အခ်စ္ေလ။
သူ႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြကို သူ႔ရဲ႕ အစိတ္အပုိင္း တစ္ခုအေနနဲ႔ လက္ခံထားတာလား။
အဲဒါ အခ်စ္ပါ။
တျခားသူေတြကုိ စြဲေဆာင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ သူ႔ကိုပဲ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲ သစၥာရွိရွိနဲ႔ အတူ လက္တြဲေနသလား။
ဒါဆို အခ်စ္ေလ။
မင္းရဲ႕ ႏွလံုးသား၊ မင္းရဲ႕ အသက္နဲ႔ မင္းရဲ႕ ဘ၀ကို သူ႔ကို ေပးဖုိ႔ ၀န္မေလးဘူးေလ။
ဒါဟာ အခ်စ္ပဲေပါ႔။
အခု အခ်စ္ဟာ သိပ္ ခါးသီး နာက်င္ေနေစမယ္ ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ဘာေၾကာင့္ ခ်စ္ၾကဦးမလဲ။
ဘာအတြက္ေၾကာင့္ ဒါႀကီးကို တစ္ဘ၀လံုး ရွာေနဦးမလဲ။
က်ေနာ္တို႔ ဒါကို ဘာလုပ္ဖုိ႔ ေတာင့္တေနဦးမလဲ။
ဒီအနာတရ၊ ဒီမခ်ိမဆံ့ ေ၀ဒနာ၊ ဒီဒုကၡေတြက ဘာေၾကာင့္လဲ။
ကိုယ့္ရဲ႕ အတၱကိုေတာင္ ဆန္႔က်င္ရဲတဲ့ သတၱိနဲ႔ေလ။ အဲဒါ ဘာအတြက္လဲ။
အေျဖက သိပ္႐ိုးရွင္းပါတယ္။ အဲဒါ အခ်စ္ေၾကာင့္ေလ။
ဘယ္ေလာက္ထိ စြဲေဆာင္အား ေကာင္းသလဲဆိုရင္ အခ်စ္ မရွိဘူး ဆိုတဲ့လူေတြေတာင္ ခံစားၾကည့္ခ်င္တယ္။ ရွိၿပီးသား လူေတြက သူမ်ားကိုလည္း ခံစားေစခ်င္တယ္ေလ။
သူငယ္ခ်င္း ဘ၀
အတူဆံု
တစ္အူတံု တကယ္မဆင္းၾကေပမယ္႔
သူငယ္ခ်င္းဘဝနဲ႔
ငယ္စာရင္းက အတန္းေဖာ္
ျပန္မလြမ္းၿပီလား
ေက်ာင္းခန္းမွာ စာအတူသင္
ေက်ာင္းျပင္မွာ စာအတူက်က္
ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ အစပ်ိဳးရင္း
ဘဝပ်ိဳးခင္းဆိုတဲ႔ သည္ေက်ာင္းေတာ္.....
သည္ေက်ာင္းမွာ ဘဝကို စ
သည္ေက်ာင္းမွာ ဘဝ ကို ထုဆစ္
ႏုမ်စ္သူေတြ ပံုေလာင္း
ေလာကရဲ႔ ေကာင္းက်ိဳး
အေကာင္းအဆိုး ဓမၼ အဓမၼ ေဝခြဲ
အေနရဲစို႔ မွန္းရည္ေမွ်ာ္
တစ္လမ္းစီေနာ္ ..
(ၾကီးေတာ႔) တို႔တစ္ေတြကြဲ....။
တစ္အူတံု တကယ္မဆင္းၾကေပမယ္႔
သူငယ္ခ်င္းဘဝနဲ႔
ငယ္စာရင္းက အတန္းေဖာ္
ျပန္မလြမ္းၿပီလား
ေက်ာင္းခန္းမွာ စာအတူသင္
ေက်ာင္းျပင္မွာ စာအတူက်က္
ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ အစပ်ိဳးရင္း
ဘဝပ်ိဳးခင္းဆိုတဲ႔ သည္ေက်ာင္းေတာ္.....
သည္ေက်ာင္းမွာ ဘဝကို စ
သည္ေက်ာင္းမွာ ဘဝ ကို ထုဆစ္
ႏုမ်စ္သူေတြ ပံုေလာင္း
ေလာကရဲ႔ ေကာင္းက်ိဳး
အေကာင္းအဆိုး ဓမၼ အဓမၼ ေဝခြဲ
အေနရဲစို႔ မွန္းရည္ေမွ်ာ္
တစ္လမ္းစီေနာ္ ..
(ၾကီးေတာ႔) တို႔တစ္ေတြကြဲ....။
တင့္တယ္ျခင္း
ေန႔ အခ်ိန္မွာ
ေနမင္း ... တင့္တယ္သလို၊
ည ကာလအတြင္း
လမင္း ... တင့္တယ္သလို,
ငါ့ဘ၀ရဲ႕ ကာလရွည္တစ္ေလွ်ာက္
မင္း ... ရွိေနသမွ်
ထာ၀ရ တင့္တယ္ေနမွာပါ . . . ။
ေနမင္း ... တင့္တယ္သလို၊
ည ကာလအတြင္း
လမင္း ... တင့္တယ္သလို,
ငါ့ဘ၀ရဲ႕ ကာလရွည္တစ္ေလွ်ာက္
မင္း ... ရွိေနသမွ်
ထာ၀ရ တင့္တယ္ေနမွာပါ . . . ။
ေလာကဓံ အလႊာပါး
ေလာကဓံ ဆိုတာ
ပံုေသနည္းမရွိဘူးေလ...
ေမွ်ာ္လင့္တာက တျခား
ျဖစ္လာတာက တျခား ၊
ေအာင္ျမင္ခဲ့ရင္ ခရာမႈတ္လိုက္
က်ရွံဴးခဲ့ရင္ ႏွဲမႈတ္ေနလိုက္ပါ ။
အမွားပါးရင္ ခြင့္လႊတ္ပါ၊
အမွန္ပါရင္ ေက်နပ္ေပးပါ ။
ေနာက္ျပန္လွည့္ဖို႔ ဆိုတာကေတာ့
စဥ္းစားရမဲ့ စာရင္းထဲမွာ
ခုခ်ိန္ထိ မပါေသးဘူး...။
အေတြးအေခၚရဲ႕
ဆံုးျဖတ္မႈနဲ ့ တုံ႔ျပန္မႈက
ထပ္တူက်ခ်င္လည္း က်မယ္...
မက်ခ်င္လည္း မက်ဘူး ။
ေလာကီနယ္ပယ္မွာ-
အခ်စ္၊ အမုန္း၊ အျပံဳး၊ အမဲ့
တလွည့္စီရင္ဆိုင္
ရံွဴးသူမိႈင္ ၊ ႏိုင္သူျပံဴး
ႏွလံုးသား အစားထိုးကုမလား ?
ခံစားမႈကို အစားထိုးကုမလား ?
၀န္းက်င္က တိမ္းေရွာင္ထြက္ေျပးမလား ?
ဒီကမၻာႀကီးကိုပဲ စြန္႔ပစ္ခဲ့မလား ...?
အေျဖမရွိလဲ ကိစၥမရွိဘူး-
ဆံုးျဖတ္ျပီးလို႔ ျမစ္ျပင္ကိုျဖတ္ကူး ...
ေရလယ္ေခါင္က်မွ
ကိစၥရွိျပီဆိုရင္ေတာ့
ေမးခြန္းလည္း ထုတ္စရာမလို...
အေျဖလည္း ေပးစရာမလို...
ယိုင္နဲ႔ေနရင္ တည့္မတ္
အေတြးေခ်ာ္ရင္ ျပန္ေဖ်ာင့္
ကိုယ့္ကိုယ္ ကိုယ္ တည္ေဆာက္၊
ေနာက္ဆံုး
ေကာက္ရိုးတမွ်င္
သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္း
ႏြယ္တစ္ပင္ပဲ ဆြဲရဆြဲရ
ဘ၀ဆိုတာ ... ဒါေလာက္ပါပဲ၊
ေျပာပါ့ေလာက္ေအာင္မရွိဘူး...
တကယ္ပါ-
ဘ၀ဆိုတာ ဒါေလာက္ေလးပဲ ...။ ။
ပံုေသနည္းမရွိဘူးေလ...
ေမွ်ာ္လင့္တာက တျခား
ျဖစ္လာတာက တျခား ၊
ေအာင္ျမင္ခဲ့ရင္ ခရာမႈတ္လိုက္
က်ရွံဴးခဲ့ရင္ ႏွဲမႈတ္ေနလိုက္ပါ ။
အမွားပါးရင္ ခြင့္လႊတ္ပါ၊
အမွန္ပါရင္ ေက်နပ္ေပးပါ ။
ေနာက္ျပန္လွည့္ဖို႔ ဆိုတာကေတာ့
စဥ္းစားရမဲ့ စာရင္းထဲမွာ
ခုခ်ိန္ထိ မပါေသးဘူး...။
အေတြးအေခၚရဲ႕
ဆံုးျဖတ္မႈနဲ ့ တုံ႔ျပန္မႈက
ထပ္တူက်ခ်င္လည္း က်မယ္...
မက်ခ်င္လည္း မက်ဘူး ။
ေလာကီနယ္ပယ္မွာ-
အခ်စ္၊ အမုန္း၊ အျပံဳး၊ အမဲ့
တလွည့္စီရင္ဆိုင္
ရံွဴးသူမိႈင္ ၊ ႏိုင္သူျပံဴး
ႏွလံုးသား အစားထိုးကုမလား ?
ခံစားမႈကို အစားထိုးကုမလား ?
၀န္းက်င္က တိမ္းေရွာင္ထြက္ေျပးမလား ?
ဒီကမၻာႀကီးကိုပဲ စြန္႔ပစ္ခဲ့မလား ...?
အေျဖမရွိလဲ ကိစၥမရွိဘူး-
ဆံုးျဖတ္ျပီးလို႔ ျမစ္ျပင္ကိုျဖတ္ကူး ...
ေရလယ္ေခါင္က်မွ
ကိစၥရွိျပီဆိုရင္ေတာ့
ေမးခြန္းလည္း ထုတ္စရာမလို...
အေျဖလည္း ေပးစရာမလို...
ယိုင္နဲ႔ေနရင္ တည့္မတ္
အေတြးေခ်ာ္ရင္ ျပန္ေဖ်ာင့္
ကိုယ့္ကိုယ္ ကိုယ္ တည္ေဆာက္၊
ေနာက္ဆံုး
ေကာက္ရိုးတမွ်င္
သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္း
ႏြယ္တစ္ပင္ပဲ ဆြဲရဆြဲရ
ဘ၀ဆိုတာ ... ဒါေလာက္ပါပဲ၊
ေျပာပါ့ေလာက္ေအာင္မရွိဘူး...
တကယ္ပါ-
ဘ၀ဆိုတာ ဒါေလာက္ေလးပဲ ...။ ။
ေနတက္ပါ
မင္းလည္း...
မင္းလမ္းနဲ႔မင္း
သြားတတ္သလို သြားပါ ၊
ငါလည္း
ငါ့အလြမ္းနဲ႕ငါ
ေနတတ္သလို ေနပါ့မယ္...၊
ဒူးေထာက္ခဲ့ ၿပီးသား
အရႈံးတစ္ခုရဲ႕ ေနာက္ေက်ာကိုမွ
အတိတ္နဲ႕ ေထာက္ေထာက္ၿပီး
လက္ေျမာက္ခိုင္းေနတာက
သိပ္ကို...
တရားမလြန္လြန္း....ဘူးလား...။
မင္းလမ္းနဲ႔မင္း
သြားတတ္သလို သြားပါ ၊
ငါလည္း
ငါ့အလြမ္းနဲ႕ငါ
ေနတတ္သလို ေနပါ့မယ္...၊
ဒူးေထာက္ခဲ့ ၿပီးသား
အရႈံးတစ္ခုရဲ႕ ေနာက္ေက်ာကိုမွ
အတိတ္နဲ႕ ေထာက္ေထာက္ၿပီး
လက္ေျမာက္ခိုင္းေနတာက
သိပ္ကို...
တရားမလြန္လြန္း....ဘူးလား...။
ေတာင္းပန္ပါတယ္
သူငယ္ခ်င္းေတြလည္းေရးၾကတယ္ အခ်စ္ဆိုတာ…..
နာက်င္စရာေတြေပးတတ္သလို…တခါတရံ ေႏြးေထြးတယ္တဲ့
ကဗ်ာေတြလည္း ဖတ္ဖူးတယ္ အခ်စ္ဆိုတာ ေကာင္းကင္ၾကီးလိုက်ယ္ေျပာတယ္တဲ့…….
သီခ်င္းထဲမွာေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ၾကည္ႏႈးတဲ့အခိုက္လမင္းတရာတဲ့..ေၾကကြဲၾကေတာ့ ေနမင္းကုေဠကုဠာတဲ့….
လြယ္တာကိုခက္ေအာင္လုပ္တယ္….
ရွင္းေနတာကို ရႈပ္ေအာင္လုပ္တယ္…..
ေတြ႕ႏိုင္တာကို ေ၀းေအာင္ ေရွာင္တယ္……
မင္းကို…..စိတ္ကုန္ေလာက္ေအာင္..ခ်စ္ေနမိေတာ့…..
ခ်စ္ေနတာကိုေတာ့ မုန္းေအာင္မလုပ္ပါနဲ့…….
ေတာင္းပန္ပါတယ္………….
နာက်င္စရာေတြေပးတတ္သလို…တခါတရံ ေႏြးေထြးတယ္တဲ့
ကဗ်ာေတြလည္း ဖတ္ဖူးတယ္ အခ်စ္ဆိုတာ ေကာင္းကင္ၾကီးလိုက်ယ္ေျပာတယ္တဲ့…….
သီခ်င္းထဲမွာေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ၾကည္ႏႈးတဲ့အခိုက္လမင္းတရာတဲ့..ေၾကကြဲၾကေတာ့ ေနမင္းကုေဠကုဠာတဲ့….
လြယ္တာကိုခက္ေအာင္လုပ္တယ္….
ရွင္းေနတာကို ရႈပ္ေအာင္လုပ္တယ္…..
ေတြ႕ႏိုင္တာကို ေ၀းေအာင္ ေရွာင္တယ္……
မင္းကို…..စိတ္ကုန္ေလာက္ေအာင္..ခ်စ္ေနမိေတာ့…..
ခ်စ္ေနတာကိုေတာ့ မုန္းေအာင္မလုပ္ပါနဲ့…….
ေတာင္းပန္ပါတယ္………….
ငါရဲ ့ခ်စ္သူ
ခ်စ္တာနဲ ့ လက္ထပ္တာ
မတူကြဲၿပာ ျခားနားတယ္လို
သံုးနွန္းကာ ဟာသ
ေျပာတက္သူ.....
အခ်စ္ဆိုတာကို
စားပြဲေပၚမွာအလွထားတဲ့
ဧည္ႀကိဳ ပန္းေလလို
သေဘာထား.....သူ
ဂုဏ္ ေရြွ ေငြ ကို
ဓါးအမွတ္ အသြင္ယူ...
ခါးသက္သက္ ဒီရင္ခြင္ကို
တံခါးဖြင့္ လို ့အသဲခြဲ
ခ်င္သူ....
ေအာ္...ဒါ...ဒါ
ငါအရမ္းခ်စ္တဲ့.....ငါရဲ ့ခ်စ္သူ.....။
မတူကြဲၿပာ ျခားနားတယ္လို
သံုးနွန္းကာ ဟာသ
ေျပာတက္သူ.....
အခ်စ္ဆိုတာကို
စားပြဲေပၚမွာအလွထားတဲ့
ဧည္ႀကိဳ ပန္းေလလို
သေဘာထား.....သူ
ဂုဏ္ ေရြွ ေငြ ကို
ဓါးအမွတ္ အသြင္ယူ...
ခါးသက္သက္ ဒီရင္ခြင္ကို
တံခါးဖြင့္ လို ့အသဲခြဲ
ခ်င္သူ....
ေအာ္...ဒါ...ဒါ
ငါအရမ္းခ်စ္တဲ့.....ငါရဲ ့ခ်စ္သူ.....။
ဘာရမလဲ ငါကြ
အရမ္းမာနႀကီးတဲ့ ေကာင္မေလးကို ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က နင္ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ လက္ထပ္ပါရေစ...ေကာင္မေလးက... ဘာ...နင္ကဟုတ္လား ....ဟင့္မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး အမဲရိုးက ဟင္းအိုမွ အားမနာ
အနူလက္နဲ ့ေရြွခြက္ကိုမနိုက္ပါနဲ ့....ေကာင္မေလးရဲ ့ရက္စက္စြာေျပာလိုက္တဲ့ စကားေႀကာင့္ ေကာင္ေလးမွာ ရွက္ျပီး စိတ္ထဲက မေက်နပ္ဘူး..အဲဒါနဲ ေကာင္ေလးက နင္အခုေျပာထားအံုေပါ့....တစ္ေန ့နင္...ငါေရွ့မွာ ဒူတုပ္ေနေစရမယ္...လို ့ေျပာျပီးျပန္သြားတယ္။ ေနာက္တစ္ ေန ့ျပန္အေတြ ့မွာ အဲဒီေကာင္မေလး က ေကာင္ေလးေရွ့မွာ ဒူတုပ္လိုက္တယ္....ေကာင္ေလးက ဒူတုပ္တာကိုျမင္ေတာ့ နင္အခုငါေရွ့မွာ ဒူတုပ္ေနရျပီး မို ့လားလို ့ေျပာလိုက္တယ္.....ေကာင္မေလးကလည္း မွန္လွပါဦးဇင္းဘုရားလို ့ေျပာလိုက္တယ္ းးးးးးး
အနူလက္နဲ ့ေရြွခြက္ကိုမနိုက္ပါနဲ ့....ေကာင္မေလးရဲ ့ရက္စက္စြာေျပာလိုက္တဲ့ စကားေႀကာင့္ ေကာင္ေလးမွာ ရွက္ျပီး စိတ္ထဲက မေက်နပ္ဘူး..အဲဒါနဲ ေကာင္ေလးက နင္အခုေျပာထားအံုေပါ့....တစ္ေန ့နင္...ငါေရွ့မွာ ဒူတုပ္ေနေစရမယ္...လို ့ေျပာျပီးျပန္သြားတယ္။ ေနာက္တစ္ ေန ့ျပန္အေတြ ့မွာ အဲဒီေကာင္မေလး က ေကာင္ေလးေရွ့မွာ ဒူတုပ္လိုက္တယ္....ေကာင္ေလးက ဒူတုပ္တာကိုျမင္ေတာ့ နင္အခုငါေရွ့မွာ ဒူတုပ္ေနရျပီး မို ့လားလို ့ေျပာလိုက္တယ္.....ေကာင္မေလးကလည္း မွန္လွပါဦးဇင္းဘုရားလို ့ေျပာလိုက္တယ္ းးးးးးး
အိမ္မက္တစ္စံု
အတိတ္ဆိုတဲ႔ကန္႔လန္႔ကာကို...
အျပည္႔ကာထားလိုက္ေတာ႔ခ်စ္သူ...
မနက္ဖန္ေတြအတြက္...
ငါတို႔လက္တြဲေတြ..
ခိုင္ခိုင္ျမဲၾကရေအာင္ေနာ္....
ငါတို႔ဘ၀ေတြကို...
အမွတ္တမဲ႔ေတြကစတင္လာတဲ႔...
အမွတ္တရေတြနဲ႔ေပါင္းစပ္လုိက္ၾကရေအာင္...
တကယ္ေတာ႔...ငါတို႔ဟာ..
ဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀း အတူရွိေနၾကမယ္႔....
အိပ္မက္တစ္စံုပါပဲ ခ်စ္သူ....
အျပည္႔ကာထားလိုက္ေတာ႔ခ်စ္သူ...
မနက္ဖန္ေတြအတြက္...
ငါတို႔လက္တြဲေတြ..
ခိုင္ခိုင္ျမဲၾကရေအာင္ေနာ္....
ငါတို႔ဘ၀ေတြကို...
အမွတ္တမဲ႔ေတြကစတင္လာတဲ႔...
အမွတ္တရေတြနဲ႔ေပါင္းစပ္လုိက္ၾကရေအာင္...
တကယ္ေတာ႔...ငါတို႔ဟာ..
ဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀း အတူရွိေနၾကမယ္႔....
အိပ္မက္တစ္စံုပါပဲ ခ်စ္သူ....
ကဗ်ာေရးမယ္လို ့ စဥ္းစားတိုင္အလြမ္းေတြပဲ ထြက္က်လို ့
အလြမ္းေတြကို ပန္းေတြလိုသီျပီး
စမ္းေရမွာေတာ့ မေမွ်ာလိုက္နဲ႕ေပါ့
အနမ္းေတြကို တမ္းတသလို မွန္းဆပီးး
အခန္း၀က မိုးတိမ္ေတြဆီ ေပးလိုက္ေတာ့
မိုးတိမ္ေတြက အလြမ္းေတြကို ေျမေပၚျဖန္႔က်ဲလိုက္ေတာ့
ထီးတစ္ေခ်ာင္းေအာက္က ငါ စိုစိုရႊဲသြားတယ္
အလန္႔တၾကားေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့...
အျပာေရာင္ထီးေလးက ျပံဳးၿပီးငံု႔ၾကည့္ေနေလရဲ႔
ခုခ်ိန္ေလာက္ဆို ... နင္လဲ ......
အလြမ္းေတြကို ပန္းအျဖစ္သီေနမလားးးး
တစ္ေယာက္ေယာက္ကို
တမ္းတရင္းး မွန္းဆ ရီေ၀ေနမလားးး
စမ္းေရမွာေတာ့ မေမွ်ာလိုက္နဲ႕ေပါ့
အနမ္းေတြကို တမ္းတသလို မွန္းဆပီးး
အခန္း၀က မိုးတိမ္ေတြဆီ ေပးလိုက္ေတာ့
မိုးတိမ္ေတြက အလြမ္းေတြကို ေျမေပၚျဖန္႔က်ဲလိုက္ေတာ့
ထီးတစ္ေခ်ာင္းေအာက္က ငါ စိုစိုရႊဲသြားတယ္
အလန္႔တၾကားေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့...
အျပာေရာင္ထီးေလးက ျပံဳးၿပီးငံု႔ၾကည့္ေနေလရဲ႔
ခုခ်ိန္ေလာက္ဆို ... နင္လဲ ......
အလြမ္းေတြကို ပန္းအျဖစ္သီေနမလားးးး
တစ္ေယာက္ေယာက္ကို
တမ္းတရင္းး မွန္းဆ ရီေ၀ေနမလားးး
ေပးခဲ့ပါ
နာက်ဥ္တာကုိေမ႔ထား.
ၾကင္နာတာေစာင္႔စား..
ဘယ္အခ်ိန္မွာရႏူိင္မွာလဲ..
ေသခ်ာျခင္းတခုေပးခဲ႔အုန္း..
အရင္ကခ်စ္သူေရ.........
ၾကင္နာတာေစာင္႔စား..
ဘယ္အခ်ိန္မွာရႏူိင္မွာလဲ..
ေသခ်ာျခင္းတခုေပးခဲ႔အုန္း..
အရင္ကခ်စ္သူေရ.........
ေက်နပ္သူ
မမွားတဲ႔ေရွ႔ေန..
မေသတဲ႔ေဆးသမား..
မက်ပ္တဲ႔ဘတ္စ္ကား..
ရွိေကာင္းရွိမယ္..
ဒဏ္ရာမရွိ္တဲ႔ႏွလုံးသားေတာ႔
မရွိေလာက္ဘူးေနာ္.
ခ်စ္တဲ့သူ...
ငါက အနမ္းတစ္ခ်က္နဲ႕
အလြမ္းတစ္သက္ ေပးသြားခဲ့ရင္ေတာင္
ေယာင္ယမ္းမက္တဲ့ အိပ္မက္ေတြနဲ႕
ေက်နပ္မယ့္သူပါ...........။
မေသတဲ႔ေဆးသမား..
မက်ပ္တဲ႔ဘတ္စ္ကား..
ရွိေကာင္းရွိမယ္..
ဒဏ္ရာမရွိ္တဲ႔ႏွလုံးသားေတာ႔
မရွိေလာက္ဘူးေနာ္.
ခ်စ္တဲ့သူ...
ငါက အနမ္းတစ္ခ်က္နဲ႕
အလြမ္းတစ္သက္ ေပးသြားခဲ့ရင္ေတာင္
ေယာင္ယမ္းမက္တဲ့ အိပ္မက္ေတြနဲ႕
ေက်နပ္မယ့္သူပါ...........။
အသုတ္စံု
အခ်စ္ဆိုေသာအသုတ္စံု
ခ်ဳိခ်ဥ္စပ္ခါး အရသာမ်ားမွ
ခံတြင္းလိုက္ကာ စားေကာင္းရာ၏
အျမဲပဲခ်ဳိ အစဥ္ပိုက
အရသာျမဲ မစြဲရာ၏
ခ်ဳိခ်ဥ္တခါ ငံကာတလွည့္
အစပ္ပါေရာ အေသာေသာႏွင့္
ေသာင္းေျပာင္းေရာမွ ေကာင္းေလစြ............။
ခ်ဳိခ်ဥ္စပ္ခါး အရသာမ်ားမွ
ခံတြင္းလိုက္ကာ စားေကာင္းရာ၏
အျမဲပဲခ်ဳိ အစဥ္ပိုက
အရသာျမဲ မစြဲရာ၏
ခ်ဳိခ်ဥ္တခါ ငံကာတလွည့္
အစပ္ပါေရာ အေသာေသာႏွင့္
ေသာင္းေျပာင္းေရာမွ ေကာင္းေလစြ............။
ေပးဆပ္ခ်င္သူ
ရင္ကုိခြဲ...
နွလုံးသားကုိမီးကင္
အဆုတ္ကုိတံစုိ႔ထုိးလုိ႔.
အရုိးနဲ႔အေရ...အဆာေျပေပါ႔..
မင္းေမာမယ္ဆုိ..၀ါးလုိ႔ပါေကၽြးမယ္..
မင္းရဲ႔...အသက္ဆက္ဖုိ႔..........
နွလုံးသားကုိမီးကင္
အဆုတ္ကုိတံစုိ႔ထုိးလုိ႔.
အရုိးနဲ႔အေရ...အဆာေျပေပါ႔..
မင္းေမာမယ္ဆုိ..၀ါးလုိ႔ပါေကၽြးမယ္..
မင္းရဲ႔...အသက္ဆက္ဖုိ႔..........
ခ်စ္သူေရ
ရင္ေတြဖြင့္လို႔ ႐ြက္ေတြ လႊင့္ခဲ့တယ္..
အျမင့္ဆံုးတိုင္ထိပ္ကေန
ေရျပင္ဆီ ေမွ်ာ္ၾကည့္လို႔
ညဥ့္နက္နက္ေတြမွာေတာင္
လမ္းျပဌက္တစ္ေကာင္နဲ႔
ေမွ်ာ္လင့္ရင္း အသက္ဆက္ခဲ့တာ..
ယံုလိုက္ပါ တစ္ေန႔မွာ မင္းဆီကို
ငါ.. ေရာက္လာမယ္ဆိုတာေလ..
အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေျပာင္းေျပာင္း
ေဟာင္းမသြားတာလဲ ေတြ႕ရမယ္..
ေရညႇိမတက္တဲ့ အသစ္စက္စက္အသည္းမွာ
အလြမ္းနာ ပရပြလဲ ႐ွိတယ္..
ႀကိဳလွည့္ပါ အခ်စ္ရယ္ ငါေရာက္လာမယ့္ေန႔ကို..။
[“ကမၻာလဆန္း ၁ ရက္ေန “့]
အျမင့္ဆံုးတိုင္ထိပ္ကေန
ေရျပင္ဆီ ေမွ်ာ္ၾကည့္လို႔
ညဥ့္နက္နက္ေတြမွာေတာင္
လမ္းျပဌက္တစ္ေကာင္နဲ႔
ေမွ်ာ္လင့္ရင္း အသက္ဆက္ခဲ့တာ..
ယံုလိုက္ပါ တစ္ေန႔မွာ မင္းဆီကို
ငါ.. ေရာက္လာမယ္ဆိုတာေလ..
အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေျပာင္းေျပာင္း
ေဟာင္းမသြားတာလဲ ေတြ႕ရမယ္..
ေရညႇိမတက္တဲ့ အသစ္စက္စက္အသည္းမွာ
အလြမ္းနာ ပရပြလဲ ႐ွိတယ္..
ႀကိဳလွည့္ပါ အခ်စ္ရယ္ ငါေရာက္လာမယ့္ေန႔ကို..။
[“ကမၻာလဆန္း ၁ ရက္ေန “့]
ဖြင့္မေျပာရဲ ့သူ
ေမွ်ာ္သာေမွ်ာ္လ်က္ အေခၚခက္ၿပန္
မေတြ႔ခ်ိန္မွာ စိတ္ဓါတ္မခိုင္
ေမ့ကိုတမ္းတ မွန္းဆလြမ္းေဆြး
မ်က္ရည္လြင့္ခ်င္
ေတြ႔ၿပန္ေတာ့လည္း
ဂုဏ္နိမ့္သူမို႔ ႏူတ္ဆက္ဖို႔ရန္
မ၀ံ့မရဲ ခပ္က်ဲက်ဲၿဖစ္
မင္းနဲ႔ကိုယ္ၾကား ေမတၱာရနံ႔
ဆယ္သက္ဆယ္ကမာၻ
သင္းပ်ံ႔လိွဳင္ေပမယ့္
ဖြင့္မေၿပာရဲ
အားငယ္သူမို႔
အပူတစ္ရာ
ကဗ်ာအေဆြးနဲ႔
ယူဇနာေတြ ကြာေ၀းၿပီး
ရင္နင့္က်န္မွာ စိုးရိမ္မိပါသည္။
မေတြ႔ခ်ိန္မွာ စိတ္ဓါတ္မခိုင္
ေမ့ကိုတမ္းတ မွန္းဆလြမ္းေဆြး
မ်က္ရည္လြင့္ခ်င္
ေတြ႔ၿပန္ေတာ့လည္း
ဂုဏ္နိမ့္သူမို႔ ႏူတ္ဆက္ဖို႔ရန္
မ၀ံ့မရဲ ခပ္က်ဲက်ဲၿဖစ္
မင္းနဲ႔ကိုယ္ၾကား ေမတၱာရနံ႔
ဆယ္သက္ဆယ္ကမာၻ
သင္းပ်ံ႔လိွဳင္ေပမယ့္
ဖြင့္မေၿပာရဲ
အားငယ္သူမို႔
အပူတစ္ရာ
ကဗ်ာအေဆြးနဲ႔
ယူဇနာေတြ ကြာေ၀းၿပီး
ရင္နင့္က်န္မွာ စိုးရိမ္မိပါသည္။
ဒဏ္
ရင္မွာစူးစုိက္..
ဓားနဲ႔စုိက္လဲ
အျပဳံးမပ်က္
ေရွ႔ဆက္တုိးတုန္း...။
ရင္ကုိထုိးခြင္း
ျမွားဒဏ္ျပင္းလဲ
ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္
ေရွ႔ကုိေမွ်ာ္တုန္း....။
ဓားလဲမသုံး
ျမွားမသုံးဘဲ.
စကားသုံးလုံး
သိပ္ကုိမုနး္တယ္....
ျဖဳန္းခနဲျပဳိလဲ..
ပစ္ခြင္းပုံကျမန္လြန္းတယ္........။
ဓားနဲ႔စုိက္လဲ
အျပဳံးမပ်က္
ေရွ႔ဆက္တုိးတုန္း...။
ရင္ကုိထုိးခြင္း
ျမွားဒဏ္ျပင္းလဲ
ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္
ေရွ႔ကုိေမွ်ာ္တုန္း....။
ဓားလဲမသုံး
ျမွားမသုံးဘဲ.
စကားသုံးလုံး
သိပ္ကုိမုနး္တယ္....
ျဖဳန္းခနဲျပဳိလဲ..
ပစ္ခြင္းပုံကျမန္လြန္းတယ္........။
အလြမ္းေဝ
ႏွလုံးသားတ၀ုိက္.
အမုန္းျမားစုိက္လဲ..
ျပဳံးထားလုိက္မယ္..
ခ်စ္လြန္းလုိ႔....ေျခရာဆုိတာ...
ေရမွာ ေလမွာ..မရွိေပမယ္႔.
သူေပးတဲ႔ဒဏ္ရာ..
ရင္မွာရွိတယ္...
ကဗ်ာမမီ..
စာမမွီ
ကဗ်ာမလွ..
စာမ၇..
ကဗ်ာလဲဆုံး..
စာလဲဆုံး
ငါ႔အခ်စ္က..ေပးေ၀တုန္း......။
အမုန္းျမားစုိက္လဲ..
ျပဳံးထားလုိက္မယ္..
ခ်စ္လြန္းလုိ႔....ေျခရာဆုိတာ...
ေရမွာ ေလမွာ..မရွိေပမယ္႔.
သူေပးတဲ႔ဒဏ္ရာ..
ရင္မွာရွိတယ္...
ကဗ်ာမမီ..
စာမမွီ
ကဗ်ာမလွ..
စာမ၇..
ကဗ်ာလဲဆုံး..
စာလဲဆုံး
ငါ႔အခ်စ္က..ေပးေ၀တုန္း......။
စိမ္းကား
ပုလဲလုိစိတ္ထား
ပတၱျမားလုိ ကုိယ္က်င္႔တရား
သႏၱာလုိ သြားတန္းမ်ား
မဟူရာလုိ ေကသာမ်ား
စင္ေရာ္လုိ မ်က္ခုံးမ်ား
သမင္လုိ မ်က္၀န္းမ်ား
ယမင္းေရႊစင္လုိ ခႏၥာအခ်ဴိးအစား
ဘယ္ပန္းခ်ီမွ ေရးလုိ႔မမွီျပီတကား....
ဒါေပမယ္႔
မင္းႏွလုံးသားက
ေက်ာက္စိမ္းလုိ စိမ္းကားတတ္သလား..........။
ပတၱျမားလုိ ကုိယ္က်င္႔တရား
သႏၱာလုိ သြားတန္းမ်ား
မဟူရာလုိ ေကသာမ်ား
စင္ေရာ္လုိ မ်က္ခုံးမ်ား
သမင္လုိ မ်က္၀န္းမ်ား
ယမင္းေရႊစင္လုိ ခႏၥာအခ်ဴိးအစား
ဘယ္ပန္းခ်ီမွ ေရးလုိ႔မမွီျပီတကား....
ဒါေပမယ္႔
မင္းႏွလုံးသားက
ေက်ာက္စိမ္းလုိ စိမ္းကားတတ္သလား..........။
ထာဝရ
ပြင့္လွ်င္လည္းနမ္း ႏြမ္းလွ်င္လည္းေကာက္ ေျခာက္လွ်င္လည္းသိမ္း တိမ္းညြတ္တြယ္မတ္ သည္တစ္သက္မွာ
တစ္ပြင့္သာေလ....
စြဲလမ္းေနမည္
ေဝေဝေႀကြေႀကြျမတ္နိုး၏......။
ေမာင္စိန္ဝင္း(ပုတီးကုန္း)
ကြ်န္ေတာ္ အရမ္းႀကိဳက္တဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ေပါ့။
အခ်စ္
ဘယ္သူေတြဘယ္လိုဘဲ ဖြဲ႕ႏြဲ႕ ဖြဲ႕ႏြဲ႕ အခ်စ္ရဲ႕အဓိပၸယ္ဟာေတာ့မေျပာင္းလဲတာ အေသအခ်ာပါဘဲ တခါတေလမွာ တစံုေယာက္ေၾကာင့္ တစုံတေယာက္ဟာလြမ္းရတာမ်ဳိးလည္ရွိတယ္ေလ ဘယ္လိုဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီအခ်ိန္ မ်ဴိးမွာ သူတစ္ေယာက္ကိုလြမ္းမိတာဒီရင္ထဲကပါ
ဧည့္သည္
လင္မယားႏွစ္ေယာက္ စကားမ်ား ရန္ျဖစ္ၿပီးကာစတြင္ အိမ္ေရွ႕မွ လူေခၚေခါင္းေလာင္းသံ ျမည္လာသည္။ ေယာက္်ားလုပ္သူက တံခါးသြားဖြင့္ေပးသည္။ အျပင္တြင္ ဓားေျမွာင္ကိုင္ထားေသာ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ လူတစ္ဦး ရပ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ အသံအက္အက္ႀကီးျဖင့္ ေယာက္်ားလုပ္သူအား ေျပာသည္။
"က်ဳပ္က လူသတ္သမားပဲ။ မိန္းမေတြကို လည္လွီးၿပီး သတ္ပစ္ခ်င္တယ္"
ေယာက္်ားျဖစ္သူက ထိုလူအား ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ဘဲ အိမ္ထဲသို႔ လွမ္းေအာ္သည္။
"မိန္းမေရ၊ ေဟာဒီမွာ မင္းနဲ႕ေတြ႕ခ်င္လို႔တဲ့။ ဧည့္သည္ လာတယ္ေဟ့။"
ကလဲ့စား
တစ္ခါက ပန္းျခံတစ္ခုမွာ ေယာက္်ားရုပ္တုနဲ႔ မိန္းမရုပ္တု ႏွစ္ခုရွိသတဲ့။
ရုပ္တုႏွစ္တုကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တည္ထားတာ ႏွစ္ေပါင္းမနည္းေတာ့ပါဘူး။
တစ္ေန႔မွာ အခ်စ္နတ္သား ျမႇားနတ္ေမာင္ဟာ ရုပ္တုႏွစ္ခုကို ေတြ႔သြားျပီး
"မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျပီး ေငးေမာၾကည့္ေနရတာ ႏွစ္ေပါင္းမနည္းေတာ့ဘူး။
မင္းတို႔ကို သနားလို႔ ဒီေန႔ေတာ့ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ၁၅မိနစ္ေလာက္ ငါအသက္သြင္းေပးလိုက္မယ္။ ၾကိဳက္တာ လုပ္ေတာ့"..... လို႔
ေျပာျပီး လူအျဖစ္ အသက္သြင္းေပးလိုက္တယ္။
အသက္၀င္သြားတဲ့ ရုပ္တုႏွစ္ခုဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရပ္ေနရတဲ့ အျမင့္ကေန၀မ္းသာအားရ ခုန္ခ်ျပီး ခ်ဳံတစ္ခုထဲ ေျပး၀င္သြားၾကတယ္။
၁၀မိနစ္အၾကာမွ ခ်ံဳထဲက ျပန္ထြက္လာတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ျမႇားနတ္ေမာင္က ...
"အခ်ိန္၅မိနစ္ က်န္ေသးတယ္.. ၾကိဳက္တာ လုပ္ၾကဦး".... လို႔ ေျပာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား
တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ျပံဳးၾကည့္ျပီး ခ်ံဳထဲ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ျပန္ေျပး၀င္သြားၾကတယ္။
ဒီတစ္ခါေတာ့ ခ်ံဳထဲကေန မိန္းကေလးအသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ မိန္းကေလး ေျပာလိုက္တာက....
"ကဲ... ဒီတစ္ခါ ရွင့္အလွည့္....
..............................
.........
....................................................................
.................. .....................
ခိုကို ကြ်န္မခ်ဳပ္ထားေပးမယ္။ ခိုေခါင္းေပၚ ရွင္မစင္စြန္႔ခ်လိုက္ေတာ့."....
ဟူသတည္း။
ပိုင္တာကြာ
ရထားတစ္စီးေပၚ၏မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္တြင္ ေကာင္းေလးနွစ္ေယာက္ ေရွ့ဘက္တြင္ အဘြားတစ္ေယာက္ႏွင့္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္တို႔ အသီးသီးထိုင္ေနၾကသည္။ ထိုေကာင္ေလးနွစ္ေယာက္သည္ ေကာင္မေလးအား အေသငမ္းေနက်၏္။ရထားသည္ ခုတ္ေမာင္းလာစင္ လိႈ္င္ဂူတစ္ခုအတြင္း သို႔ ၀င္ေရာက္ရဳ္ ေမာင္မိုက္သြားခ်ိန္ မွာ....
ရႊတ္ခနဲဆို နမ္းလို္က္သည့္ အသံတစ္ခုနွင့္ ဖ်န္းခနဲဆို ရိုက္လိုက္သည္႔ အသံထြက္လာသည္။
ရထားသည္ အေမွာင္ထဲမွအလင္းသို႔ထြက္လာသည္.။အဲဒီအခ်ိန္မွ သူတို႔ေလးေယာက္အေတြးကို စီနဲ႔ရွိိိိိ ေနၾကသည္။
အဘြားအို ။ ။ ဟုိေကာင္နွစ္ေကာင္ထဲကတစ္ေကာင္ကေတာ့ ေကာင္မေလးကို နမ္းလိုက္တာ ေကာင္မေလးကလည္းပါးရိုက္လြတ္လိုက္တာ လက္သန္ကလည္း ေျပာင္ပေတာ္။
ေကာင္မေလး။ ။ ဟိုဘဲ နွစ္ေကာင္ထဲကတစ္ေကာင္က ေတာ့ ငါမွတ္ျပီး္အဘြားကုိ သြားနမ္းလိုက္တာ အဘြားကလည္း အသက္ၾကီးေပမယ့္လက္သံ ကလည္းေျပာင္ပ ဟီး။
ပထမေကာင္ေလး။ ။ေတာက္ ..နမ္းတာကာ တစ္ေယာက္ အရိုက္ခံရတာကေတာ့ငါ ..မတရားလို္က္တာ။
ဒုတိယ ေကာင္ေလး။ ။ မိုက္တယ္ကြာ ...ကိုယ္လက္ကိုယ္စုပ္ျပီးသူမ်ားပါးကုိ ရိုက္ရတာအရသာ ရွိလိုက္တာ အဟိ။
ဟာသမ်ား
ေၾကာင္းရင္း. .
"ပီတာ...မင္းဘာျဖစ္လို႕ ေက်ာင္းေနာက္က် ရတာလဲ"
"ကၽြန္ေတာ္ ငါးသြားမွ်ားမလို႕ဥစၥာ ေဖေဖကခြင့္မျပဳလို႕ "
"မင္းအေဖ မွန္တာေပါ့ ၊ ဒါနဲ႕ဘာေၾကာင့္ ေက်ာင္းမပ်က္သင့္ဘူးလဲ ဆိုတာကို မင္းအေဖက ရွင္းျပတယ္ မဟုတ္လား "
"ဟင့္အင္း ၊ ရိွတဲ့ တီေကာင္က တို႕ႏွစ္ေယာက္စာ မေလာက္ဘူး လို႕ပဲ ေျပာပါတယ္ "
ဘာေကာင္လဲ. .
ခ်ာတိတ္. . .မင္းဘာျဖစ္လို႕ ငိုေနရတာလဲကြ "
"ေမေမက ေဖေဖ့ကို ဆင္ရိုင္းႀကီးလို႕ေျပာတယ္
ေဖေဖက ေမေမ့ကို ၾကက္မႀကီးလို႔ ျပန္ေျပာတယ္"
"အဲဒါနဲ႕ ငိုရေရာလား ကေလးရဲ႕"
"စဥ္းစားၾကည့္ေလ ၊ ကၽြန္ေတာ္ ဘာေကာင္ျဖစ္မလဲ "
လိုခ်င္လို႕. .
"ပီတာ....မင္းဘာျဖစ္လို႕ ေက်ာင္းေနာက္က်ရတာလဲ"
"ေမေမ ပိုက္ဆံ တစ္က်ပ္ ေပ်ာက္သြားလို႕"
"အဲဒါနဲ႕ မင္းေက်ာင္းေနာက္က်တာနဲ႕ ဘာဆိုင္လို႕တုန္း"
"အဲဒီ တစ္က်ပ္တန္ ေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္ ရပ္ေနလို႕"
မသိ္ေသးဘူး. .
ပင္လယ္ကမ္းစပ္အနားယူစခန္းသို႕ေ
ရာက္လာေသာ လူငယ္ကလူတစ္ဦးကိုေမးသည္
"ဒီနားမွာ အိမ္သာ ရွိသလားခင္ဗ်ာ "
"မသိဘူးဗ် ၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီကိုေရာက္တာ အခုမွ (၄) ရက္ပဲရိွေသးတယ္ "
ဖိနပ္သူခိုး. .
"က်ဳပ္ရဲ႕ ရွဴး ဖိနပ္ကို ခင္ဗ်ား ေခြးဆြဲသြားတယ္ဗ် "
"အဓိပါယ္ မရိွတာေတြလာေျပာမေနပါနဲ႕ဗ်ာ ၊ ဖိနပ္စီးၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ေခြးဟာ တစ္ခါမွ အိမ္ျပန္ မလာဖူးဘူး "
ဒါေတာ့သည္းမခံႏိုင္ဘူး. .
"ခင္ဗ်ား မိန္းမနဲ႕ကြာရွင္းေတာ့မယ္လို႕ သတင္းၾကားတယ္ ၊ဘာျဖစ္လို႕လဲ "
"အိပ္ရာထဲမွာေဆးလိပ္ေသာက္လို႕ "
"ဟာ. . ဒါနဲ႔မ်ား ကြာရွင္းရမယ္တဲ့ဗ်ာ၊ မဟုတ္ေသးပါဘူး"
"ေဆးလိပ္ေသာက္ရင္ က်ဳပ္နားရြက္ကို ဒီေကာင္မက ေဆးလိပ္ျပာခြက္အျဖစ္နဲ႔ အသံုးျပဳတယ္ဗ်ာ"
ကံေကာင္းတယ္. .
"ခင္ဗ်ား မေန႕ကအလု ခံရတယ္ဆို "
"ဟုတ္တယ္ဗ်ာ ၊ လက္ပတ္ နာရီနဲ႕ ပို္က္ဆံအိတ္ ပါသြားတယ္ "
"ဒါနဲ႕ ခင္ဗ်ားေျပာေတာ့ သြားေလရာမွာ ေျခာက္လံုးျပဴးကို ခင္ဗ်ားအျမဲေဆာင္သြားေလ့ရိွတယ္ဆို "
"မွန္ပါတယ္ ၊ ဒါေပမဲ့ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ေျခာက္လံုးျပဴးကို လုတဲ့အေကာင္ေတြက ေတြ႕မသြားဘူးဗ် "
အေတြးကိုယ္စီရွိၾကသည္. .
ေလယာဥ္ပ်က္က်သျဖင့္ ေယာက်ာ္းခရီးသည္မ်ားႏွင့္ မိန္းမခရီးသည္မ်ား ျမစ္ကမ္းတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီသို႕ ေရာက္သြားၾကသည္ ။
မိန္းမခရီးသည္မ်ားႏွင့္ မည္သို႔ပူးေပါင္းႏိုင္မည္နည္း ဆိုသည္ကို ေယာက်ာ္းမ်ား တုိင္ပင္ၾကသည္ ။
"ဟိုဖက္ကမ္း ကိုျမန္ျမန္ေလး ေရကူးသြား ၾကရေအာင္" အသက္ ၂၀-အရြယ္လူငယ္ကအားတက္သေရာေျပာသည္ ၊
"ေလွတစ္ခုလုပ္ၿပီး ကူးသြားရင္ ပိုေကာင္းမယ္" အသက္ ၃၀-အရြယ္ကေျပာသည္ ။
"ဘယ္ကိုမွ ကူးစရာ မလိုဘူး ၊သူတို႕ဟာသူတို႕ ကူးလာၾကလိမ့္မယ္" အသက္ ၅၀-အရြယ္ကေျပာသည္ ။
ေနာက္မလုပ္နဲ႔. .
ေယာက်ာ္းျဖစ္သူ မူးၿပီး အိမ္ျပန္လာသည္ ။အိတ္ေထာင္ထဲတြင္ သံုးေထာင္ က်န္ေနသည္ ၊
မနက္အိပ္ရာထေသာအခါ အရက္နာက်သည္ ကိုေျဖေဖ်ာက္ရန္ အတြက္အိတ္ေထာင္ကို စမ္းသည္ ၊
မေန႕က သံုးေထာင္ မရိွေတာ့ေခ် ။
သို႔ႏွင့္အိမ္တြင္ ေမြးထားေသာ ငန္းကိုယူကာ ေစ်းထဲသြားေရာင္းသည္ ။
ညေန ပိုင္းတြင္ မူးၿပီးအိမ္ျပန္လာသည္ ၊ မိန္းမ ကေမးသည္ ။
"ရွင္.. အိမ္ကငန္းကို မေတြ႕မိဘူးလား"
"ေႏြးတဲ့အရပ္ ဘက္ကိုပ်ံသြားေလရဲ႕ ၊
ငါ့အိတ္ေထာင္ကိုမင္းခုလိုပဲဆက္စမ္းေနရင္ ေမြးထားတဲ့ဆိတ္ေတြပါ ေတာင္ေပၚတက္ ကုန္ လိမ့္မယ္....နား လည္လား "
မိန္းမေပ်ာက္လို႕. .
ကိုခ်ဴခ်ာတို႕ လင္မယား ေမာ္စကိုသို႕ေရာက္လာသည္ ။
ဆိုင္ႀကီးမ်ားကိုေငးေမာၾကည့္ရင္း လူအုပ္ၾကားထဲတြင္ မခ်ဴခ်ာ ေပ်ာက္သြားသည္။
ကိုခ်ဴခ်ာက ရဲစခန္းသို႕ လာတိုင္သည္ ။
"ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမ ေပ်ာက္သြား ပါတယ္"
"ခင္ဗ်ား မိန္းမ ရဲ႕ ပံုပန္းသ႑န္ကိုေျပာျပပါ"
"ပံုပန္းသ႑န္ မေပ်ာက္ဘူး ၊ မိန္းမေပ်ာက္သြားတယ္"
"ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာခင္ဗ်ား သေဘာမေပါက္ဘူး ထင္တယ္ ၊
ခင္ဗ်ားမိန္းမ အသားျဖဴသလား ,မဲသလား ၊အရပ္ပုသလား , ရွည္သလား ဆိုတာကို ေျပာတာ ၊ဒါမွ ရွာရတာလြယ္မွာေပါ့ ၊
ဥပမာ-က်ဳပ္မိန္းမ ကိုၾကည့္ အရပ္ေထာင္ေထာင္ ေမာင္းေမာင္း ၊
မ၀,မပိန္ ကိုယ္လံုးနဲ႕ ၊ေရႊေရာင္ဆံပင္နဲ႕ ၊ေျခတန္လည္း ရွည္တယ္ "
ကိုခ်ဴခ်ာ ခဏစဥ္းစားၿပီးေျပာသည္ ။
"ကၽြန္ေတာ့္ မိန္းမ အရပ္ပုတယ္ ၊ မ်က္လံုးတစ္ဖက္ေစြေနတယ္ ၊ေျခခြင္လဲ လိမ္ေနတယ္ ၊
အင္း. .ကၽြန္ေတာ့္ မိန္းမ ကို ထား လိုက္ပါ ဗ်ာ ၊ ရဲမွဴး ႀကီးရဲ႕ မိန္းမ ကို ပဲရွာၾကရေအာင္ "
ညွဥ္းဆဲလိုက္မယ္. .
မီးျပတိုက္သို႕ ေလွတစ္စင္း ကပ္လာသည္ ၊ေလွေပၚမွ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ၿပီး ေဒါသထြက္ေနေသာ အမူအရာျဖင့္ စာပို႕လုလင္ ဆင္းလာသည္ ၊
ထို႕ေနာက္ မီးျပတိုက္အမွဳထမ္းအား ၎၏ စာကို ေပးလိုက္သည္ ၊
မီးျပတိုက္၀န္ထမ္းကေျပာသည္ ၊
"ေနာက္တစ္္ခါ ငါ့အတြက္ စာလာပို႕တဲ့အခါအခုလိုမ်က္ႏွာရွစ္ေခါက္ခ်ိဳး
လုပ္လာတာေတြ႕ရင္ ေန႕စဥ္ ထုတ္ သတင္းစာတစ္ေစာင္ေစာင္ ကို ငါ တစ္ႏွစ္စာ မွာလိုက္မယ္ ၊နားလည္ လား ။"
လူတို႕၏စရိုက္. .
ဧည့္သည္အျဖစ္ လာပံုလာနည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး..
အဂၤလိပ္ ----တုတ္ေကာက္ျဖင့္လာသည္ ။
ျပင္သစ္ -----မယားငယ္ႏွင့္လာသည္ ။
ရုရွား ------အရက္ပုလင္းႏွင့္လာသည္ ။
ဂ်ဴး ---------မိမိ၏ေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင့္အတူလာသည္ ။
ဖိတ္ေသာအိမ္မွ ထြက္ပံုထြက္နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး......
အဂၤလိပ္ -----တုတ္ေကာက္ကိုင္ၿပီးျပန္ထြက္သည္ ။
ျပင္သစ္ -------အိမ္ရွင္၏ဇနီးႏွင့္ျပန္ထြက္သည္ ။
ရုရွား --------မ်က္ႏွာဒဏ္ရာႏွင့္ အိမ္ျပန္သည္ ။
ဂ်ဴး --------မိမိႏွင့္ေဆြမိ်ဳးမ်ားအတြက္ လက္ေဆာင္ပစၥည္းမ်ားယူကာျပန္ထြက္သည္
ေနာက္တေန႕မနက္ စဥ္းစားပံုပမ်ိဳးမိ်ဳး.........
အဂၤလိပ္ -----မေန႕ကငါ့ရဲ႕အျပဳ အမူအေျပာအဆိုေတြ လူႀကီးလူေကာင္းဆန္ရဲ႕လား ။
ျပင္သစ္ --------အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ငါ့မိန္းမ ဘယ္သူနဲ႕မ်ား ရိွေန ပါလိမ့္ ။
ရုရွား ---------(မွန္ထဲ ၾကည့္ကာ)ငါ့ကို ဘယ္သူမ်ား ေဆာ္ပေလာ္တီးလိုက္ပါလိမ့္ ။
ဂ်ဴး ----------ဘယ္သူ႕ အိမ္ကို အလည္သြား ရပါ့ မလဲ ။
မ်က္မျမင္ေယာက်္ား
တခါက church တစ္ခုမွာ သီလရွင္ ၆ပါးဟာ အခန္းကို ေဆးသုတ္ဖို႔ တာ၀န္ေပးျခင္းခံရတယ္။
အဲဒီေန႔က ေနအရမ္းပူတာမိုလို႔ သီလရွင္ေလးေတြရဲ့ အနက္ေရာင္၀တ္ရံုေတြက ၾကာလာေတာ့အိုက္လာတယ္။
ဒါနဲ႔ churchမွာ လည္း လူမလာတဲ့(လူရွင္းခ်ိန္)ျဖစ္လို႔ တခါးပိတ္ျပီး အ၀တ္ေတြခၽြတ္လို႔ ဗလာက်င္းနဲ႔ေဆးဆက္သုတ္ၾကတယ္။
ဒီအခ်ိန္ တခါးေခါက္သံၾကားရတယ္။
“ဘယ္သူလဲ?”
“ကၽြန္ေတာ္ မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ပါ။ ၀တ္ျပဳခ်င္လို႔ပါ။”
ဒါနဲ႔ ဖြင့္ေပးလိုက္ၾကတယ္။
အခန္းထဲေရာက္လာတဲ့ မ်က္မျမင္ဟာအခန္းပတ္လည္ကိုၾကည့္တယ္။
ျပိးေတာ့ သူတို႔ကိုလည္း လွမ္းၾကည့္ၿပီးေတာ႔ ဒီလိုေရရြတ္လိုက္တယ္တဲ့။
အို ဘုရားသခင္ ကၽြန္ေတာ္ကို အခုလို အခ်ိန္အခါမ်ိဳးမွာ မ်က္လံုးျမင္ခြင့္ေပးတဲ့အတြက္ အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ဘုရားသခင္ရဲ့အလိုေတာ္အတုိင္းပါပဲ။
ေျဖရွင္းေပးပါ
Cousin Elly ဟာ ေကာ္ဖိေဖ်ာ္တဲ့ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ျပီးအစပ္အဟပ္တည့္တည့္ မေဖ်ာ္တတ္လို႔ စိတ္ေတာ္ေတာ္ညစ္ေနတယ္။
သူမ လက္ထပ္တဲ့အခါက်ေတာ့ သူမေယာက္်ားက ေကာ္ဖိေဖ်ာ္စက္ေလးတစ္လံုးသူမကို ၀ယ္ေပးဖို႔စီစဥ္တယ္။
ေတာ္ေတာ္ေလး ေမာ္ဒယ္ျမင့္တဲ့ စက္ေလးကို သူမအရမ္းကို သေဘာက်သြားတယ္။
အေရာင္းစာေရးက သူမကိုေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းျပတယ္။
ပလပ္ေပါက္ဘယ္လိုထိုးရင္ စက္ကေလးက ဘယ္လိုအလုပ္လုပ္ရတယ္ဆိုတာကိုအထိ ရွင္းျပတယ္။
ေနာက္ထပ္လည္း “ခင္ဗ်ား timerေပးျပိး အိပ္ယာထဲသြားေနလိုက္၊ ခဏေန ေဖ်ာ္ျပိးသားေကာ္ဖီေလးက ခင္ဗ်ားစိတ္ၾကိဳက္ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္”
သူတို႔ သေဘာက်စြာ ၀ယ္ျပိးျပန္လာခဲ့တယ္။
ေနာက္၅ရက္ေလာက္ ရွိေတာ့ သူမက အဲဒီဆိုင္ကုိ ျပန္သြားျပီး အေရာင္းစာေရးကို ဒီလိုေျပာလိုက္တယ္။
“ ရွင့္စက္က ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ အဆင္မေျပတာ တစ္ခုရွိေနတယ္။
အဲဒါက ေကာ္ဖီေဖ်ာ္တိုင္း အိပ္ယာထဲ သြားသြားေနရတာ ကၽြန္မအတြက္ အဆင္မေျပဘူးရွင့္။
အဖိုးတန္ေဟာေျပာပြဲ
" ေဟာေျပာပြဲသြားမလို႔၊ လိုက္မွာလား "
" အဲဒီလူက ဘာလုပ္လုပ္ရႈံးေနတာ၊ အေမြရတဲ့သိန္း ၈၀၀ကုန္ျပီ၊ သူေျပာမွာကို မင္းက သြားနားေထာင္ မယ္ေပါ့ေလ "
" သူ သိန္း၈၀၀ကုန္တဲ့အထိ မွားထားတာေတြကို တို႔က ၅၀၀၀ တည္းေပးျပီးသိရမွာကြ၊ တန္ပါတယ္ "
ဓါးဆရာ
ကမာၻ႔အေကာင္းဆံုး ဓါးခုတ္ျပိဳင္ပြဲဝင္မ်ား၏ အစြမ္းျပပြဲကို ျပဳလုပ္လ်က္ရွိရာ ပထမဆံုး တတိယဆုရ ဓါးသမား
ထြက္လာ၏၊ ထုိအခါ ယင္ေကာင္တစ္ေကာင္ကုိ လႊတ္လုိက္သည္၊ ထိုဓါးသမားက ဓါးကို ဆြဲထုတ္လုိက္ျပီး
တစ္ခ်က္ ေဝွ့ယမ္းလုိက္ရာ ယင္ေကာင္မွာ ႏွစ္ပိုင္းျပတ္သြားေလသည္။ ဒုတိယဆုရ ဓါးသမားအလွည့္တြင္
ယင္ေကာင္မွာ ေလးပိုင္း ျပတ္သြားေလသည္။ ဤသို့ျဖင့္ အေကာင္းဆံုး ဓါးသမားအလွည့္ ေရာက္လာ၏။
သူ့ဓါးခ်က္ ေဝွ့ယမ္းလုိက္ရာ ယင္ေကာင္မွာ ဆက္လက္ပ်ံသန္းသြားေလသည္၊ ပရိသတ္ျကီးမွာ တအံ့တဩ ျဖစ္သြားျကေလသည္။ ကမာၻ႔အေကာင္းဆံုး ဓါးသမား ဓါးခ်က္လြဲသြားျပီဟု အားလံုးက ထင္လုိက္ေလသည္။ သို့ေသာ္ ထိုဓါးသမား၏ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ေက်နပ္ေသာ အျပံုးကို ေတြ့ေနရ၏၊ ထုိအခါ ပရိသတ္ထဲမွ တစ္ေယာက္က လွမ္းေမးလုိက္သည္။
“ခင္ဗ်ားရဲ့ ဓါးခ်က္ လြဲသြားတာေတာင္ ဘာျဖစ္လုိ့ ခင္ဗ်ားက ျပံုးေနရတာလဲ”
“ဒီလိုဗ်၊ ခင္ဗ်ားတုိ့က ေသေသခ်ာခ်ာမွ ျကည့္မေနဘဲ၊ အဲသည္ယင္ေကာင္ ေသေတာ့မေသဘူးေပါ့၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒီေကာင္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ အေဖ တစ္ေယာက္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ”
အားနာတက္သူ
ျပင္ဦးလြင္ရွိ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူထံတြင္ ေမာင္ဘဲဥ ႏွစ္လၾကာ လာေရာက္တည္းခိုသည္။
ေနာက္ဆံုး ေမာင္ဘဲဥ ျပန္မည့္ရက္သို႔ ေရာက္လာသည္။ အိမ္ရွင္ သူငယ္ခ်င္းက
ေမာင္ဘဲဥ ကို ဘူတာ႐ုံထိ လိုက္ပို႔သည္။ ရထားထြက္ရန္ ႏွစ္နာရီခန္႔ လိုေနေသးသျဖင့္
ႏွစ္ေယာက္သား စားေသာက္ဆိုင္ဝင္စားၾကသည္။ စားေသာက္ၿပီးစီးေသာအခါ သူငယ္ခ်င္းက
ေငြေခ်ရန္အတြက္ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ႏိႈက္သည္။ ေမာင္ဘဲဥ သူ႔ကို တားသည္။
"မလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားအိမ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ႏွစ္လတိတိ ေနထိုင္စားေသာက္ခဲ့တယ္။
ခင္ဗ်ားတို႔ မိသားစုတစ္ခုလံုး မျငိဳမျငင္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့ကို ျပဳစုခဲ့ၾကတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့
ကြၽန္ေတာ္တစ္ဝက္ေပးပါရေစ"
ေတာ္ေတာ္ တက္နိင္တဲ႔ ဘဲဥ
သေဘာက်ျခင္းမ်ား
တစ္ေန ့ ဂ်ယ္နီနဲ ့ဆရာမတို ့ႏွစ္ေယာက္ ပန္းျခံထဲမွာေရာက္ေနတယ္....။ဆရာ
မက ဂ်ယ္နီကို ညဏ္စမ္းေမးခြန္း တစ္ခုေမးလိုက္
တယ္။ဆရာမက- “ဂ်ယ္နီ...ဟုိကသစ္ပင္ေပၚမွာဌက္(၃)ေကာင္ရိွတယ္။အဲဒီီ ့ထဲက ဌက္တစ္ေကာင္ကို
ေသနတ္နဲ ့ပစ္ရင္ဌက္ ဘယ္ႏွေကာင္က်န္မလဲ........။”
ဂ်ယ္နီ - “ အင္း....တစ္ေကာင္မွမက်န္ပါဘူးဆရာမ၊ ဘာလို ့လဲဆိုေတာ ့ေသနတ္သံေႀကာင့္
က်န္တဲ ့ဌက္ႏွစ္ေကာင္လည္း ထပ်ံသြားလို ့ပါ။”
ဆရာမ - “မွားပါတယ္...အေျဖကဌက္ႏွစ္ေကာင္က်န္ပါတယ္။ဒါေပမယ္ ့ မင္းေျဖတဲ ့အေျဖကို သေဘာက်တယ္။”
x x x x x x x
ေနာက္တစ္ေန ့မုန္ ့စားဆင္းခ်ိ္န္ေရာက္ေတာ့ ဂ်ယ္နီန ဲ ့ဆရာမ တို ့ပန္းျခံထဲေရာက္လာခဲ ့ျပန္တယ္။ဂ်ယ္နီက ဆရာမကို
ညဏ္စမ္းေမးခြန္းတစ္ခုကိုေမးလိုက္တယ္။
ဂ်ယ္နီ - “ ဆရာမ.......ေဟာဟိုမွာထိုင္ျပီး ေရခဲမုန္ ့စားေနတဲ ့အမ်ိဳးသမီးသံုးေယာက္ကိုေတြ ့လားဗ်။ပထမတစ္ေယာက္က ေရခဲမုန္ ့ကိုေဘးက
ေန ျပီးလွ်က္ေနတယ္..။ေနာက္တစ္ေယာက္ကက်ေတာ့ ေရခဲ မုန္ ့ကို ကိုက္စားေနတယ္...။တတိယတစ္ေယာက္ကက်ေတာ့ေရခဲ မုန္ ့ကို အေပၚကေနျပီး
အားရပါးရစုပ္ေနတယ္။အဲဒီထဲက ဘယ္အမ်ိဳးသမီးဟာ.......အိမ္ေထာင္သည္ျဖစ္ႏိုင္မလဲ။”
ဆရာမ - “ အင္း...အဲ..ဟို... ေရခဲမုန္ ့ကို အေပၚက ေနျပီးအားရပါးရစုပ္ေနတဲ ့အမ်ိဳးသမီးက အိမ္ေထာင္သည္ျဖစ္မွာေပါ့....။”
ဂ်ယ္နီ - “မွားပါတယ္.....။အေျဖက ေစ့စပ္လက္စြပ္၀တ္ထားတဲ ့သူသာ အိမ္ေထာင္သည္အမ်ိဳးသမီးပါ။ ဒါေပမယ့္ ....ကၽြန္ေတာ္ ဆရာမေျဖတဲ ့အေျဖကိုသေဘာက်တယ္....။
ခ်စ္သူ ့လက္ေဆာင္
လူေခ်ာေလးတစ္ေယာက္မွာ ခ်စ္စခင္စ ၾကင္နာစရည္းစားအသစ္စက္စက္ေလး တစ္ေယာက္ရွိတယ္။
သူ႕အသည္းေလး ေမြးေန႕အတြက္ အမွတ္တရျဖစ္ေအာင္…ဘာလက္ေဆာင္ေပး
ရင္
ေကာင္းမလဲလို႕ အသည္းအသန္စဥ္းစားရပါေတာ့တယ္။
သူ႕အခ်စ္လည္း ေပၚလြင္ရမယ္သူမအတြက္လည္း အသံုး၀င္ရမယ္။
အမွတ္တရနဲ႕ ဂႏၶ၀င္လည္း ေျမာက္ရမယ္ေပါ့။ ေစ်းႀကီးတာလည္း မတတ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။
ေနာက္ဆံုးအေကာင္းစား လက္အိတ္ျဖဴျဖဴေလးတစ္စံု ၀ယ္ဖို႕ၾကည္ႏူးစြာဆံုးျဖတ္လိုက္ႏိုင္ပါတယ္။
မိန္းမအသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းဆိုင္ကို သြားမွာမို႕ ခ်စ္သူရဲ႕ညီမေလးလည္းပါလာတယ္၊ ဆယ္ေက်ာ္သက္ လွလွေလးပါပဲ။
ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ သူကလက္အိတ္အျဖဴေလးတစ္စံု ၀ယ္တယ္။
ခ်စ္သူ႕ညီမေလးကေအာက္ခံေဘာင္းဘီ (ပင္တီ) တစ္ထည္၀ယ္တယ္။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ထုပ္ပိုးေပးတဲ့အေရာင္းစာေရးမ အမွားေၾကာင့္ ခ်စ္သူ႕ညီမက လက္အိတ္ရသြားတယ္။
သူလည္း ဖြင့္စစ္ေဆးမေနဘဲ (ပင္တီ) ပါဆယ္ထုတ္နဲ႕ စာတစ္ေစာင္ ေရးၿပီးစာတိုက္က ပို႕လိုက္တယ္။စာကေတာ့…
အသည္းေလး
ကိုယ္ဘာလို႕ ဒီလက္ေဆာင္ကို ေရြးခ်ယ္ရသလဲဆိုေတာ့ မင္းနဲ႕ကိုယ္ ညေနခင္းေတြ
လမ္းေလွ်ာက္ထြက္တဲ့ အခါ မင္း၀တ္ေလ့၀တ္ထ မရွိဘူးဆိုတာကိုယ္သတိျပဳမိလို႕ပဲ။
ကိုယ္က ႏွိပ္ၾကယ္သီးပါတာ ၀ယ္ဦးမလို႕ပဲ။ မင့္ညီမက ခၽြတ္လို႔စြတ္လို႕လြယ္ေအာင္ အဲ့ဒါကိုပဲ ၀ယ္ဖို႕ တိုက္တြန္းတယ္။
ဟုတ္တယ္…သူစြပ္ျပခၽြတ္ျပတယ္…လွလိုက္တာေလ။စြတ္ရခၽြတ္ရတာလည္း လြယ္တယ္။
အေရာင္းစာေရးမကေတာင္ သူမလည္းဒါပဲ ၀တ္ေၾကာင္းနဲ႕ သူကိုယ္တိုင္၀တ္ျပခၽြတ္ျပေသးတယ္။
အေတာ္ၾကည့္ေကာင္းပါတယ္။ သူမက အေပအစြန္းလည္းေရေဆးရံုနဲ႕ ေျပာင္ေၾကာင္း အာမခံတယ္ေလ။
ဒီတစ္ခါ ကိုယ္လာရင္ မင္း၀တ္ထားတာျမင္ခ်င္တယ္။ ေတြ႕ရင္ေတာ့လား အထပ္ထပ္အခါခါ နမ္းပစ္မိမွာပဲ။
ေသာၾကာေန႕မွာ ကိုယ္နမ္းဖို႕ ဆက္ဆက္၀တ္ထားေနာ္…ေနာ္…
အသည္းေလးရဲ႕
အေသခ်ာဆံုး
ေခါင္းမာေသာျမင္း
အလြန္နာမည္ႀကီးေသာ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ရူးသြားသည္။ သို႔ေသာ္ ယခု သူျပန္လည္ေကာင္းမြန္လာမည့္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ရွိေနဟန္တူသည္။ သူ႔အခန္းထဲမွ လက္ႏွိပ္စက္တြင္ ထိုင္ၿပီး ၀တၳဳတစ္ပုဒ္ရိုက္ႏွိပ္ေနသည္။ ၃ လၾကာၿပီးေနာက္ ၀တၳဳၿပီးစီးသြားေၾကာင္း ေၾကျငာၿပီး ၄င္းကို စိတ္ေရာဂါအထူးကုဆရာ၀န္ႀကီးထံ ယူေဆာင္သြားသည္။ ဆရာ၀န္ႀကီးက ယူ၍ဖတ္ၾကည့္သည္။
“ဂ်င္နရယ္ဂ်ဳန္းသည္ သူ၏ျမင္းႀကီးေပၚသို႔ ခုန္တက္ၿပီး ေအာ္လုိက္သည္။
“သြားစမ္း၊ သြားစမ္း၊ သြားစမ္း၊ သြားစမ္း .... ”
စာမ်က္ႏွာအားလံုးကိုလွန္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ ဆရာ၀န္က
“ဘယ္ႏွယ့္ စာမ်က္ႏွာအားလံုးမွာ သြားစမ္း သြားစမ္းေတြကလြဲၿပီး ဘာမွ မရွိပါလား၊”
စာေရးဆရာက ျပန္ေျပာသည္။
“ဟုတ္တယ္၊ ဒီျမင္းက ေခါင္းမာတယ္”
ရွမ္းဘုန္းၾကီး
ဟိုးးေရွးးေရွးးတုန္းကေပ့ါ....ရွမ္းဘုန္းၾကီး တစ္ပါး ဟာ ေက်းေတာရြာ ေလး တစ္ရြာကို အလည္ၾကြလာခဲ့တယ္ ။ ေရလမ္းခရီးကေပ့ါ ။ ၾကြလာခဲ့ေတာ့ ဘုန္းဘုန္းက ရြာသူရြာသားေတြရဲ ့စကား အသံုးအႏႈန္းေတာ့ ေလ့လာဥိးမွပဲ ဆိုၿပီးေတာ့ ။ အဲ့မွာလာၾကိဳတဲ့ ဒကာ တစ္ေယာက္ပါတယ္ ။ ရြာေလးကို ေခ်ာင္းရိုးအတိုင္း စုန္ဆင္းလာရင္းနဲ ့.ဘုန္းဘုန္းက ေခ်ာင္းရိုးရဲ ့ဟိုဘက္မွာ ရွိတဲ့ ကမ္းစပ္က ေသာင္ျပင္ ေလးကို သြားေတြ ့တယ္.။ သြားေတြ ့ေတာ့ သူကို ့လာၾကိဳတဲ့ ဒကာၾကီးကို ေမးတာေပ့ါ ။ အဲ့ေသာင္ျပင္ကို ဘယ္လို ေခၚလဲဆိုၿပီးေတာ့ ။အဲ့ဒါနဲ ့ဒကာ ၾကီးက ျပန္ေျဖတယ္ ။ မွန္ပါ့ဘုရား အဲ့ဒါ လတာျပင္ လို ့ေခၚပါတယ္ဘုရားေပ့ါ ။ အဲ့ဒါ နဲ ့လာလိုက္လိုက္တာ ..ေခ်ာင္းရုိး ဟုိဘက္ကမ္းမွာ ရွိတဲ့ ..အပင္ ေလးေတြ ကိုသြားေတြ ့ျပန္ေရာ ။ ဘယ္လိုေခၚသလဲ ေမးလိုက္ျပန္ေတာ့ ... မွန္ပါ့ဘုရား လမုေတာ ပါတဲ့ ျပန္ေျဖတယ္ ။ ဒီလိုနဲ ့လာလိုက္တာ ေခ်ာင္းရိုး မွာ ေခြးေသေကာင္ တစ္ေကာင္သြားေတြ ့တယ္။ ေခြးေသေကာင္ေပၚမွာလည္းအေကာင္တစ္ေကာင္ နားေနတယ္။ အဲ့အေကာင္ကို ဘယ္လိုေခၚလဲလို ့ေမးျပန္ေတာ့ ... လဒ ၾကီး ပါ ဘုရားလို ့ျပန္ေျဖတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဘုန္းဘုန္းက ဒီရြာက ရြာသူရြာသားေတြဟာ စကား ေျပာရင္ အေရွ ့မွာ "လ" ဆိုတာကို ထည့္ထည့္ေျပာတာ သတိထားမိသြားတယ္။ ဒါနဲ ့ရြာေရာက္ၿပီး ဘုန္းဘုန္း ဆြမ္းစားတဲ့ အခ်ိန္လည္းေရာက္လာေရာ ..ဘုန္းဘုန္းက စကား တစ္ခြန္းပဲ ရြာသားေတြကို ေျပာလိုက္တယ္......... ကဲ ...ဘာလဲဆိုတာကေတာ့ `ဒီမွာ လဒကာ လမြန္းတည့္ေတာ့မယ္လကြာ လဆြမ္းကပ္ေတာ့လကြာ ..... လဒကာၾကီးရာ ´ ဟူသတည္း ။
လူၾကီးစီး
တစ္ခါက ကားသမားတစ္ေယာက္ကလဲ ခရီးစဥ္ထြက္သြားတယ္… ႏုိင္ငံျခားသားေတြနဲ႕ပဲ….
ကေလာ၊ အင္းေလး၊ ေတာင္ႀကီး၊ မႏၱေလး အစံုေပါ့…..
ကေလာေရာက္ေတာ့ ႏွစ္ညအိပ္တယ္... ေနာက္တစ္ေန႕မနက္စထြက္မယ္ဆိုေတာ့
မနက္အေစာႀကီး အရမ္းေအးၿပီး ကားက ႏိႈးလို႕မရဘူး… သြားတဲ့အခ်ိန္ကလဲ
ဒီဇင္ဘာလႀကီးဆိုေတာ့ ေအးလိုက္တာမွာ ခိုက္ခိုက္ကိုတုန္ေနတာပဲ…
ဒါေပမယ့္ကားသမားကေတာ့ သူ႕ကားႏိႈးလို႕မရလို႕ ေခၽြးေတြျပန္ၿပီး
ေဒါသေတြထြက္ေနၿပီ ႏိုင္ငံျခားသားေတြကလဲ ဘာျဖစ္တာလဲ..
ကားကတစ္လမ္းလံုးေကာင္းေနၿပီးေတာ့ အခုမွဘာျဖစ္တာလဲဆိုၿပီး ပြစိ ပြစိ
နဲ႕ေပါ့… ဒါနဲ႕ႀကံရာမရတဲ့အဆံုး ကားသမားက ဟိုတယ္ကေန
မီးတုတ္တစ္ခုေတာင္းလိုက္တယ္…. ေနာက္ၿပီးကားေအာက္ထဲကို ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္
ေအာင္ကုန္းၿပီး ကားအင္ဂ်င္ကို အပူေပးေတာ့တာပဲ… Heat
တိုက္တယ္လို႕လဲေခၚတယ္ေလ… အဲဒီမွာတင္ ႏုိင္ငံျခားသားေတြအကုန္လံုး
ျပဴးျပဴးပ်ာပ်ာ ေတြျဖစ္ကုန္ၿပီး ကားနားေလးကေန၀ုန္းကနဲ
ကိုထြက္ေျပးကုန္ၾကတယ္… ၿပီးေတာ့ အနားလဲမကပ္ရဲ… ကားသမားကလဲ အားရပါးရကို
မီးတုတ္ႀကီးနဲ႕ ဖင္ႀကီးကုန္းၿပီး Heat တိုက္လို႕ေကာင္းတုန္း…
အင္ဂ်င္ပူေလာက္ၿပီထင္မွ ကားေအာက္ကေနထြက္လာတယ္… အဲဒီမွာတင္ ေခါင္းေဆာင္
ႏုိင္ငံျခားသားကေမးလိုက္တယ္…
Are u crazy?
အာ ယူ ကေလးစီး… တဲ့....
ကားသမားလဲ နဂိုကမွ ကားစက္မႏိုးလို႕ေဒါသထြက္ေနရတဲ့အထဲ အခုလိုလာပြားေတာ့
တင္းသြားၿပီး
This is not ကေလးစီး. This is လူႀကီးစီး……. ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာလဲေျပာ
ကားေပၚလဲတက္ၿပီး စက္ႏိႈးလိုက္တာ ၀ူး….
ကနဲႏိုးသြားၿပီးလိုရာခရီးကိုဆက္သြား ခဲ့ရတယ္ေလ….
အဲဒီမွာတင္ႏိုင္ငံျခားသားေတြက မီးတုတ္ႀကီးေတြျမင္တိုင္း
လူႀကီးစီး.......လူႀကီးစီး… ဆိုၿပီးထေအာ္ေတာ့တာပဲ
ေတာ္ေသးတယ္
လင္မယားႏွစ္ေယာက္တြင္ သားေလးေယာက္ရွိသည္။ ထူးဆန္းသည္မွာ အၾကီးသံုးေယာက္မွာ ဆံပင္နီနီ၊ အသားလတ္လတ္၊ အရပ္ျမင့္ျမင့္ျဖစ္သည္။ အငယ္ဆံုးမွာ ဆံပင္နက္နက္ႏွင့္ အရပ္ ပုပုျဖစ္သည္။ ဖခင္ျဖစ္သူသည္ ေနာက္ဆံုးတြင္ မက်န္းမမာျဖစ္ျပီး ေသလုဆဲဆဲတြင္ ဇနီးျဖစ္သူကို ေသခ်ာ ေမးလိုက္သည္။
-အခ်စ္ရယ္ ကိုယ္မေသခင္ ကိုယ့္ကို ရိုးရိုးသားသား ေျပာစမ္းပါ။ အငယ္ဆံုး သားေလးက ကိုယ့္ရဲ႕ ကေလးဆိုတာ။
- ဘုရားအဆူဆူကို က်ိန္ျပီး ေျပာရဲပါတယ္။ ရွင့္သားမွ ရွင့္သား အစစ္ပါ။
ဟု ဇနီးျဖစ္သူက ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
ထိုစကားကို ၾကားျပီးသည္ႏွင့္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူသည္ ျပံဳးလွ်က္ ကြယ္လြန္သြားသည္။ ထိုအခါ ဇနီးျဖစ္သူက ေရရြတ္ေျပာဆို လိုက္သည္။
- ေတာ္ေသးတာေပါ့ ... တျခား သံုးေယာက္ကို ေမးမသြားလို႕.....
ေလးစားမိျခင္း
စစ္သားစုေဆာင္းေရးတြင္ တာ၀န္ခံဗိုလ္ၾကီးျဖစ္သူက သြက္လက္ဖ်တ္လက္္ ျပီးပါးနပ္ပံုရေသာစစ္သားေလာင္းအား....ေမးလိုက္သည္။ ျမန္မာ့စစ္သူရဲေကာင္းၾကီးေတြထဲက မင္းေလးစားတဲ့...သူရဲေကာင္းသံုးဦးကို ေျပာျပစမ္း........... ဟုတ္ကဲ့.....ဗိုလ္ၾကီး.....ကၽြန္ေတာ္ေလးစားတဲ့သူရဲေကာင္က မဟာဗၶဳလရယ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရယ္၊ ျပီးေတာ့......ေဟာဒီကဗိုလ္ၾကီးနာမည္ေလးသိပါရ ေစ......ဗိုလ္ၾကီး။
ကုလားကိုမညာနဲ ့
ရထားတြဲေပၚမွာ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ သူ ့သားေလးကို ႏို ့တိုက္ပါတယ္ .. ကေလး
က ႏို ့မစို ့ပဲ ငိုေနလို ့ ...
`` ႏို ့တိုက္တာ ေကာင္းေကာင္းမစို ့ဘူး ... ငါ ကုလားႀကီးကို တိုက္လိုက္ရမလား ´´
လို ့ေျပာေတာ ့ ကေလးက မစို ့ေသးပဲငိုေနပါတယ္ ... ။ အဲဒါနဲ ့ ေနာက္တစ္ခါ ေခ်ာ ့
ေမာ ့ေျပာရင္း တိုက္ျပန္ပါတယ္ ... ဒါလဲ ကေလးကငိုေနတုန္းပါပဲ ... ဒီလိုနဲ ့ စိတ္
မရွည္ေတာ ့ပဲ ...
`` ေအး ... နင္မစို ့ရင္ေန .. ငါ ကုလားႀကီးပဲ တိုက္ေတာ ့မယ္ .. ´´
လို ့ထပ္ေျပာေတာ ့ ... အဲ ျဖစ္ခ်င္ေတာ ့သူတို ့ေဘးမွာ ကုလားတစ္ေယာက္ကလဲ
ရွိေနျပီး သာအမိေတြရဲ ့ အျဖစ္အပ်က္ကို ျမင္ေနရင္းက မေအာင္ ့အီးႏိုင္တဲ ့ ေလ
သံမ်ိဳးနဲ ့ ထေျပာတာက ...
`` အမ ေလးေနာ္ ... ကုလားကို ညာေနတာလား ၊ ကုလားကိုညာေနတာလား ..
ကုလားေနာ္ ... ဆင္းမယ္ ့ေနရာရဲ ့ ႏွစ္ေနရာေတာင္ေက်ာ္ျပီး လိုက္လာခဲ ့ရတာ
ကုလား စိတ္မရွည္ႏိုင္ေတာ ့ဘူး ´´ ... တဲ ့ ။
ဟိုဘက္ခန္းကေကာင္
အမ်ားသုံး အိမ္သာတစ္ခုထဲ ၀င္ျပီး ကမုတ္ထဲထုိင္ရုံ ရွိေသးသည္။ ဟုိဖက္အိမ္သာထဲက လူက လွမ္းႏႈတ္ဆက္သည္။
"ေဟ႔လူ. ေနေကာင္းလား…"
ဒီလုိေနရာမ်ိဳးမွာ အလႅာပသလႅာပ စကားေျပာရတာ စိတ္မသက္မသာ ရွိလွသည္။ မေကာင္းတတ္ေတာ႔လည္း ျပန္ႏႈတ္ဆက္ရသည္ပဲေပါ႔.
"ေကာင္းပါတယ္. ေက်းဇူး"
အေသအခ်ာ အက်အနထုိင္ျပီး ကုိယ္႔ကိစၥကုိ ဆက္ရွင္းမည္ ၾကံကာရွိေသး. အလိုက္မသိတတ္ေသာ ငနဲသားက ထပ္ေမးလာျပန္သည္။
"ခင္ဗ်ား ဘာေတြ အလုပ္ရႈပ္ေနလဲဗ်."
ဟာ… ဒီလူေတာ႔ ခက္ျပီ. ဘာလဲကြာ… ဒီလုိေနရာမ်ိဳးမွာ ဒီလုိ ဂြတီးဂြက်ေမးခြန္းေတြ လာေမးေနတာ ဘာလဲ…. စိတ္ေပါက္ေပါက္နွင္႔
ဘုေတာပစ္လုိက္သည္။
"ခင္ဗ်ားလုိပဲေပါ႔ဗ်ာ."
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္ျမန္လက္စသတ္ျပီး ထြက္သြားဖုိ႔ စိတ္ကူးလုိက္သည္။ ဒါေပမယ္႔ ေနာက္ထပ္ေမးခြန္းတစ္ခု ထပ္ထြက္လာျပန္သည္။
"ကၽြန္ေတာ္လာခဲ႔မယ္ဗ်ာ. ရမလား"
ဗုေဒၶါ……. ဒီလူ ဘယ္လုိလူလဲ. ေဂးလား. ေဂ်ာ္ရကီးလား. ဘာေကာင္လဲကြာ… ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္. ကုိယ္က်င္လည္က်က္စားေနရာ ေနရာမဟုတ္၍ သတိေတာ႔ ထားေနရသည္။ ေထာင္းခနဲ ထြက္လာေသာ ေဒါသကုိ အသာခ်ိဳးနွိမ္လ်က္ အသံ ခပ္အုပ္အုပ္ျဖင္႔ ျပန္ေျဖလုိက္သည္။
"မလုပ္နဲ႔ေလဗ်ာ. ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီမွာ အလုပ္ရႈပ္ေနတာ.."
ဒုန္းခနဲ တံခါးေဆာင္႔ပိတ္သံ ၾကားလုိက္ရျပီး ဟုိဖက္က ျပန္ေျပာသည္။
"ေနာက္မွပဲ ျပန္ဆက္ေတာ႔မယ္. ဟုိဖက္အခန္းထဲက ေသာက္ေပါတစ္ေကာင္က ရူးသလုိ ႏွမ္းသလုိနဲ႔ ငါေမးသမွ် ျပန္လုိက္ေျဖေနလုိ႔…."
ကြက္တိ
သူ႕ကိုေခ်ာေႀကာင္းလွေႀကာင္း အသက္ငယ္ေႀကာင္းေျပာရင္အရမ္းသေဘာက်တဲ့အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္
တစ္ေန႕ေတာ့ သူ႕ေဆြမ်ဳိးေတြရဲ႕မဂၤလာေဆာင္ကိုသူသြားဖို႕အတြက္ အလွျပင္ဆိုင္မွာဆံပင္သြားေကာက္ မ်က္ႏွာအလွျပင္ေပါ့ဗ်ာ ဒီလုိနဲ႕အလွျပင္ျပီးတဲ့အခိ်န္မွာအဲဒီအမ်ိဳးသမီးက အလွျပင္ေပးတဲ့ေကာင္မေလးကိုေမးတယ္ အမလွသြားသလားေပ့ါ ေကာင္မေလးကလွပါတယ္တဲ့ သူကဆက္ေမးတယ္ ကဲဒါဆိုအမရဲ႕အသက္ကိုေျပာပါဦးတဲ့ေမးတယ္ ေကာင္မေလးက34တဲ့ေျပာလိုက္တယ္ အမ်ဳိးသမီးကအရမ္းေပ်ာ္သြားတယ္ သူ႕အသက္အဲဒီေလာက္ငယ္သြားတယ္ထင္သြားတာကိုး
အဲဒါနဲ႕လက္ေဆာင္ပစၥည္း၀ယ္ဖို႕စူပါမားကတ္တစ္ခုကိုသြားတယ္ ္ ျပီးလက္ေဆာင္၀ယ္တယ္ ေကာင္တာမွာတန္းစီေတာ့သူ႕ေနာက္မွာလူႀကီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္ ေကာင္တာေရာက္ေတာ့သူထပ္ေမးျပန္တယ္ ညီမ အမရဲ႕အသက္ကိုမွန္းႀကည့္စမ္းပါလို႕ေျပာတယ္ ေကာင္မေလးက32လို႕ေျပာလိုက္တယ္ သူကေျပာလိုက္တယ္ အမရဲ႕အသက္အမွန္က42တဲ့ေျပာလိုက္တယ္
သူဒီလိုနဲ႕ကားေမာင္းျပီးမဂၤလာေဆာင္ကိုသြားတယ္ လမ္းမွာမိုးေတြတအားရြာလာတယ္ တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ကားကပ်က္သြားတယ္ ကားေတြလည္းတစ္စီးမွမေတြ႕ဘူး လူေတြလည္းမေတြ႕ဘူးခိုကိုးရာမဲ့ျဖစ္ေနတာေပါ့
အဲဒီအခိ်န္မွာပဲ ကားတစ္စီးေမာင္းလာတာကိုေတြ႕တယ္ သူအရမ္း၀မ္းသာသြားတယ္ သူအဲဒီကားကိုတားလိုက္တယ္ ကားထဲကလူကိုအကူအညီေတာင္းလိုက္တယ္ မိုးေတြကတအားရြာေနေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္သည္းသည္းကြဲကြဲမျမင္ရဘူးေပါ့ဗ်ာ
ကားကိုျပင္လိုက္ေတာ့ကားကေကာင္းသြားတယ္ အဲဒါနဲ႕အမ်ဳိးသမီးကေက်းဇူးူတင္ေႀကာင္းေျပာတယ္ လူႀကီးကအဲဒီအမ်ဳးိသမီးကိုေခ်ာေႀကာင္းလွေႀကာင္းေျပာတယ္ အမ်ဳိးသမီးက ဒါဆိုသူ႕အသက္ကိုခန္႕မွန္းႀကည့္ပါလို႕ေျပာတယ္
လူႀကီးကသူဒီလုိေတာ့မေျပာတတ္ဘူးတဲ့ အမ်ဳိးသမီးရဲ႕braကိုကိုင္ႀကည့္ရင္ေတာ့ သူကြက္တိေျပာႏုိင္ေႀကာင္းေျပာတယ္ အမ်ဳိးသမီးကအံ့ႀသသြားတယ္ ဒါမျဖစ္ႏုိင္ဘူးေပါ့ေနာ္ လူႀကီးကေျပာတယ္ တကယ္ပါေပါ့သူမလိမ္ပါဘူးေပါ့ေနာ္ အမ်ဳိးသမီးလည္းသိပ္ေတာ့မယံုဘူးေပါ့
ဒါေပမယ့္သူူစမ္းသပ္ႀကည့္ခ်င္တယ္ လူႀကီးကေျပာတယ္မႀကာပါဘူးေပါ့ လူလည္းရွင္းတယ္လို႕ေျပာလိုက္တယ္ အမ်ိဳးသမီးလည္းသိခ်င္ေဇာနဲ႕ဆိုေတာ့ စမ္းသပ္ခြင့္ျပဳလိုက္တယ္ လူႀကီးကေျပာတယ္ အသက္က42တဲ့ေျပာတယ္
အမ်ဳိးသမီးကအရမ္းအံ့ႀသသြားတယ္ ဟုတ္ပါတယ္ေပါ့ 42ပါပဲေပါ့
အမ်ဳိးသမီးက သူ႕ကုိအဲဒီေလးသင္ေပးပါလို႕ေျပာတယ္ လူႀကီးကဒါလ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္လို႕ေျပာတယ္
အမ်ဳိုးသမီးကေတာင္းေတာင္းပန္ပန္နဲ႕ သူ႕ကိုေျပာျပပါ သူအရမ္းသိခ်င္လို႕ပါေပါ့ေနာ္ေျပာတယ္
ေနာက္ဆံုးမွာအမ်ိဳးသမီးကအတင္းေျပာတာနဲ႕ လူႀကီးကေကာင္းျပီေျပာျပမယ္လို႕ေျပာလိုက္တယ္
စူပါမားကတ္မွာတုန္းကမင္းေနာက္မွာတန္းစီတဲ့သူကငါလုိ႕ေျပာလိုက္တယ္
မင္းလိုပါပဲကြာ
တစ္ခါက ဆယ္တန္းစာေမးပြဲ ေျဖတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့အခန္းတစ္ခန္းမွာ
ေကာင္ေလးကေနာက္ကခုံမွာအေရွ႕မွာကစာသိပ္ႀကိဳးစားတဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ထုိင္တယ ္ ခံုတစ္တန္းထဲက်ၾကတာ
ေရွ႕ေနာက္ကုိယ့္စာကုိယ္ေျဖရင္း အခ်ိန္ေစ့ဖုိ့ ၄၅ မိနစ္ေလာက္အလုိ
ခုနကေျပာတဲ့ေနာက္ကေကာင္ေလးကစာရြက္ႀကီးကုိင္ၿပီးစာျပန ္စစ္ေနတဲ့ပံုစံနဲ႕မိန္႔မိန္႔ႀကီး
ေကာင္မေလးက အဲဒီမွာ ေမးခြန္းနံပါတ္ (၅)ကုိမေျဖတတ္လုိ့
အခက္ေတြ႕ေနတယ္ေကာင္မေလးက ဂုဏ္ထူးေတြဘာေတြ မွန္းထားတာဒီတစ္ပုဒ္ပဲ က်န္တာ
ေျဖဖုိ႕ အစ ေမ့ေနတယ္ နာရီၾကည့္ေတာ့ မိနစ္၄၀ေလာက္ပဲက်န္ေတာ့တယ္ အဲဒါနဲ႔ ႀကံရာမရေတာ့
အနီးဆံုးျဖစ္တဲ့ေနာက္ကေကာင္ေလးကုိ လွည့္ၿပီး တုိးတုိးေလးေမးတယ္“ေဟ့.....နံပါတ္(၅) ေျပာျပၾကည ့္“
“အဲဒီမွာေကာင္ေလးက ေနာက္ကေန တုိးတုိးေလးျပန္ေျပာတယ္““
ေမာင္လုိ႕ေခၚရင္ေျပာမယ္ ”
”ေကာင္မေလး
စိတ္အရမ္းဆုိးသြားတယ္””အဒါနဲ႔သူ႔ေရွ႕က ေကာင္မေလးကုိေမးေတာ့ မရဘူးေျပာတယ္
ဆရာမေတြကလဲမ်က္စိေတာက္ေထာက္ၾကည့္ေနတာနာရီၾကည့္ေ တာ့
မိနစ္ ၃၀ ေလာက္ပဲက်န္ေတာ့တယ္ အဲဒါနဲ႔ ေကာင္မေလးကစိတ္ကုိေလွ်ာ့ၿပီး
အသံေလးခ်ဳိခ်ဳိသာသာနဲ့ ေနာက္ျပန္လွည့္ၿပီး““ ေဟ့ ...ေျပာျပေလဟာ နင္ကလဲ
ေနာ္
””ေကာင္ေလးကလည္းျပန္ေျပာရွာပါတယ္““ ေမာင္လုိ့ေခၚရင္ေျပာမယ္ ””ေကာင္မေလး
ေတာက္တစ္ခ်က္ တုိးတုိးေလးေခါက္လုိက္တယ္ မေျပာခ်င္ေနကြာဆုိၿပီးတင္းခံၿပီးစဥ္းစားေနတယ္ မရဘူး
နာရီကုိတစ္ေခါက္ထပ္ၾကည့္ေတာ့ ၂၅ မိနစ္ ပဲက်န္ေတာ့တယ္အဲဒါနဲ႔ေကာင္မေလးကစဥ္းစားတယ္ သူ႕ကုိေမာင္လုိ႔တစ္ခါေခၚလုိက္ရင္ကုိယ္ကဘာျဖစ္သြားမွာက်လုိ႔
ေနာက္ေတြ႕မွာမွ မဟုတ္တာ ေခၚလုိက္ရင္ ငါ စာတစ္ပုဒ္ရမွာ တန္ပါတယ္ ဆုိၿပီးေနာက္လွည့္ ၿပီး
““ ေမာင္.............””လုိ့ေခၚလုိက္တယ္ ေကာင္ေလးကၿပံဳးၿပီး တုိးတုိးေလးျပန္ေျပာတယ္
““ သိပ္မၾကားရဘူး ”” ေကာင္မေလး ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခ်က္ဆူသြားတယ္
စိတ္ထဲမွာလဲက်ိန္ဆဲေနၿပီ ဒါေပမယ့္စာရဖုိ႔ကအေရးႀကီးေနေတာ့အသံကုိမနဲခ်ဳိၿပီး
““ ေမာင္.....ေျပာျပပါေနာ္ ......ေမာင္လို႔ ေနာ္ ””
အဲဒီမွာေကာင္ေလးက အေနာက္ကေန ကပ္ၿပီးျပန္ေျပာလုိက္တာက
““ ဟဲဟဲ .....ေမာင္လည္းမင္းလုိပါပဲကြာ အဲတစ္ပုဒ္ကုိမရဘူး ””
ခ်စ္သူကို တမ္းတျခင္း
သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ခ်စ္သူရယ္ အခုဆိုခ်စ္သူနဲ ့ခြဲေနရတာ ၆နွစ္ေတာင္ရိွျပီပဲ။ ဆန္းႀကယ္လွတဲ့ ကံႀကမၼာရယ္ ျမင္းျခံနဲ ့ပဲခူး ဆိုတဲ့ ျမိဳ့နွစ္ျမိ့ဳက လူနွစ္ေယာက္ကို ဆံုေတြ ့ခြင့္ေတြေပးျပီး အခုေတာ့ ဘယ္မွာေန ဘယ္ေရာက္ျပီး ဘာေတြလုပ္ေနတယ္ဆိုတာေတာင္ သိခြင့္မေပးေတာ့ပါလား။ ခ်စ္သူ မင္းနဲ ့ကိုယ္နဲ ့ ဆံုေတြ ့ခဲ့တဲ့ေနရာ ေလးကို ဒုတိယ အႀကိမ္ေရာက္ခဲ့တယ္ အရာအားလံုးဟာ ေျပာင္လဲမေနပါဘူး။ ေရြွေမာ္ေဓာ္ ဘုရားေပၚက ဒို ့နွစ္ေယာက္ ထိုင္ခ့ဲဖူးတဲ့ ခေရပင္ႀကီးကလည္ အရင္အတိုင္း ဒါေပးမဲ့ တစ္ခုေတာ့ရိွတယ္။ကိုယ္ေမ်ွာ္လင့္ ထားသလို ့ပဲခူးဆိုတဲ့ျမိဳ့ဟာ ခ်စ္သူ ရိွေနတဲ့ ေနရာတစ္ခု မျဖစ္ခဲ့ဘူး။ အခုေတာ့ ႀကည့္ပါအုန္း ခ်စ္သူက ကိုယ္ရိွေနတဲ့ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အေဝးကိုေရာက္ေနလ်က္ေပါ့
ရုပ္ဆိုးဆိုးနဲ ့သရဲ
ရုပ္ဆိုးဆိုးနဲ့ သရဲ
ညအလုပ္ဆင္းျပန္လာတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေနာက္မွာ လူတစ္ေယာက္ ကပ္ပါလာတယ္။ ဒါကို ေကာင္မေလးက သတိထားမိျပီး လန္႔ေနမိတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အျပန္လမ္းမွာ သခၤ်ဳိင္းတစ္ခု ျဖတ္ရတယ္။ ေကာင္မေလးက ျဖတ္ထိုးဥာဏ္သံုးျပီး ဂူတစ္ခုေရွ႕ရပ္လိုက္တယ္။ အဲ...ဒီေနာက္ ဂူကိုလက္နဲ႔ပုတ္ျပီး “အေဖ.. အေဖ.. သမီးျပန္လာျပီ တံခါးဖြင့္ေပးအုန္း” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ေနာက္မွာကပ္ပါလာတဲ့ လူက ေကာင္မေလး စကားေၾကာင့္ ေၾကာက္လန္႔ျပီး ထြက္ေျပးသြားခဲ့တယ္။ ထြက္ေျပးသြားတဲ့လူကို ၾကည့္ျပီး ေကာင္မေလး ရယ္မိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဂူေနာက္ကေန အသံတစ္သံ ထြက္လာတယ္။ “သမီးကလဲ.. ေသာ့ယူသြားဖို႔ ေမ့ခဲ့ျပန္ျပီလား!” အသံေၾကာင့္ ေကာင္မေလး ဂူေရွ႕ကေန ထြက္ေျပးခဲ့ရတယ္။ ေကာင္မေလး ထြက္ေျပးသြားျပီးေနာက္ ဂူေနာက္ကေန ဂူေဖာက္ထြင္းတဲ့ သူခိုးတစ္ေယာက္ ထြက္လာတယ္။ သူခိုးက “ငါ့အလုပ္ကို အေႏွာင့္အယွက္ေပးတဲ့ လူေတြ မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ ေျခာက္ပစ္ရမယ္” ဆိုျပီး ရယ္ေနခဲ့တယ္။ သူခိုးရယ္လို႔ မျပီးခင္ သူနဲ႔မလွမ္းမကမ္းမွာ မွတ္တိုင္ကိုင္ျပီး ရပ္ေနတဲ့ အဘိုးအိုတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔လိုက္တယ္။ သူခိုးက “အဘိုးၾကီး.. ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္ေနတာလဲ” လို႔ ေမးေတာ့ အဘိုးအိုက “ေတာက္.. ဒီလူေတြ ငါ့နာမည္ကို မွားေအာင္ေရးၾကတယ္ကြာ” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ အဘိုးအို စကားကိုၾကားျပီး သူခိုးထြက္ေျပးသြားခဲ့တယ္။ ထြက္ေျပးသြားတဲ့ သူခိုးကိုၾကည့္ျပီး အဘိုးအို တဟားဟားနဲ႔ ရယ္ေနခဲ့တယ္။ အဘိုးအိုက “ငါ့ စားက်က္ကို လုခ်င္တဲ့ေကာင္ မွတ္ေလာက္ေအာင္ ဆံုးမရမယ္” လို႔ ေရရြတ္လိုက္တယ္။ အဘိုးအို ေရရြတ္သံမဆံုးခင္မွာ လက္ထဲကသံတူရြင္း မေတာ္တဆ ျပဳတ္က်သြားတယ္။ တူရြင္းကို အဘိုးအို ကုန္းေကာက္ဖို႔ ခါးညႊတ္လိုက္ေတာ့ ခ်ဳံထဲကေန လက္တစ္ဖက္နဲ႔အတူ “ဘယ္ကေကာင္လဲကြ.. ငါမွတ္တိုင္ကို ေလွ်ာက္ဖ်က္ေနတာ” ဆိုတဲ့ အသံအသံ ထြက္လာတယ္။ အဘိုးအို ေၾကာက္လန္႔တၾကား ထြက္ေျပးသြားခဲ့ရျပန္တယ္။ အဘိုးအို ထြက္ေျပးျပီးေနာက္ သံတိုသံစေကာက္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ခ်ဳံထဲကေန ထြက္လာတယ္။ အဲဒီလူက ေျမေပၚက်ေနတဲ့ သံတူရြင္းကိုေကာက္ျပီး “သံတူရြင္းရလည္း မဆိုးပါဘူး" ဆိုျပီး ထျပန္သြားတယ္.. အဲ့အခ်ိန္မွာဘဲ..အဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြကို "ဖတ္လုိက္ရတဲ့ ရုပ္ဆုိးဆုိးနဲ႔ သရဲ”က ျပံဳးေနေလသတဲ့. .. .. ..
(ဖတ္ဖူးရင္လဲ ျပန္ဖတ္ျကေပါ့ေနာ ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေျပာျပတာ သေဘာက်လို့ တင္ေပးလိုက္ပါတယ ္။)
မရီပါနဲ႕လုိ႕ ေျပာထားရဲ႕သားနဲ႕ (boy )မ်ားသာ
ေဆးခန္းတစ္ခုတြင္ျဖစ္သည္။
“စိတ္ခ်ပါရွင္ က်မက ပရိုဖက္ရွင္နယ္ပီသပါတယ္၊
လုပ္သက္ႏွစ္(၂၀)အတြင္း ဘယ္လူနာကိုမွ မရယ္ဖူးပါဘူး”
သူနာျပဳဆရာမေလးက ကတိေပးသည္။
...
“ဒါဆိုလည္း ၿပီးတာပဲဗ်ာ”
ကိုအုပ္စိုးက ေဘာင္းဘီကို ေလွ်ာခ်လိုက္ရင္း သူ၏ ပဲျမစ္ကို ျပလိုက္သည္။
အရြယ္ကား AAA ဓါတ္ခဲအရြယ္အတိုင္း ကြက္တိ။
သူနာျပဳဆရာမလုပ္သက္တေလွ်ာက္ ျမင္ဖူးသမွ်တြင္ အေသးဆံုးပင္။
စိတ္ကိုထိန္းထားသည့္ၾကားက မေနႏိုင္၍ ခစ္ခနဲ ရယ္မိသျဖင့္ မ်က္ႏွာကို မနည္းထိန္းကာ
“ေဆာရီးေနာ္၊ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္းမသိဘူး၊ ေနာက္မျဖစ္ေစရပါဘူးလို႔ ကတိေပးပါတယ္။ ကဲ ေျပာပါအံုး... ဘာျဖစ္လို႔လဲ”
“ေယာင္ေနလို႔ပါ”
သူနာျပဳဆရာမေလးလည္း အူကိုႏွိပ္လွ်က္ ထြက္ေျပးေလ၏။
ဟာသအျမင္နွင့္ ၾကည့္ပါေနာ္....
ကိုးကြယ္ျခင္း အေၾကာင္း
ေဒါသ ပြားရင္ ေဒါသ ထန္မယ္---
တဏွာ ပြားရင္ တဏွာ သန္မယ္---
မာန ပြားရင္ မာန ခံမယ္---
ေလာဘပြား ရင္ ေလာဘ က်န္မယ္---
ေမတၱာ ပြားရင္ ေမတၱာ စံမယ္---
ဥေပကၡာ ပြားရင္ ဥေပကၡာ ဆန္မယ္---
ကဲ---- ကိုယ္ၾကိဳက္တာ ကိုယ္လုပ္
ကိုယ္လုပ္တာ ကိုယ္ခံ
အဲဒါ ကံ ကံရဲ႕ အက်ိဳး
ဗုဒၶတရားမ်ိဳးက ``အတၱာ ဟိ အတၱာေနာ နာေထာ``
ဘယ္သူ႕ကိုမွ ကိုးကြယ္ဘုိ႕ မေဟာခဲ့ဘူး။
က်ဴပ္တို႕ ဗုဒၶဘာသာကုိ ကုိးကြယ္တယ္ဆုိတာ
ဗုဒၶရဲ႕ လမ္းညႊန္ခ်က္ တရားေတာ္ေတြကို လိုက္နာတာပါ။
``အားကိုးပါတယ္----`` ``အကာကြယ္ေပးပါ---`` ဆိုတဲ့-- တစ္ပါးသူကုိ အားကိုးျပီး
တစ္ပါးသူကုိ အကာကြယ္ယူထားတာ ညံ့ဖ်င္းလြန္းတဲ့ စိတ္ဓါတ္ပါပဲ--- အဲ-- ေစာ္ကားတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေဆာရီးပါဗ်ာ
ျငိမ္းခ်မ္းခ်င္တဲ့ အာသီသ နဲ႕ ေမတၱာ ပြားလုိက္ဦးမယ္---
``လူသား အားလုံး အျမင္မွန္ ရၾကပါေစ---``
ကိုစုိးႏိုင္ (ျမန္မာ့အရုဏ္သစ္)
တဏွာ ပြားရင္ တဏွာ သန္မယ္---
မာန ပြားရင္ မာန ခံမယ္---
ေလာဘပြား ရင္ ေလာဘ က်န္မယ္---
ေမတၱာ ပြားရင္ ေမတၱာ စံမယ္---
ဥေပကၡာ ပြားရင္ ဥေပကၡာ ဆန္မယ္---
ကဲ---- ကိုယ္ၾကိဳက္တာ ကိုယ္လုပ္
ကိုယ္လုပ္တာ ကိုယ္ခံ
အဲဒါ ကံ ကံရဲ႕ အက်ိဳး
ဗုဒၶတရားမ်ိဳးက ``အတၱာ ဟိ အတၱာေနာ နာေထာ``
ဘယ္သူ႕ကိုမွ ကိုးကြယ္ဘုိ႕ မေဟာခဲ့ဘူး။
က်ဴပ္တို႕ ဗုဒၶဘာသာကုိ ကုိးကြယ္တယ္ဆုိတာ
ဗုဒၶရဲ႕ လမ္းညႊန္ခ်က္ တရားေတာ္ေတြကို လိုက္နာတာပါ။
``အားကိုးပါတယ္----`` ``အကာကြယ္ေပးပါ---`` ဆိုတဲ့-- တစ္ပါးသူကုိ အားကိုးျပီး
တစ္ပါးသူကုိ အကာကြယ္ယူထားတာ ညံ့ဖ်င္းလြန္းတဲ့ စိတ္ဓါတ္ပါပဲ--- အဲ-- ေစာ္ကားတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေဆာရီးပါဗ်ာ
ျငိမ္းခ်မ္းခ်င္တဲ့ အာသီသ နဲ႕ ေမတၱာ ပြားလုိက္ဦးမယ္---
``လူသား အားလုံး အျမင္မွန္ ရၾကပါေစ---``
ကိုစုိးႏိုင္ (ျမန္မာ့အရုဏ္သစ္)
ဆုေတာင္း
ကာလ ဝိပါတ္
ေနာက္ပုိးတတ္က
ေဆးစက္က်ရာ
ရုပ္ထင္လာ သို႕
-----------------------------
သံသရာအဆက္ဆက္
ကံ ညစ္ပတ္၍
ရတတ္မီးထန္
ပစၥဳပၸန္ ၌
ကံေၾကာင္း တ၇ား
မျပဳေသာ္ျငားလည္း
ဖြား သန္ ရွင္ ရာ
ဤေနရာဝယ္
ကပ္ဆုိး ေဘးရန္
ႏွိပ္စက္ ခံရ
ဘဝဝဋ္ေၾကြး
ခံ ဆပ္ေပးသည္
ေၾကၾကပါေတာ့ ေၾကပါေတာ့။ ။
(အျပစ္မဲ့ ဒုကၡသည္ လူသားအားလုံး ကံေၾကြးေၾက၍ အျမန္ျငိမ္းခ်မ္းေသာ ဘဝ မ်ားပိုင္ဆုိင္ႏိုင္ၾကပါေစ--)
ကိုစုိးႏိုင္(ျမန္မာ့အရုဏ္သစ္)
အေကာင္းျမင္တက္တဲ့စိတ္
တစ္ခါတုန္းက လူတစ္ေယာက္ဟာ သေဘၤာတစ္စီးနဲ႔ျပင္သစ္ျပည္ကိုခရီးထြက္လာပါတယ္ ။ လမ္းခရီးတစ္ေနရာေရာက္တဲ့အခါ အလြန္ကိုဆိုးရြားတဲ့မုန္တိုင္းတစ္ခုနဲ႔ၾကံဳေတြ႔ရပါေတာ့တယ္ ။ သေဘၤာေပၚမွာ မုန္တိုင္းေၾကာင့္ လူေတြအားလံုးဟာ ေၾကာက္လန္႔တၾကားေျပးလႊားေနေပမယ့္ အဖြားအိုတစ္ဦးကေတာ့ တကယ့္ကိုတည္တည္ျငိမ္ျငိမ္နဲဲဲ႔ဘုရားကို အာရံုျပဳေနတယ္ဆိုတာ သူေတြ႔သြားတယ္ ။ မုန္တိုင္း ျငိမ္သက္သြားတဲ့အခါ သူက အဖြားကို သြားေမးခဲ့တယ္ ။
“ အဖြား ခုနက မုန္တိုင္း လာတုန္းကမေၾကာက္ဘူးလား ”
အဖြားအိုကျပံဳးျပီးေတာ့ျပန္ေျပာတယ္ ။
“ အဖြားမွာ သမီးႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္ လူကေလး ရဲ႕ သမီးၾကီးကေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕အလိုေတာ္အတိုင္း ေကာင္းကင္ဘံုမွာေရာက္ေနပါျပီ သမီးငယ္ကေတာ့ ျပင္သစ္မွာပါကြဲ႕ ခုနက မုန္တိုင္းတိုက္ေတာ့အဖြားက ဆုေတာင္းေနပါတယ္ အကယ္၍မ်ား အဖြားကို ေကာင္းကင္ဘံုပို႔လိုက္မယ္ဆိုရင္ သမီးၾကီးနဲ႔အဖြားေတြ႔လို႔ရျပီေလ တကယ္လို႔အသက္ရွင္ျပီးက်န္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ သမီးငယ္ကိုသြားၾကည့္လို႔ရျပီ ဘယ္ကိုသြားသြားအ ဖြားအတြက္ က အတူတူပဲမို႔ အဖြားမေၾကာက္ခဲ့ပါဘူးကြယ္ ”
------------------------------------------------------
တကယ္ေတာ့ တစ္ခုခုကိုဆံုးရွံုးတယ္ဆိုတာ ဘ၀ မဟုတ္ေသးပါဘူး ။ အဲဒီဘ၀ၾကီးဆံုးရွံုးသြားမွာကိုလည္းစိုးရိမ္စရာမလိုပါဘူး ။ ဘ၀ တစ္ခု အစမျပဳရေသးတာပဲစိုးရိမ္ဖို႔ေကာင္းတာပါ ။ တခါတေလ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သြားေနတဲ့ခရီးဟာ ဘယ္လမ္းကေနသြားသြားအတူတူပါပဲ ။ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္ေရာက္တဲ့အခါ အတူတူပဲမို႔ ကိုယ့္ရဲ႕ခံယူခ်က္စိတ္ထားသာ သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ေနဖို႔အေရးၾကီးပါတယ္ ။ တစ္ခုခုကို ဆံုးရွံုးသြားမွာ မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ . . . ။
သက္တန္႔ခ်ိဳ
The storm and old lady အား ဆီေလွ်ာ္သလိုဘာသာျပန္သည္ ။
ထမ္းပိုးေလးေခ်ာင္း
လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ ထမ္းထားရတဲ့ ထမ္းပိုးေလးေခ်ာင္းရွိတယ္လုိ႔ဆိုပါတယ္။ အဲဒီထမ္းပိုး ေလးေခ်ာင္းကေတာ့ ကာမထမ္းပိုး၊ ဘ၀ထမ္းပိုး၊ အယူ၀ါဒထမ္းပိုးနဲ႕ မသိမႈထမ္းပိုးတို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ ထမ္းပိုး ေလးေခ်ာင္းကို ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ထမ္းေနၾက ရပါတယ္။
ဘ၀မွာ လူေတြအမ်ားဆုံး ထမ္းေနရတဲ့ ထမ္းပိုးကေတာ့ ကာမထမ္းပိုး ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကာမထမ္းပိုးဆိုတာ ကာမဂုဏ္ေတြရဲ႕ အေကာင္းအဆိုးကို မွန္မွန္ ကန္ကန္ မသိၾကတဲ့အတြက္ ကာမဂုဏ္တရားေတြမွာ သာယာ ၾကည္ႏူး မြတ္သိပ္ျပီး ကာမအေစးနဲ႔ ျငိကကပ္ေနျခင္းကိုေျပာတာပါ။အလြယ္ေျပာရရင္ အာရုံငါးပါး ကာမဂုဏ္တရားေတြမွာ တပ္မက္တဲ့စိတ္ကို ကာမထမ္းပိုးလုိ႔ ဆိုပါတယ္။ လူသားတုိင္း ဟာ ကာမထမ္းပိုးကို မျဖစ္မေန ထမ္းေနၾကသူေတြရွိသလုိ ေလးမွန္းသိေပမယ့္ ထမ္းခ်င္လုိ႔ကို ထမ္းေန သူေတြလည္းရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံ၊ ဘာသာ၊ လူမ်ိဳးနဲ႔ အသား အေရာင္ ဘယ္လုိပဲ ကြဲျပားကြဲျပား ကာမထမ္းပိုးကိုေတာ့ ထမ္းေနၾကရ တာျခင္း က ေတာ့ လူတိုင္းနီးပါး တူညီၾကပါတယ္။
လူသားေတြ ထမ္းေနၾကတဲ့ ထမ္းပိုးေတြထဲမွာ ကာမထမ္းပိုးကေတာ့ အေလးဆုံးျဖစ္မယ္ လုိ႔ထင္ပါ တယ္။ ဒီထမ္းပိုးေၾကာင့္ပဲ မေရ တြက္ႏိုင္တဲ့ ျပႆနာေတြကို လူသားေတြ ဟာ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္း ေနၾကရ ပါတယ္။ ကာမထမ္းပိုးေၾကာင့္ စီးပြါးေရး၊ လူမႈေရး၊ နိုင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး၊ ဂီတနဲ႔ အႏုပညာ စတဲ့စတဲ့ နယ္ပယ္အသီးသီးမွာ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားေနတဲ့ သူေတြဟာ လူမႈအသိုင္းအ၀ုိင္းက ပစ္ပယ္ခံလုိက္တဲ့အထိ အရႈံးနဲ႔ ဘ၀ကို ရင္ဆိုင္ သြားခဲ့ရပါတယ္။ ကာမထမ္းပိုးေၾကာင့္ သူေတာ္စင္အမည္ခံ သူတို႔ေတာင္ မသူေတာ္ စာရင္းအသြင္းခံ လုိက္ရတာေတြရွိပါတယ္။
ကာမထမ္းပိုးေၾကာင့္ ျဖဴစင္ေနတဲ့သူေတြ မည္းညစ္သြား နိုင္သလုိ အေျခခိုင္မာျပီးသူေတြ အေျခယိုင္သြားတတ္ၾကပါေသးတယ္။ ပုထုဇဥ္လူသား တို႔ရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ ကာမထမ္းပိုးကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ထမ္းေနျခင္းဟာ အျပစ္တခုကို က်ဴးလြန္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ဒီထမ္းပိုးကို ထမ္းေနရတာ ေလးမွန္း သိေပမယ့္ လူသားတိုင္းဟာ အနာဂါမ္အရိယာအျဖစ္ကို မေရာက္မခ်င္း ကာမထမ္းပိုး ကို ထမ္းပိုးေနၾကရဦးမွာပါ။
ေနာက္ထပ္ လူသားေတြ ထမ္းေနရတဲ့ ထမ္းပိုးကေတာ့ ဘ၀ထမ္းပိုးပဲျဖစ္ပါ တယ္။ ကာမထမ္းပိုးက ေလးသလုိ ဘ၀ထမ္းပိုးဟာလည္း ဘယ္ေလာက္ေလး တယ္ဆိုတာ လူတိုင္းသတိထားမိမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ဘ၀အေပၚ မွန္ကန္တည့္မတ္ တဲ့ အျမင္မရွိတဲ့သူဟာ ဘ၀အေပၚ အတုိုင္းထက္အလြန္ သာယာၾကည္နဴး မိတတ္ၾက တယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ရူပဘ၀ အရူပဘ၀ေတြမွာ သာယာတပ္မက္ တတ္တဲ့စိတ္ကို ဘ၀ေယာဂလုိ႔လည္းဆိုပါတယ္။
အဆင္ေျပေနတဲ့အခုိက္မွာ ေမာက္မာခ်င္ၾက၊ သူတပါး အေပၚ အနိုင္က်င့္ျပီး နိုင္ထက္စီးနင္း လုပ္ခ်င္ၾကတယ္။ ဘ၀ထမ္းပိုးကိုထမ္းျပီး ေလွ်ာက္လွမ္းရတဲ့အခါ ဘ၀အသိ လြတ္မသြားဖို႔လုိအပ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အသိလြတ္ေနတဲ့ ဘ၀ဆိုတာ ရူးသြပ္ျခင္းတမ်ိဳးပါပဲ။ ေရွာင္လႊဲလုိ႔မရတဲ့ ဘ၀ထမ္းပိုးကို မျဖစ္မေန ထမ္းၾကရတဲ့အခါ စာနာစိတ္နဲ႔ ၾကင္နာစိတ္ကို အေဖာ္ျပဳျပီး ဘ၀ထမ္းပိုးကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ထမ္းထားဖို႔လည္း အေရးၾကီးပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ လူသားေတြ ထမ္းေနရတဲ့ ထမ္းပိုးတေခ်ာင္းကေတာ့ အယူ၀ါဒ ထမ္းပိုးပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဘ၀အေပၚ တပ္မက္နွစ္သက္ေနျခင္း ေတြေ၀မိန္းေမာေနျခင္းကို ဘ၀ထမ္းပိုးလုိ႔ေခၚပါတယ္။ ပါဠိစာေပအလုိအရ မွားယြင္းေနတဲ့ အယူ၀ါဒေတြဟာ ေျခာက္နွစ္ခုေတာင္ရွိပါတယ္။ အဲဒိအယူမွားမႈ ေျခာက္ဆယ့္ႏွစ္မ်ိဳးနဲ႔ အဲဒီအယူ၀ါဒ ေတြအေပၚမွာ တပ္မက္တဲ့စိတ္ကို ဘ၀ထမ္းပိုးလုိ႔လည္း ေခၚနိုင္ပါတယ္။ ကမၻာ့သမိုင္း ႏိုင္ငံ့သမိုင္းေတြကို ၾကည့္ရင္ အယူ၀ါဒထမ္းပိုး ေၾကာင့္ စစ္ပြဲေတြ အဓိကရုဏ္းေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ သမိုင္းတြင္တဲ့ စစ္ပြဲေတြရွိသလုိ သမိုင္းမတြင္တဲ့ စစ္ပြဲ ေတြလည္း အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ အခုလည္း ျဖစ္ေနဆဲျဖစ္ျပီး ေနာက္လည္း ျဖစ္ေန ဦးမွာပါ။
ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ လူသားေတြဟာ အယူ၀ါဒထမ္းပိုးကို မစြန္႔လႊတ္နိုင္ ၾကေသးလုိ႔ပါပဲ။ အယူ၀ါဒထမ္းပိုးကို အစြန္းေရာက္ထမ္းေတာ့ ျပႆနာေတြက ေျဖရွင္းလုိ႔မကုန္နိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ္ထမ္းထားတဲ့ ထမ္းပိုးအတြက္ ကာကြယ္ၾက၊ ေစာင့္ေရွာင့္ၾက၊ တိုးတက္ျပန္႔ပြါးေအာင္ လုပ္ေဆာင္ၾကရင္း လူသားေတြ ကေတာ့ အယူ၀ါဒထမ္းပိုးနဲ႔ ထမ္းရင္းေလးလံလုိ႔ ေနပါျပီ။ ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ အစြန္းေရာက္ရင္ အဲဒီယုံၾကည္ခ်က္အေပၚမွာ သာယာႏွစ္သက္ တပ္မက္ေန တတ္ပါတယ္။ ကုိယ္ယုံ ၾကည္ႏွစ္သက္ တပ္မက္တဲ့ အယူ၀ါဒထမ္းပိုးကို ဖက္တြယ္ထမ္းပိုးရင္း လူသားေတြ ကေတာ့ ခရီးဆက္ေနၾကဦးမွာပါ။
ကာင္းျပီ။ ဒါဆိုရင္ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးက အယူ၀ါဒ ထမ္းပိုးအမ်ိဳးမ်ိဳးကိုထမ္းလုိ႔ အခက္အခဲ ျဖစ္ေနၾကတာလား။ ျပႆနာအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ရင္ဆိုင္ေနၾကရတာလား။ ဒါဆိုရင္ တူညီတဲ့ ထမ္းပိုးတေခ်ာင္းကို ၀ိုင္းထမ္းဖို႔ ဆိုရင္ေကာ ျဖစ္နိုင္ပါ့မလား။ လူသားအားလုံးအတြက္ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ စံျပဳထိုက္တဲ့ ထမ္းပိုးတေခ်ာင္းဆိုရင္ေကာ။အယူ၀ါဒထမ္းပိုးေၾကာင့္ မလုိလားအပ္တဲ့ ျပႆနာေတြျဖစ္တယ္ဆိုရင္ လူသားတိုင္းဟာ ကိုယ့္ထမ္းေနတဲ့ အယူ၀ါဒထမ္းပိုး ေတြကို စြန္႔လႊတ္ပစ္ဖိုု႔ လုိအပ္ပါသလား။ အယူ၀ါဒထမ္းပိုးကတဲ့ေကာ လူသားေတြ အတြက္ မလုိအပ္ေတာ့ဘူးတဲ့လား။ ေလးမွန္းသိေပမယ့္ အယူ၀ါဒထမ္းပိုးကို လူသား ေတြ ဘာေၾကာင့္ ထမ္းေနၾကတာလဲ။ တာ၀န္အရ ထမ္းေနၾကတာလား။ အယူ၀ါဒ ထမ္းပိုးဟာ မျဖစ္မေန ထမ္းေနရမယ့္ အရာတခု ဟုတ္ပါရဲ႕လား။ အယူ၀ါဒထမ္းပိုးကို မျဖစ္မေန ထမ္းရမယ္လုိ႔ ဘယ္သူေတြက ပညတ္ခဲ့တာလဲ။ အေျဖရွာၾကည့္ ေစခ်င္ပါ တယ္။ ေသခ်ာတာတခုကေတာ့ လူသားေတြ မဆိတ္သုဥ္းေသးသေရြ႕ အယူ၀ါဒ ထမ္းပိုးၾကီးကေတာ့ ရွိေနဦးမွာပါပဲေလ။
လူသားေတြထမ္းေနရတဲ့ ေနာက္ဆုံးထမ္းပိုးကေတာ့ မသိမႈထမ္းပိုးၾကိးပဲ ျဖစ္ပါ တယ္။ မသိမႈအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေပမယ့္လုိ႔ ဒီေနရာမွာေတာ့ အမွန္တရားေလးမ်ိဳးကို မသိျခင္း ဟာ မသိမႈထမ္းပိုးကို ထမ္းေနျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ျဖစ္ေပၚလာ တဲ့ အာရံုတို္င္းကို မွန္မွန္ကန္ကန္ မသိပဲ အာရုံေျခာက္ပါးမွာ တြယ္တာကပ္ျငိမႈျဖစ္တာ ကိုပဲ အသိမႈထမ္းပိုးလုိ႕ ေခၚနိုင္ပါေသးတယ္။ မသိမႈဟာလည္း လူသားေတြကို ေလးလံေစ တဲ့ အထုပ္အပိုးတခုပဲျဖစ္ပါတယ္။
လူသားေတြကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ဒုကၡေရာက္ေနၾကရတာဟာ ဒီထမ္းပိုးေလးေခ်ာင္းကို ထမ္းေနရလုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထမ္းပိုးေလးေခ်ာင္းဟာ ပစၥဳပၸန္မွာ ျပႆနာအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ဖန္တီးေပးသလုိ သံသရာမွာလည္း နစ္မြန္းေစတတ္တယ္လုိ႔ ဆိုပါတယ္။ ပါဠိစာေပမွာ ေတာ့ ျပႆနာအရႈပ္အေထြးေတြကို ျဖစ္ေစတတ္လုိ႔ ထမ္းပိုးလုိ႔ ေခၚတာပါတဲ့။ လူသားေတြဟာ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ဒီထမ္းပိုး ေလးေခ်ာင္းကို ထမ္းေနရတာ ပင္ပမ္းလြန္းပါတယ္။ အလြန္အင္မတန္မွလည္း ေလးလံ လြန္းပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ ေလးလံလြန္းလွတဲ့ ဒီထမ္းပိုးေလးေခ်ာင္းကို လႊတ္ခ်ပစ္လုိက္ရင္ ပိုမေကာင္းဘူးလား။ ဘာေၾကာင့္ ဒီထမ္းပိုးေတြကို အေလးခံျပီး ထမ္းေနမွာလဲ။ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးသြားေအာင္ ပစ္ခ်ပစ္လုိက္ရင္ ပိုေကာင္းမွာပါ။ လႊတ္ခ်ပစ္ဖို႔ လည္း လုိအပ္မယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။
ဒီေလးလြန္းလွတဲ့ အထုပ္ၾကီးေလးထုတ္ကို လႊတ္ခ်ဖို႔ဆိုတာကလည္း တကယ္ ေတာ့ လြယ္တဲ့ကိစၥမဟုုတ္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ကာမထမ္းပိုးကို လႊတ္ခ်ပစ္နိုင္ဖို႔ဆိုတာက အနာဂါမိမဂ္ကို ရမွာျဖစ္မွာပါ။ အနာဂါမိမဂ္ကသာလွ်င္ ကာမထမ္းပိုးကို ပစ္ခ်နိုင္စြမ္းရွိပါတယ္။ အယူ၀ါဒထမ္းပိုးကို မထမ္းခ်င္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေသာတာပန္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားဖို႔ပဲရွိပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆိုေတာ့ ေသာတာပတၱိ မဂ္နဲ႔မွ အယူ၀ါဒထမ္းပိုးကို ဖယ္ရွားနိုင္လုိ႔ပါပဲ။ ဘ၀ထမ္းပိုးနဲ႔ မသိမႈထမ္းပိုးေတြကို စြန္႔ပယ္ဖို႔ဆိုတာက အခက္ခဲဆုံးျဖစ္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆိုေတာ့ ဘ၀ထမ္းပိုးနဲ႔ မသိမႈထမ္းပိုးေတြကို စြန္႔ပယ္နိုင္ဖို႔ဆိုတာ အရဟတၱမဂ္ဆိုတဲ့ ဓားတေခ်ာင္းလုိပါတယ္။
ဒီအရဟတၱမဂ္ကသာ ဘ၀ထမ္းပိုးနဲ႔ မသိမႈထမ္းပိုးေတြကို အၾကြင္းမဲ့ ပစ္ပယ္နိုင္စြမ္း ရွိလုိ႔ပါပဲ။ ဒီထမ္းပိုးေလးေခ်ာင္းကို သံသရာအဆက္ဆက္က ထမ္းလာခဲ့တာဆိုေတာ့ အလြယ္တကူ စြန္႔ပယ္နိုင္ဖို႔ မလြယ္ပါဘူး။ ဒီထမ္းပိုးေလးေခ်ာင္းကို ထမ္းထားသေရြ႕ ေတာ့ ျငိမ္းခ်မ္းမႈကို မရနိုင္ေသးပါဘူး။ ထမ္းပိုးေလးေခ်ာင္းကို စြန္႔ပယ္နိုင္မွ ျငိမ္းခ်မ္းမႈကို ရမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ထာ၀ရျငိမ္းခ်မ္းေရးကို တည္ေဆာက္ခ်င္တယ္ ထမ္းပိုးမရွိရာအရပ္ကိုသြားခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ လူသားအားလုံး ထမ္းထားတဲ့ ထမ္းပိုး ေတြကို လႊတ္ခ်ပစ္ဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္။ “ေလးရင္ေလးပါေစ၊ ကိစၥမရွိဘူး။ ထမ္းခ်င္လုိ႔ကို ထမ္းေနတာပါ” ဆိုရင္ေတာ့လည္း လူတိုင္းမွာ လြတ္လပ္စြာ သေဘာကြဲလြဲခြင့္ ရွိပါတယ္ေလ။ သို႔ေသာ္…………..
ကုိသစ္ (သီတဂူ)
ေစတနာ
တစ္ခါက စားေသာက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာလုပ္တဲ
့ လူငယ္တစ္ေယာက္ရွိတယ္။သူဟာ
ႏွစ္ၾကာလာေတာ့ ဒီစားေသာက္ဆိုင္ရဲ႕/အခ်က္အၿပဳတ္ကၽြမ္းက်င္တတ္ေၿမာက္လာတာေပါ့။သူလုပ္တဲ့စားေသာက္ဆိုင္ကလည္း
ေရာင္းေကာင္းတာကိုၿမင္ေတာ့ သူလည္း
အၿခားဆိုင္ခြဲဖြင့္ခ်င္လာတယ္။ဒါနဲ႕သူ႕ဆရာကိုေၿပာတယ္ “ဆရာ က်ြန္ေတာ္
ဆိုင္ခြဲဖြင့္ခ်င္တယ္” ေပါ့၊ သူ႕ဆရာကေတာ့ “မင္းမွာ
လိုတာေတြရွိေသးတယ္၊မဖြင့္နဲ႕ဦး” လို႕တားတယ္/။
သံုးၾကိမ္ေလာက္ေတာင္းဆိုတာမရေတာ့ ကိုယ့္ဖာသာပဲဆိုင္ခြဲဖြင့္လိုက္တယ္။
သူကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ဆိုင္ကို သူ႕ဆရာဆိုင္အတိုင္း အၿပင္အဆင္ အခ်က္အၿပဳတ္ကအစ
တူေအာင္လုပ္တယ္။ဒါေပမဲ့ လူက ထင္သေလာက္
မလာဘူး။သူ႕ဆရာဆိုင္ကေတာ့ေရာင္းေကာင္းၿမဲ
ေရာင္းေကာင္းေနတာေတြ႕ရတယ္။ဒါနဲ႕သူကလည္း ဒီေလာက္ အတူတူလုပ္တာေတာင္
ဘာေၾကာင့္ေရာင္းမေကာင္းလဲလို႕ စဥ္းစားၿပီး သူ႕ဆရာဆိုင္ကို
ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပန္တယ္။အဲဒီမွာ သူ႕ဆရာဟာ ဆိုင္ဝမွာ
အရုပ္တစ္ရုပ္ခ်ထားတာကိုေတြ႕တယ္။ ဒါနဲ႕သူလည္းသူ႕ဆရာဒါေၾကာင့္
ေရာင္းေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး လိုက္လုပ္တယ္။ဒါေပမဲ႕ေရာင္းအားက
ေကာင္းမလာဘူး။ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူလည္း သူ႕ဆရာဆီသြားၿပီး“ဆရာ က်ြန္ေတာ္လည္း
ဆရာ့ဆိုင္လို ခ်က္ၿပဳတ္စီမံေရာင္းခ်တာပဲ၊ဆရာလုပ္သလို
လိုက္လုပ္တာပဲ။ဘာေၾကာင့္ ဆရာ႔ဆိုင္ကေရာင္းေကာင္းၿပီး
က်ြန္ေတာ္ကဘာေၾကာင့္ေရာင္းမေကာင္းတာလဲ”လို႕ေမးတဲ့အခါမွာ
သူ႕ရဲ႕ဆရာက“မင္းကဘာေၾကာင့္စိတ္ေစတာကို ပံုတူမကူးတာလဲ”လို႕
ၿပန္ေၿပာလိုက္တယ္။
ရည္ညႊန္း-
-အားလံုးကို ပံုတူကူးႏိုင္ေပမယ့္ စိတ္ေစတနာမရွိရင္ အေၿဖကတူမွာ မဟုတ္ႏိုင္ပါဘူး။
အစြဲ
လူတစ္ေယာက္လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း ဆင္တစ္ေကာင္ကို ေတြ႔ေတာ့ ရပ္တန္႔လိုက္ပါတယ္။ ဆင္ရဲ ႔ေရွ ႔ေျခေထာက္မွာ ၾကိဳးေလး ေသးေသးနဲ႔ ခ်ီျပီး ေျမျပင္မွာ တုတ္ရိုက္ ထားတာကို ေတြ႔ျပီး အ့ံၾသသြားလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဆင္ေဘးမွာ ရွိေနတဲ့ ဆင္ထိန္းကုိ သြားေမးလိုက္ပါတယ္။
"ေဟ့လူ ဆင္ဆုိတာ အင္မတန္အားၾကီးတဲ့ သတၱဝါဗ်ာ။ ခမ်ားမို႔လို႔ ေျခ ေထာက္ တစ္ေခ်ာင္းထဲမွာ ၾကိဳးေသးေသးေလး ခ်ည္ျပီး ဖမ္းထားရဲတာ။ ဒါကို ဆင္ရုန္းထြက္ျပီး လူကိုရန္မူမွာ မေၾကာက္ဘူးလားဗ်"
ဆင္ထိန္းက တစ္ခ်က္ျပံဳးျပီး ယခုလို ျပန္လည္ေျဖၾကားပါတယ္။
" မေၾကာက္ပါဘူးဗ်ာ။ သူ႔ကုိ ငယ္ငယ္တုန္းက ဒီၾကိဳးေသးေသးေလးနဲ႔ ခ်ည္ခဲ့တာ။ အဲ့တုန္းက သူ႔မရုန္းႏိုင္ဘူး။ အခုလည္း အဲ့ဒီ ၾကိဳးေသးေသး ေလးနဲ႔ပဲ ျပန္ခ်ည္တယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ ဒီၾကိဳးကုိ သူမရုန္းႏိုင္ဘူးလုိ႔ အသိစြဲသြားလုိ႔ ဘယ္ေတာ့မွလည္း ရုန္းေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဆင္ဆုိတဲ့ သတၱဝါၾကီးက ထိန္းလို႔လြယ္တာေပါ့ဗ်ာ" ဟူ၍ ျဖစ္ပါတယ္။
သာဓက-
လူေတြလည္း ဒီတိုင္းပါပဲ။ အရာရာ၊ အေၾကာင္းေၾကာင္း တစ္ခုကို ရွံုးနိမ့္ သြားရင္ ဒါကုိ ငါမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ မွတ္ယူျပီး အားမာန္ေလ်ာ့တတ္ ၾကပါတယ္။ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား၊ အိပ္မက္မ်ားကို ဆက္လက္ အေကာင္ အထည္ မေဖာ္ေတာ့ပဲ စြန္႔လြတ္လိုက္တတ္ၾကပါတယ္။
ဒါဟာ အင္မတန္ ၾကီးမားတဲ့ ဆံုးရွံုးမွု ျဖစ္ျပီး အရွံုးေပၚ အရွံုးထပ္ျခင္း ျဖစ္ ပါတယ္။ ရွံုးနိမ့္ျခင္းဒဏ္ကုိ ခံႏုိင္ရည္ရွိျပီး ရွံုးတယ္ဆုိတာ ဘဝရဲ ႔အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုမွ်သာဆုိတာကုိ သိရွိနားလည္ထား မွသာ ေအာင္ျမင္ လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
----
ေအာင္ခမ္း (ရိုးရာေလး)
တျခားသူေတြအေပၚ လွြဲခ်လိုက္ေသာအရာမ်ား
အသန္႔ႀကိဳက္တဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ဟာ မနက္လင္းတာနဲ႔ သူ႔အိပ္ခန္းက မွန္ျပတင္းေပါက္ကို ပြတ္တိုက္သန္႔ရွင္းေနခဲ့တာ ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာေနခဲ့ၿပီ။ ဒါေပမဲ့ သူဘယ္လိုပဲ ႀကိဳးစားပြတ္တိုက္လည္း မွန္ေပၚမွာရွိတဲ့ အမည္းစက္တစ္စက္က မေျပာင္ႏိုင္ဘဲရွိေနခဲ့တယ္။ အဲဒီအမည္းစက္တစ္စက္ေၾကာင့္ မွန္ျပတင္းတစ္ခုလံုး ညစ္ပတ္တယ္လို႔ သူထင္ေနခဲ့တယ္။
အဲဒီအတြက္နဲ႔ သူေခါင္းရႈပ္ေနခ်ိန္မွာ မိခင္ျဖစ္သူက သူ႔အခန္းထဲဝင္လာတယ္။ မိခင္ကိုအက်ဳိးအေၾကာင္း သူေျပာျပၿပီး “အဲဒီအမည္းစက္က ဘယ္လိုတိုက္တိုက္ တိုက္ရခက္လြန္းတယ္” လို႔ ညည္းေတာ့တယ္။ အဲဒီစကားကိုၾကားေတာ့ မိခင္ကရယ္ၿပီး သမီးမ်က္ႏွာေပၚက မ်က္မွန္ကိုခၽြတ္လိုက္တယ္။ တဆက္တည္းမွာပဲ “သမီး… အမည္းစက္က ဘယ္မွာရွိသလဲ ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ပါ” လို႔ေျပာတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေကာင္မေလးက သူ႔တပ္ထားတဲ့မ်က္မွန္ေပၚမွာ အမည္းစက္တစ္စက္ကပ္ေနေၾကာင္းကို သတိမထားမိဘဲ ျပတင္းေပါက္မွန္ေပၚမွာပဲ အမည္းစက္ရွိေနတယ္လို႔ ထင္ေနခဲ့တယ္။ အဲဒီအတြက္ သူ႔ကိုယ္သူရွက္မိပါတယ္။
မိခင္ရင္ခြင္ကခြာတာ သိပ္မၾကာေသးတဲ့ ခိုတစ္ေကာင္ဟာ သူ႔အသိုက္ကိုသူ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ျပင္ဆင္ေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သိပ္မၾကာဘူး… သူ႔အသိုက္မွာ အနံ႔ဆိုးတခ်ဳိ႕ရတယ္လို႔ သူခံစားမိတယ္။ အဲဒီအနံ႔ဆိုးကို သူမခံႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္အသိုက္တစ္ခုကို သူေျပာင္းခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီအသိုက္သစ္မွာလည္း အနံ႔ဆိုးကို သူရျပန္တယ္။ ဒီအတြက္ ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမွန္းမသိဘဲ သူေခါင္းေျခာက္ေနခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ သက္ႀကီးခုိပညာရွိကို သူသြားရွာခဲ့ၿပီး သူ႔ဒုကၡကို ေျပာျပလိုက္တယ္။ ခိုပညာရွိက သူညည္းတြားတာေတြကို နားေထာင္ၿပီးေနာက္ “မင္း အသိုက္ပဲေျပာင္းေနလဲ ဘာမွထူးလာမွာ မဟုတ္ဘူး။ မင္းသည္းမခံႏိုင္တဲ့ အနံ႔ဆိုးက မင္းအသိုက္ကလာတာမဟုတ္ဘဲ မင္းကိုယ္ေပၚက ရေနတာမို႔ပါ” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
ဘဝမွာ ဒီလိုခပ္ဆင္ဆင္အျဖစ္မ်ဳိးေတြ သင္မၾကာခဏႀကံဳခဲ့ရပါသလား!
မ်ားေသာအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ မေကာင္းတဲ့အက်ဳိး၊ ရလဒ္ေတြကို တျခားအရာ၊ တျခားလူအေပၚ ပံုခ်တတ္ၾကၿပီး ကိုယ္ကိုယ္တိုင္အေပၚမွာ အေျဖရွာဖို႔ကိုေတာ့ ေမ့ေနတတ္ၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ စိတ္ပညာဘာသာရပ္ကေျပာတဲ့ အက်ဳိးအေၾကာင္းဆက္စပ္သက္ေရာက္မႈျဖစ္တယ္။ အက်ဳိးအေၾကာင္းဆက္စပ္ သက္ေရာက္မႈဆိုတာ ေလ့လာဆန္းစစ္သူေတြက အဆန္းစစ္ခံသူေတြရဲ႕ ျပင္ပလႈပ္ရွားမႈနဲ႔ အတြင္းစိတ္ေနစိတ္ထားကို ဆင္ျခင္သံုးသပ္တာျဖစ္တယ္။
သာမန္အားျဖင့္ လူေတြဟာ အျပဳအမူတစ္ခု ျပဳလုပ္ၿပီးေနာက္ ကိုယ့္အျပဳအမူကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းခ်က္ ထုတ္တတ္ၾကသလဲ? တူညီတဲ့အျပဳအမူတစ္ခုမွာ မတူတဲ့လူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေျဖရွင္းခ်က္ကေရာ တူညီႏိုင္မလား? လူတိုင္းရဲ႕စည္းကမ္းတက် လိုက္နာႏိုင္မႈကေရာ တူသလား? မတူတဲ့အေၾကာင္းအရာက မတူတဲ့လူရဲ႕အျပဳအမူအေပၚ မတူတဲ့အက်ဳိးေတြ သက္ေရာက္ႏိုင္သလား? ဒါေတြဟာ လူအမ်ားစိတ္ဝင္စားတဲ့ ေမးခြန္းေတြျဖစ္တယ္။ စိတ္ပညာရွင္ေတြကလည္း ဒီေမးခြန္းေတြအေပၚ ဆန္းစစ္မႈေတြ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အက်ဳိးအေၾကာင္း ဆက္စပ္သက္ေရာက္မႈဆိုတဲ့ ေဘာင္တစ္ခုေပၚလာခဲ့တယ္။
သာမန္အားျဖင့္ လူေတြဟာ အျပဳအမူတစ္ခုကို အတြင္းစိတ္နဲ႔ျပင္ပဆိုၿပီး အက်ဳိးအေၾကာင္းျပၾကတယ္။ ျပဳမူသူကိုယ္တိုင္က ကိုယ္ျပဳလုပ္လိုက္တဲ့အျပဳအမူကို ျပင္ပက ေဘးရပ္ၾကည့္သူအေပၚ ဒါမွမဟုတ္ တျခားတစ္ေယာက္ေပၚ အေၾကာင္းျပခ်က္ရွာတယ္။ ၿပီးမွ အဲဒီအျပဳအမူအေပၚ သက္ေရာက္တဲ့ သူ႔ရဲ႕အတြင္းစိတ္ကို ေဖာ္ျပတယ္။
သာဓကအေနနဲ႔ ျပရရင္--- စာေမးပဲြေျဖၿပီးသြားတဲ့ ေမာင္ေမာင္ကို အမွတ္မေကာင္းလို႔ဆိုၿပီး အေမျဖစ္သူက ဆူတယ္။ ဒါကို ေမာင္ေမာင္က.....
“ဒီတစ္ေခါက္ေျဖတဲ့ စာေမးပဲြက အရမ္းခက္လြန္းတယ္”၊
“ေျဖခ်ိန္ မေလာက္လို႔”၊
“စာေမးပဲြမွာပါမယ့္ စာေတြကို သားျပန္မေႏြးမိလို႔” စတဲ့ ဆင္ေျခေတြေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေမာင္ေမာင္ရဲ႕အေမက “နင္ စာထဲစိတ္မပါလို႔… စာေတြေကာင္းေကာင္းမလုပ္လို႔” လို႔ တပ္အပ္ေျပာႏိုင္တယ္။
မိန္းမျဖစ္သူ ပန္းကန္ေဆးေနတုန္း ရုတ္တရက္ ပန္းကန္ျပဳတ္က်ၿပီး “ခြမ္း” ကနဲအသံျမည္သြားတယ္။ ဒါကို မိန္းမက “ပန္းကန္ေပၚက ဆီေတြသိပ္မ်ားလို႔ လက္ေခ်ာ္သြားတာ”လို႔ ေယာက္်ားကိုညည္းျပတယ္။ ေယာက္်ားက “ၾကည့္ရတာ နင္နေမာ္နမဲ့လို႔ျဖစ္မယ္” လို႔ ရယ္ၿပီးေျပာတယ္။
ဒီသာဓကေတြအတိုင္း ဘဝမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အၿမဲႀကံဳေတြ႔ရတယ္။ ဒါေတြကိုၾကည့္ခ်င္းအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ အျပစ္ေတြ၊ တာဝန္ေတြကို တျခားအရာေပၚ၊ တျခားသူေပၚ ပံုခ်တတ္ေၾကာင္း သိပ္ေျဖရွင္းစရာမလိုခဲ့ဘူး။ လမ္းေပၚမွာ ကားငယ္ေလးတစ္စီး ပ်က္ေနတယ္။ ကားေမာင္းသူက လက္တျပျပနဲ႔ တျခားကားတစ္စီးစီးက သူ႔ကိုအကူအညီေပးဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္ကားမွ မရပ္ခဲ့ဘူး။ ဒါကို လမ္းသြားလမ္းလာလူတခ်ဳိ႕က “တစ္ေယာက္ေယာက္က သူ႔ကိုသြားကူမယ္ဆိုတာသိလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း သိပ္ဂရုစိုက္မေနေတာ့ဘူး” ဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းနဲ႔ တာဝန္ကိုတျခားသူအေပၚ လဲႊခ်လိုက္တယ္။ အလုပ္မွာ သူေဌးက လုပ္ငန္းစဥ္ဇယားဆဲြထားတာ မသပ္ရပ္ဘူး၊ အစီအစဥ္မက်ဘူးလို႔ ဆူတယ္။ ဒါကို ဝန္ထမ္းေတြက သူ႔ေပၚ၊ ကိုယ့္ေပၚလဲႊခ်ၾကတယ္။ ျပႆနာကိုဖန္တီးတာ ကိုယ္မဟုတ္ဘူးလို႔ လူတိုင္းထင္ၾကတယ္။
တကယ္ေတာ့ ေလာကႀကီးအေပၚျမင္တဲ့ လူေတြရဲ႕အျမင္ကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ရဲ႕ အျပဳအမူကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ထိန္းခ်ဳပ္လို႔ရႏိုင္ပါတယ္။ ျပႆနာ၊ အခက္အခဲေတြ႔ႀကံဳခ်ိန္၊ စိတ္ညစ္ဝမ္းနည္းစရာေတြ႔ႀကံဳခ်ိန္ ကိုယ့္ကိုယ္ေပၚကေန အက်ဳိးအေၾကာင္းရွာတတ္ဖို႔က အေရးႀကီးပါတယ္။ ငါ အားစိုက္ထုတ္ခဲ့ၿပီလား? ငါအစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီလားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေမးၾကည့္ပါ။ အခက္အခဲျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကိုရွာပါ။ ကိုယ့္ရဲ႕ခၽြတ္ယြင္းခ်က္၊ မျပည့္ဝခ်က္လို႔ အတြင္းစိတ္အေၾကာင္းျပခ်က္ကို အရင္ရွာၿပီးမွ ျပင္ပအေၾကာင္းျပခ်က္ကို ေတြးေတာစဥ္းစားပါ။ ဒီလိုမွ ျပႆနာ၊ ကိစၥရပ္ေတြကို အခက္အခဲမရွိ အၿပီးသတ္ ဆံုးျဖတ္ေျဖရွင္းႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
မူရင္း --
http://www.rs66.com/a/1/87/weishimewomenzongshijiangzerenguijiuyubieren_76729_2.html
ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။
အတုယူဖြယ္ရာ
(၁)
တစ္ခါက ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါးဟာ သားေတာ္(၁ဝ)ပါးထဲကေန အေမြဆက္ဆံသူတစ္ေယာက္ကိုေရြးဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဘုရင္ႀကီးဟာ ပညာရွိမွဴးမတ္တစ္ဦးနဲ႔ ႏွစ္ကိုယ္ၾကားတိုင္ပင္ၿပီး လမ္းေဘးဝဲယာမွာေရရွိတဲ့ လမ္းတစ္ခုေပၚ ေက်ာက္တံုးႀကီးတစ္တံုးကို ခ်ထားလိုက္တယ္။ အဲဒီလမ္းေပၚျဖတ္ေလွ်ာက္သူတိုင္းဟာ ေက်ာက္တံုးေပၚ ေက်ာ္တက္မလား! ေက်ာက္တံုးကို ေဘးဖယ္မလား! ေက်ာက္တံုးကို ေကြ႔ပတ္မလား! ေက်ာက္တံုးႀကီးရဲ႕အတားအဆီးကို ခံၾကရမွာျဖစ္တယ္။
ဘုရင္ႀကီးက သားေတာ္ေတြေခၚၿပီး မွဴးမတ္ဆီကို လွ်ဳိ႕ဝွက္စာတစ္ေစာင္ပို႔ဖို႔ အဲဒီလမ္းကို ျဖတ္ေစခဲ့ပါတယ္။ မင္းသားေတြက ဘုရင္ႀကီးရဲ႕အမိန္႔အတိုင္း မွဴးမတ္လက္ထဲကို စာအေရာက္ပို႔ခဲ့ၾကတယ္။
ဘုရင္ႀကီးက "ခ်စ္သားတို႔.. အဲဒီလမ္းကို ဘယ္လိုေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ၾကသလဲ?" လို႔ေမးေတာ့....
သားေတာ္တစ္ဦးက "ေက်ာက္တံုးႀကီးေပၚ ျဖတ္ေက်ာ္သြားခဲ့ပါတယ္"
ေနာက္သားေတာ္တစ္ဦးက "ေလွေလွာ္ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ပါတယ္"
သားေတာ္တခ်ဳိ႕က "ေရထဲဆင္းကူးၿပီး ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ပါတယ္" လို႔ေျဖခဲ့ၾကတယ္။
သားေတာ္အငယ္ဆံုးက "လမ္းအတိုင္း သြားခဲ့ပါတယ္" လို႔ေျဖေတာ့ ဘုရင္ႀကီးက "လမ္းမွာ ေက်ာက္တံုးႀကီး ကာဆီးမထားဘူးလား?" လို႔ ျပန္ေမးပါတယ္။
"ေက်ာက္တံုးကို သားေတာ္ အားစိုက္တြန္းလိုက္တာနဲ႔ ေက်ာက္တံုးႀကီးက ေခ်ာင္းထဲက်သြားပါတယ္"
"ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ေက်ာက္တံုးကို လက္နဲ႔တြန္းဖို႔ သားေတာ္ဘယ္လိုစဥ္းစားခဲ့သလဲ?"
"သားေတာ္က ႀကိဳးစားၿပီးတြန္းၾကည့္ရံုပါ.. ဒါေပမဲ့ တြန္းလိုက္တာနဲ႔ ေက်ာက္တံုးက ေရြ႕သြားပါတယ္"
တကယ္ေတာ့ ဘုရင္ႀကီးက မွဴးမတ္နဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး ေပါ့တဲ့အရာဝတၳဳနဲ႔ "ေက်ာက္တံုးႀကီး"ကို ဖန္တီးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ရာဇဝင္ပံုျပင္ေတြထဲက အတိုင္းပါပဲ... ေနာက္ဆံုးမွာ ႀကိဳးစားအားထုတ္လိုစိတ္ရွိတဲ့ သားေတာ္ငယ္ေလးကပဲ ဘုရင္ရဲ႕အေမြကို ဆက္ခံခဲ့ပါတယ္။
ကိုယ့္ကံၾကမၼာကို တျခားလူလက္ထဲ ပံုအပ္တာ၊ တျခားတစ္ေယာက္ဆီပံုအပ္ၿပီး ကိုယ္က ဘာႀကိဳးစားအားထုတ္လိုစိတ္မွမရွိဘဲ တျခားလူကိုသာ ယံုၾကည္တာဟာ အရမ္းအႏၱရာယ္မ်ားပါတယ္။ ကိုယ့္ကံၾကမၼာကို ကိုယ္တိုင္ပဲဖန္ဆင္း၊ ကိုယ္တိုင္ပဲဖမ္းဆုပ္ႏိုင္ဖို႔ သင္ယူတတ္ရပါမယ္။
(၂)
(၁၉၆ဝ)ခုႏွစ္က ဟားဗပ္တကၠသိုလ္ပါေမာကၡ Rosenthalဟာ ကယ္ရီဖိုးယားျပည္နယ္မွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ စမ္းသပ္မႈတစ္ခုကို ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။
ေက်ာင္းစဖြင့္ခ်ိန္မွာ Rosenthalဟာ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးထံ ခြင့္ပန္ၿပီး ဆရာ/ဆရာမသံုးဦးကို ရံုးခန္းထဲ ေစလႊတ္ေစခဲ့တယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို Rosenthalက "ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြထဲမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ ဒီေက်ာင္းက အထူးခၽြန္ဆံုးသင္ၾကားႏိုင္တဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စီစစ္ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ အထက္ျမက္ဆံုးေက်ာင္းသား အေယာက္(၁ဝဝ)ကို အတန္းသံုးတန္းခဲြၿပီး ခင္ဗ်ားတို႔ကို သင္ၾကားခိုင္းမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ အသိဉာဏ္က တျခားေက်ာင္းသားေတြထက္ ျမင့္ပါတယ္။ သူတို႔ဒီထက္အမွတ္ေကာင္းေအာင္ ခင္ဗ်ားတို႔ သင္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္" လို႔ေျပာေတာ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြက ဝမ္းသာအားရ "အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစားမယ္"လို႔ ဆိုပါတယ္။
ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးကလည္း ဒီေက်ာင္းသားေတြကို တျခားေက်ာင္းသားေတြကို ဆက္ဆံသလိုပဲ သာမန္ဆက္ဆံရမယ္။ ေက်ာင္းသားနဲ႔ ေက်ာင္းသားမိဘေတြကိုလည္း သူတို႔ဟာ စီစစ္ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ ေက်ာင္းသားျဖစ္ေၾကာင္း မသိေစရပါဘူးလို႔ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို သတိေပးခဲ့ပါတယ္။
တစ္ႏွစ္ေနၿပီးေနာက္ အဲဒီအတန္းသံုးတန္းက ေက်ာင္းသားေတြက တစ္ေက်ာင္းလံုးရဲ႕ေရွ႕ဆံုးမွာ ရွိေနခဲ့တယ္။ ဒီအခ်ိန္က်မွ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးက ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို အျဖစ္မွန္ေျပာျပပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီေက်ာင္းသားေတြဟာ တမင္စီစစ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ ထက္ျမက္ေက်ာင္းသားေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ေက်ာင္းသားေတြထဲက ရရာ ေရြးေကာက္ယူလိုက္တဲ့ သာမန္ေက်ာင္းသားေတြပဲျဖစ္တယ္။
ဒီလိုျဖစ္မယ္လို႔ ထင္မွတ္မထားခဲ့တဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြက သူတို႔ရဲ႕သင္ျပမႈ အဆင့္ျမင့္တယ္လို႔ပဲ မွတ္ယူခဲ့ၾကတယ္။
ေက်ာင္းအုပ္က ေနာက္အျဖစ္မွန္တစ္ခုကို ေျပာျပျပန္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို တစ္ေက်ာင္းလံုးထဲက အထူးခၽြန္ဆံုးကို ေရြးထုတ္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ရရာ ေရြးေကာက္ယူလိုက္တဲ့ သာမန္ဆရာ၊ ဆရာမေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။
ေလာကမွာ ေမြးရာပါ ဉာဏ္ႀကီးရွင္၊ ပါရမီရွင္ဆိုတာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ဉာဏ္ႀကီးရွင္၊ ပါရမီရွင္ဆိုတာ ကိုယ့္ရဲ႕ႀကိဳးစားမႈမွာပဲ မူတည္ပါတယ္။ ခႏၶာကိုယ္ထဲ တိမ္ျမႇဳပ္ေနတဲ့စြမ္းရည္ေတြကို ထုတ္ေဖာ္ၿပီး ကိုယ့္ကံၾကမၼာကို ေျပာင္းလဲတာပဲျဖစ္တယ္။ မလုပ္ႏိုင္ဘူး၊ မျဖစ္ပါဘူးဆိုသူေတြက ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ထဲက စြမ္းရည္ေတြကို ထုတ္မသံုးဘဲ ဆက္လက္တိမ္ျမႇဳပ္ထားေစတာပဲျဖစ္တယ္။
(၃)
တစ္ခါက ငါးျပတိုက္တစ္ခုမွာ...
ျပတိုက္ကို အလည္လာသူတစ္ဦးက ျပတိုက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကို ေမးတယ္။
"ဒီ ငါးမန္း ဘယ္ေလာက္ႀကီးႏိုင္သလဲ?"
"ဒါက ခင္ဗ်ားရဲ႕ ငါးကန္ေပၚမူတည္ပါတယ္"
"ငါးကန္ေလာက္ ႀကီးႏိုင္သလား?"
"ငါးကန္ထဲမွာဆိုရင္ ငါးကန္ရဲ႕အႀကီးအငယ္နဲ႔ ငါးမန္းအကန္႔သတ္ခံထားရပါတယ္။ ပင္လယ္ထဲမွာဆိုရင္ေတာ့ ငါးမန္းေတြဟာ ျခေသၤ့တစ္ေကာင္ကိုၿမိဳႏိုင္တဲ့ထိ ႀကီးႏိုင္ပါတယ္"
ပတ္ဝန္းက်င္က လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အေတြးအျမင္ကို ေျပာင္းလဲေစႏိုင္ပါတယ္။ ပန္ဝန္းက်င္က လူရဲ႕ေတြးေတာျခင္းကို ကန္႔သတ္ႏိုင္သလို လူကလည္း ကိုယ့္ရဲ႕ေတြးေတာျခင္းကို ကိုယ္တိုင္ကန္႔သတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေဘာင္ခတ္မထားပါနဲ႔။ ပတ္ဝန္းက်င္ကို မေျပာင္းလဲႏိုင္ခဲ့ရင္ ကိုယ့္ကိုယ္တိုင္ ေျပာင္းလဲျခင္းက စတင္ႏိုင္ပါတယ္။
အင္တာနက္ေပၚ ဖတ္မိတဲ့ ပံုျပင္တိုေတြကို ဘာသာျပန္ခံစားပါတယ္။
ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။
သဲနွင့္ေက်ာက္တံုးပံုျပင္
ဒီပံုျပင္ေလးကို ဖတ္ၿပီးသူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြေတြၾကားထဲမွာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးေကာင္းၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စရာဘ၀ကိုပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ ပါတယ္။
တစ္ခါတုန္းက သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ဟာ သဲကႏၲာရတစ္ခုကိုျဖတ္ၿပီးအတူခရီးသြားခဲ့ၾကပါတယ္။ အေတာ္အတန္ ခရီးေပါက္လာတဲ့အခါအခ်င္းခ်င္း စကားမ်ားအျငင္းအခုန္ျဖစ္ၾကသည္။ တစ္ေယာက္ေသာသူငယ္ခ်င္းက အျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို လက္နဲ႔႐ုိက္လိုက္ပါတယ္။ အ႐ုိက္ခံလိုက္ရ တဲ့သူဟာအလြန္ကိုနာက်င္သြားခဲ့ေပမယ့္ ဘာတစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္သဲေပၚမွာ စာတစ္ေၾကာင္းေရးလုိက္ပါတယ္။
“ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းက ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို ႐ိုက္ႏွက္ခဲ့တယ္”
ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ေတြ ဆက္ေလွ်ာက္လာခဲ့ၾကတာ အိုေအစစ္တစ္ခုကိုေရာက္သြားခဲ့တယ္။ တစ္လမ္းလံုး ေမာပန္းႏြမ္းနယ္လာတာျဖစ္ေလေတာ့ ေရခ်ိဳးၾကဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။ မ်က္ႏွာကိုအ႐ုိက္ခံထားရတဲ့သူဟာ ေရကူးေနရင္းနဲ႔ႂကြက္တက္ၿပီး ေရနစ္ပါေတာ့တယ္။ က်န္တဲ့တစ္ေယာက္က သူ႔ကိုအခ်ိန္မီ ကယ္တင္လုိက္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ ေရနစ္တဲ့သူဟာေက်ာက္တံုးတစ္ခုေပၚမွာ စာတစ္ေၾကာင္းထြင္းၿပီး ေရးလုိက္ပါတယ္။
“ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းက ကၽြန္ေတာ့္အသက္ကို ကယ္တင္ခဲ့တယ္”
မ်က္ႏွာကို လက္နဲ႔႐ုိက္ခဲ့ၿပီးေရနစ္တာကို ကယ္တင္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက နားမလည္ႏုိင္စြာ ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။”ငါ…မင္းမ်က္ႏွာကို လက္နဲ႔႐ိုက္တုန္းက မင္း…သဲေပၚမွာ စာေရးခဲ့တယ္၊ အခုမင္းေရနစ္ေနတာကို ကယ္တင္ခဲ့ေတာ့ ေက်ာက္တံုးေပၚမွာ စာေရးတယ္၊ဘာျဖစ္လို႔လဲကြ”
အဲဒီအခါ စာေတြေရးခဲ့တဲ့သူငယ္ခ်င္းက ဘာျပန္ေျပာလဲဆိုေတာ့-”ငါတို႔ေတြကို တစ္ေယာက္ေယာက္က ထိခုိက္နာက်င္ေအာင္ လုပ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ငါတို႔အေနနဲ႔ အဲဒီနာက်င္မႈကို သဲေပၚမွာပဲေရးထိုးမွတ္တမ္းတင္သင့္တယ္၊ ဒါမွလည္း ခြင့္လႊတ္သည္းခံမႈ ေလနဲ႔အတူ အဲဒီနာက်င္မႈေတြ လြင့္စင္၊ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေယာက္ေယာက္က ငါတို႔အတြက္ေကာင္းတာလုပ္ေပးခဲ့တယ္၊ ေက်းဇူးျပဳခဲ့တယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒါကို ေက်ာက္တံုးထက္မွာ ကမၺည္းထိုးၿပီး မွတ္တမ္းတင္သင့္တယ္။ ဒါမွလည္းဘယ္လိုေလမ်ိဳးေၾကာင့္မွ မပ်က္စီး၊ မေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာျဖစ္တယ္” တဲ့။
နာက်င္မႈေတြကိုသဲေပၚမွာပဲ မွတ္သားၾကဖို႔နဲ႔ ေက်းဇူးတရားေတြကိုေတာ့ ေက်ာက္ထက္အကၡရာတင္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ႀကိဳးစားၾကရေအာင္လား။ ။
sex ဆိုတာ
ရယ္စရာေလး တခုေလာက္ ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္။
ကေလးငယ္ေလး တေယာက္က ဖခင္ျဖစ္သူကို ကပ္ၿပီး တိုးတိုးေလး ေမးတယ္။
“ေဖေဖ…… sex ဆိုတာ ဘာလဲဟင္” တဲ့
ဖခင္ျဖစ္သူဟာ အေတာ္အေျဖရခက္သြားတယ္။
ကေလးငယ္ရဲ႕သိလိုစိတ္ရွိတဲ႔ စူးစမ္းမွဳကိုလည္း ပိတ္ပင္ေငါက္ငမ္းၿပီး မတားျမစ္ခ်င္ဘူး။
တည့္တည့္ႀကီး ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္း ေျပာခ်လိုက္ဖို႔ ကလည္း
ကေလးငယ္ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ညစ္ညမ္းတဲ့ မဖြယ္မရာ စိတ္ကူးေတြ ၀င္သြားမွာ စိုးတယ္။
ဒါနဲ႔….
“ေအး…..ဒီလိုသားရဲ႕။
sex ဆိုတာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ေတြ ေပါက္ဖြားဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ကိစၥတခုေပါ့ကြာ။
ဒီကိစၥဟာဆိုရင္…… “ဘာညာဘာညာနဲ႔ ေလွ်ာက္သြယ္၀ိုက္ၿပီး ေျပာရေတာ့တာေပါ့။
ၿပီးေတာ႔မွ “ေဖေဖရွင္းျပတာ သေဘာေပါက္ရဲ႕လား”လို႔ ေမးတယ္။
ကေလးငယ္ကလည္း ရိုးရိုးသားသားပဲ ေျဖတယ္။
“ဟင့္အင္း” တဲ့
ဒါနဲ႔ ဖခင္ျဖစ္သူဟာ ေနာက္ထပ္ ေကြ႔ကာ၀ိုက္ကာနဲ႔ ၁၅မိနစ္ေလာက္ ၾကာေအာင္ ထပ္ရွင္းျပေတာ့လည္း
ကေလးငယ္က သေဘာမေပါက္ျပန္ဘူး။
တတိယအႀကိမ္ ရွင္းၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ဖခင္ျဖစ္သူက စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး။ ေတာ္ေတာ္ စိတ္တိုလာၿပီး..
ဒါနဲ႔…….
“ေနစမ္းပါဦး၊ဘာျဖစ္လို႔ မင္းက ဒီေလာက္ေတာင္ သိခ်င္ေနရတာလဲ” လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့
ကေလးငယ္က သူ႔လက္ထဲက အဂၤလိပ္လို ရိုက္ထားတဲ႔ ေရကူးအသင္း ၀င္ခြင့္ ေလွ်ာက္လႊာကို ျပၿပီး
“ေဟာဒီေလွ်ာက္လႊာထဲမွာ…
Name လို႔ ေရးထားတဲ့ ကြက္လပ္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ နာမည္ကို ေရးျဖည့္ရမယ္ ဆိုတာကို သိပါတယ္။
Age လို႔ ေရးထားတဲ့ ကြက္လပ္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္ အသက္ကို ထည့္ရမယ္ ဆိုတာလည္း သိတာပဲ။
ဒါေပမယ့္ Sexလို႔ ေရးထားတဲ့ ကြက္လပ္မွာေတာ့ ဘာေရးထည့္ရမွန္း မသိလို႔ အေဖရ” တဲ့
ေကာင္းေရာ
ေမ တစ္သက္ေပ်ာ္ပါေစ
ေကာင္းကင္လို ၿမင္႔မား
နန္းေတာ္လို မခမ္းနား
ဘဝသမားမို႔ အလွစကားေတြနဲ႔
ခဏ အနားမွာ မေနနိင္ေတာ႔
ထားခဲ႔မွာ မဟုတ္လားကြယ္
သြားမယ္ဟာ သြားပါေတာ႔ေနာ္
နားနဲ႔မနာ ဖဝါးနဲ႔နာဆိုၿပီး
သနားငဲ႔ညွာဘို႔ ေအၾကာင္း ေတာင္ပန္စရာ မလို
ေဝးသြားမွ ဒဏ္ရာေတြၿမင္
အသဲေတြႏြမ္း မငိုစမ္းပါနဲ႔ ေမ ...
ထားခဲ႔ က်န္ရစ္ ေမာင္႔ အခ်စ္ေရ
မဟန္တဲ႔ အခါ ၿပန္လွည့္လာပါ
ေမွ်ာ္လင္႔ေစာင္႔စား သစၥာထားလို႔
က်န္တာအရာေတြ မစဥ္းစားနဲ႔ေပါ႔
တစ္ကယ္လိုမ်ား အရံူးတံခါးကိုထုၿပီး
အမုန္းတရားေတြနဲ႔ ေမ ဝင္လာရင္
ေရႊရင္ခြဲလို႔ အသည္းပါေပးမယ္
ေမ တစ္သက္ေပ်ာ္ပါေတာ႔ေနာ္.......။
နန္းေတာ္လို မခမ္းနား
ဘဝသမားမို႔ အလွစကားေတြနဲ႔
ခဏ အနားမွာ မေနနိင္ေတာ႔
ထားခဲ႔မွာ မဟုတ္လားကြယ္
သြားမယ္ဟာ သြားပါေတာ႔ေနာ္
နားနဲ႔မနာ ဖဝါးနဲ႔နာဆိုၿပီး
သနားငဲ႔ညွာဘို႔ ေအၾကာင္း ေတာင္ပန္စရာ မလို
ေဝးသြားမွ ဒဏ္ရာေတြၿမင္
အသဲေတြႏြမ္း မငိုစမ္းပါနဲ႔ ေမ ...
ထားခဲ႔ က်န္ရစ္ ေမာင္႔ အခ်စ္ေရ
မဟန္တဲ႔ အခါ ၿပန္လွည့္လာပါ
ေမွ်ာ္လင္႔ေစာင္႔စား သစၥာထားလို႔
က်န္တာအရာေတြ မစဥ္းစားနဲ႔ေပါ႔
တစ္ကယ္လိုမ်ား အရံူးတံခါးကိုထုၿပီး
အမုန္းတရားေတြနဲ႔ ေမ ဝင္လာရင္
ေရႊရင္ခြဲလို႔ အသည္းပါေပးမယ္
ေမ တစ္သက္ေပ်ာ္ပါေတာ႔ေနာ္.......။
အခ်စ္သည္ ဆန္းႀကယ္၏
အခ်စ္သည္ ဆန္းၾကယ္၏ အခ်စ္သည္ ဆန္းၾကယ္၏။ ဆန္းၾကယ္သေလာက္ ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္း၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အခ်စ္ကုိေတြ႔ဖုိ႔ အခ်စ္ေတြ လုိက္ရွာေနၾက၏။ ........ ရုပ္အဆင္းလွ ဂုဏ္အဆင့္ျမင့္လွသည့္ ေရႊမင္းသမီးေလးသည္ ရုပ္ဆုိး သေဘာဆုိး မ်က္ႏွာပုပ္သုိးေနေသာ ေပါင္တုိေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကုိ ခ်စ္ႀကိဳက္ခဲ့ဖူးေလၿပီ။ ဥစၥာေပါ ရုပ္ေခ်ာ သူေဌးသမီးေလးသည္ လုယက္ ခုိး၀ွက္ တုိက္ခုိက္ခဲ့ေသာ အဖမ္းဆီးခံခုိးသူေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကုိ ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္မိသည့္အတြက္ အသျပာမ်ားစြာေပးကာ သူသတ္တုိ႔၏ လက္မွ ကယ္တင္ခဲ့ဖူးေလၿပီ။ အသက္ႀကီး စိပ္ပုတီးလြယ္ခ်ိန္ေရာက္ေနသည့္ ဓါတုကလ်ာ မင္းသမီးႀကီးသည္ သူမအသက္ေအာက္ ထက္၀က္ခန္႔ငယ္သည့္ ရတုစာဆုိ နတ္သွ်င္ေနာင္မင္းသားေလးကို ခ်စ္ျမတ္ႏုိးခဲ့ဖူးေလၿပီ။ ရုိးရုိးသားသား ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ၀ဏၰပဘာေလးသည္ သာသနာ့ေဘာင္မွာ ထြန္းေတာက္ေနသည့္ ရွင္မဟာရ႒သာရကုိ ခ်စ္ခင္စုံမက္ခဲ့ဖူးေလၿပီ။ ထက္ျမက္ သြက္လက္ လွပ သေဘာေကာင္း ပစၥည္းရွိ ပညာတတ္ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္သည္ ဘာမွမဟုတ္ေသာ ကၽြႏု္ပ္ကုိ ခ်စ္ႀကိဳက္ေနေလၿပီ ဘာမွ မဟုတ္သည့္ ကၽြႏု္ပ္ကလည္း အကုန္လုံး ဟုတ္ေနသည့္ သူမကို ခ်စ္ႀကိဳက္ ျမတ္ႏုိး တြယ္တာမိေနေလၿပီ။ ေအာ္... အခ်စ္မွာ အျပစ္မရွိပါတကား။ ။ ...... အခ်စ္သည္ ဆန္းၾကယ္၏။ ဆန္းၾကယ္သေလာက္ ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္း၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အခ်စ္ကုိေတြ႔ဖုိ႔ အခ်စ္ေတြ လုိက္ရွာေနၾက၏။ ကၽြႏု္ပ္ အခ်စ္လုိက္ရွာရင္း အခ်စ္ကုိေတြ႔ၿပီ။
ဘဝတိုက္ပြဲ
ခ်ိန္ခါနွင္႔ညီ ၊ ပြင္႔လမ္းတည္သည္႔
ပန္းမည္သည္လည္း
ရွားေလာက္ျပီ။
လွိႈင္းပုတ္တိုင္းသာ ၊ ကမ္းျပိဳပါမူ
ဒို႔မ်ားေနစရာ ၊ ေျမပထဗ်ာလည္း
နည္းနည္းေလာက္သာ
က်န္ေတာ႔မည္။
တိမ္တက္တိုင္းသာ ၊ မိုးရြာပါမူ
ဆီးနွင္းျမဴခ ၊ သဘာဝႏွင္႔
လွပၾကည္ႏွဴး ၊ ေပ်ာ္ျမဴးစရာ
ေႏြဦးခါသည္ ၊ ျဖစ္တည္လာမည္
မထင္ျပီ။
ခ်စ္သူတိုင္းသာ ၊ ေပ်ာ္ရႊင္ပါမူ
ခ်စ္သူကိုမွန္း ၊ စိတ္ပင္ပန္းသည္႔
အလြမ္းေခၚျငား ၊ သည္စကားသည္
ဒို႔နားၾကားမည္မဟုတ္ျပီေလ။
အေမွာင္တစ္ဝက္ ၊ လင္းတစ္ဝက္သည္
တစ္ရက္တစ္ခါ ၊ ျဖစ္လို႔လာၾက
သဘာဝေနာ္။
အရွဳံးတစ္လွည္႔ ၊ နိုင္တစ္လွည္႔သည္
ဒို႔ရဲ႕ဘဝ ၊ ဒီေလာကမွာ
မ်က္လွည္႔ပမာ ၊ ကံၾကမၼာေၾကာင္႔
စိုးေႏွာင္႔ဗ်ာပါ ၊ ၾကံဳတတ္တာလဲ
ဓမၼတာပဲေနာ္။
ေရွးကဝိမ်ား ၊ ဆိုစကားက
ဘဝ…ဟူေသာ ၊ ဒီသေဘာကား
ကိုယ္ပိုင္ဘိထား…အရွိ..မ်ားနဲ႔
အသိတရား….တိုက္ပြဲအလားတဲ႔။
ဘဝဟူကား ၊ တိုက္ပြဲမ်ားပင္ ၊ သို႔ျဖစ္အင္ေၾကာင္႔
လွႈဳပ္ရွားရေသာ ၊ လူမွႈေတာဝယ္
ေမွာင္ေသာ လင္းေသာ ၊ ေပ်ာ္…ပ်င္းေသာနဲ႔ ၊
နိုင္ေသာ ရွဳံးေသာ ၊ ေစာေၾကာစိတ္ျဖာ ၊
ေတြေဝပါနဲ႔။
နိမ္႔ျပန္ ျမင္႔ျပန္ ၊ ေသာကဓံေၾကာင္႔
ခက္လြယ္ႏွစ္ခု ၊ ေတြ႔ၾကဳံျပဳလည္း
လဲေနက ထ ၊ .ပ်က္ေနျပင္ဆင္
ဥာဏ္ႏွင္႔ယွဥ္ျပီး ..အခက္ခဲေအာက္
ဦးခ်ဒူးေထာက္ ၊ လက္မေျမွာက္ပဲ
စြမ္းေလာက္ရွိထား ၊ အားက်န္မ်ားႏွင္႔
ဆက္သြားသမွ် ၊ ခရီးစ၏
အက်ိဳးရွိသမို႔…..
ဘဝေခၚဆို…တိုက္ပြဲကိုျဖင္႔
ပညာေျမေျမကတုတ္ ၊ အသိခြ်န္းအုပ္လို႔
ထိန္းခ်ဳပ္သင္႔မွန္ ၊ သံုးပါးကံကို
သတိပိုစြာ ၊ အလိမၼာျဖင္႔
သုတဆင္႔လွ်က္ ၊ ဥာဏ္..နဲ႔..ဝီရိ
ေစာင္းႏွယ္ညွိကာ ၊ ၾကိဳးစားယွဥ္ျပိဳင္
သင္အနုိင္ယူ ၊ ေအာင္လံထူေလ
သတိေခြ်သည္ ၊ ေရႊျမန္မာတို႔…နုိင္ေစဖို႔
ဘဝဟူသည္တိုက္ပြဲမို႔။
အရွင္နႏၵဝံသ(ရမည္းသင္း)ပရိယတၱိသာသနာ႔ပါလဓမၼာစရိယ၊သာသနဓဇဓမၼာစရိယ..MA(M.U,India)..MA(Colombo,SriLanka)ေညာင္ကန္ေအးရိပ္သာ..ကူခ်ိဳင္းလားမား၊မေလးရွား
ျမတ္နိုးဆဲ
ဖူး ငုံ ေ၀ ၿဖာ
ခ်စ္သူ႔ မ်က္ႏွာ
ပင့္ သက္ ေတြ ရိႈက္
ခိုး ၾကည့္ လိုက္ ♥♥♥
ပြင့္ ပန္း တိုင္း ပင္
ႏိွႈင္း မ ယွဥ္
တ ဒ ဂၤ အျပဳံး
အ ျမတ္ ႏိုး ဆုံး ♥♥♥
ေ၀ ဆာ ေန လည္း
မ ခ်ဴ ရဲ
ခပ္ ေ၀း ေ၀း က
ေငး ၾကည့္ ၿမဲ
အ လွမ္း ေ၀း လည္း ၿမတ္ ႏိုး ဆဲ ♥♥♥
ခ်စ္သူ႔ မ်က္ႏွာ
ပင့္ သက္ ေတြ ရိႈက္
ခိုး ၾကည့္ လိုက္ ♥♥♥
ပြင့္ ပန္း တိုင္း ပင္
ႏိွႈင္း မ ယွဥ္
တ ဒ ဂၤ အျပဳံး
အ ျမတ္ ႏိုး ဆုံး ♥♥♥
ေ၀ ဆာ ေန လည္း
မ ခ်ဴ ရဲ
ခပ္ ေ၀း ေ၀း က
ေငး ၾကည့္ ၿမဲ
အ လွမ္း ေ၀း လည္း ၿမတ္ ႏိုး ဆဲ ♥♥♥
သူသိပါေစ
ေနေရာင္ကြယ္ေပ်ာက္
လမင္းေရာက္ေတာ႔
ရင္ထဲမွာလည္း
ေအးခ်မ္းတယ္
လမင္းကြယ္ေပ်ာက္
ေနေရာင္မေရာက္
အစဥ္ေမ႔ေပ်ာက္မွာလည္း ေၾကာက္မိတယ္
ကိုယ္ခ်စ္ရွာလည္းေဝး
သူခ်စ္ရွာလည္း
မေဆြး မေဆြးပါရေစနဲ႔
ဘယ္ေတာ႔မ်ားမွ တို႔ႏွစ္ဦးနီးစပ္ၾကမွာလည္း
မဆံုနိင္ေတာ႔ဘူးလား
ေန နဲ႔ လ လိုေလ
ကံၾကမၼာက ရက္စက္စြာ
ထားခဲ႔ရင္ေတာင္
ေဆြးေၿမ႕ေၾကလြင္႔
ရင္နင္႔နင္႔နဲ႔ ခ်စ္ခဲ႔တာကို
သိေစခ်င္လိုက္တာ ♥♥♥
လမင္းေရာက္ေတာ႔
ရင္ထဲမွာလည္း
ေအးခ်မ္းတယ္
လမင္းကြယ္ေပ်ာက္
ေနေရာင္မေရာက္
အစဥ္ေမ႔ေပ်ာက္မွာလည္း ေၾကာက္မိတယ္
ကိုယ္ခ်စ္ရွာလည္းေဝး
သူခ်စ္ရွာလည္း
မေဆြး မေဆြးပါရေစနဲ႔
ဘယ္ေတာ႔မ်ားမွ တို႔ႏွစ္ဦးနီးစပ္ၾကမွာလည္း
မဆံုနိင္ေတာ႔ဘူးလား
ေန နဲ႔ လ လိုေလ
ကံၾကမၼာက ရက္စက္စြာ
ထားခဲ႔ရင္ေတာင္
ေဆြးေၿမ႕ေၾကလြင္႔
ရင္နင္႔နင္႔နဲ႔ ခ်စ္ခဲ႔တာကို
သိေစခ်င္လိုက္တာ ♥♥♥
အလြမ္းမ်ားနဲ ့ည
နင္မရွိတဲ့ ငါ့ကမာၻ အလြမ္းေတြနဲ႔ ေၿခာက္ကပ္လို႔ တိတ္ဆိတ္တဲ့ ညအေမွာင္မွာ အေဖာ္မပါ တကိုယ္တည္းလမ္းေလွ်ာက္ ႀကယ္ေတြလဲ ေပ်ာက္ေနခဲ့ၿပီ လမင္းေလး ရဲ့ငိုရွိဳက္သံ နင္ ႀကားခဲ့မယ္ဆိုရင္ ငါ့ ကိုခပ္ပါးပါး ေလးသတိရေပးပါ ငါ့ အလြမ္းေတြတိုင္တည္ လြန္းလို႔ လမင္းေလး ေတာင္၀မ္းနည္းေနတတ္ခဲ့ၿပီေလ ၿပန္မဆံုနိုင္တဲ့လမ္း ကိုယ္စီေရြးခ်ယ္ ခဲ့ၿပီးမွ ရလာခဲ့တဲ့ ေနာင္တ တခ်ိဳ႕ကို မာနေလးက အံတုလို႔ ေနာက္ထပ္လဲ မကန္းေတာ့ေအာင္ အားေပး ေနႀကေလရဲ့ အလြမ္းေတြနဲ႔ ကန္းေနတဲ့ငါ့အခ်စ္ေတြကို ေနာက္တႀကိမ္ၿပန္လည္ ရွင္သန္ခြင့္ရွိရင္ ငါ့ကိုခ်စ္တဲ့သူ ငါကခ်စ္တဲ့သူသာ ဆံုဆည္းပါ ရေစလို႔ လမင္းေလးကို တိုးတိုးေလးေၿပာလိုက္မိတယ္
ဘ၀ တြင္ ရွံဳးနိမ့္ရၿခင္း တရားဆယ္ပါး
၁။ ဘ၀တြင္ တိက်ၿပတ္သားေသာ ရည္မွန္းခ်က္မရွိၿခင္း။
၂။ အဆိုးၿမင္ၿခင္း၊ အၿပဳသေဘာမေဆာင္ၿခင္း
၃။ အတတ္ပညာမဲ့ၿခင္း၊ အတတ္ပညာ မဆည္းပူးၿခင္း
၄။ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္မခ်တတ္ၿခင္း၊ မခ်နုိ္င္ၿခင္း၊ အမွားဆံုးၿဖတ္ၿခင္း
၅။ လူမူဆက္ဆံေရး ညံ့ဖ်င္းၿခင္း
၆။ ၿပင္းၿပထက္သန္ေသာာ စိတ္ထား မရွိၿခင္း
ရ။ အယံုလြန္ၿခင္း၊ အယံုလြယ္ၿခင္း၊ အားနာၿခင္း
၈။ ေၾကာက္ရြံ ့ၿခင္း၊ ရိုးရာ အစြဲအလမ္းၾကီးၿခင္း
၉။ ရတာထက္ ပိုသံုးစြဲၿခင္း
၁၀။ အၿမန္သေ႒းၿဖစ္လာၿခင္း
ျမစ္ေကာ
ျမစ္မေကာေအာင္လုိ႕၊
သစ္ေတာတုိ႕ စိမ္းရေပမည္။
ေရေဝေတာေတြ ဆုိင္းစုိ႕စို႕၊
မိႈင္းညိဳ႕ညိဳ႕မႈန္ရီ။
ခ်င္းတြင္းႏွင့္ဧရာဝတီ၊
ေရျပာၾကည္သမွ် ျမန္မာ့ေသြးေဟ့။
တေတာလံုးေျပာင္၊
တေတာင္လံုးလင္း၊
ျမစ္က်ဥ္းကာေသာင္ေတြေပၚေတာ့၊
ေနာင္အရွည္မေမွ်ာ္ ျမန္မာေပ်ာက္ေအာင္လို႕၊
ကိုယ့္ေသြးကို ကိုယ္ျပန္ေသာက္ေနၾက၊
စိုးေၾကာက္ဖြယ္ အျပစ္သေဘာနဲ႕၊
ျမစ္ေကာမယ့္ေန႕။ ။
ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
ဥယ်ာဥ္မွဴးငဲ့
ေနမင္းဝင္ေသာ္၊
ေငြမင္ရွက္ျဖာ၊ သစ္ရိပ္သာဝယ္၊
ညင္သာေလ်ာင္း၍၊ တကိုယ္ေမြ႔သည္၊
ခ်မ္းေျမ့အိပ္စက္ပါၿပီေလာ။
သင္စိုက္ခဲ့သည့္၊
ပင္ႏဲြ႔ညိဳျပာ၊ ပန္းမာလာကား၊
ငံုအာလန္းပြင့္၊ ငြါးငြါးစြင့္လ်က္၊
ရႊန္းတင့္ေဝဆာ ရွိေလၿပီ။
ေလျပည္လာ၍၊
ၾကည္သာရွင္းသန္႔၊ ပန္းရနံ႔လွ်င္၊
သင္းပ်ံ႕ေဝ့လည္၊ ႀကိဳင္လိႈင္စည္ေသာ္၊
ေရာ္ရည္ေမွ်ာ္မွန္း၊ သည္အလြမ္းႏွင့္၊
စိတ္ဝမ္းညံ့ႏု၊ သင့္ေကာင္းမႈကို၊
သာဓုသံသာ ေခၚမိတကား။
မင္းယုေ၀
ခရီး
ခရီးသြားခ်င္းအတူတူ
မညဴစူဘူး
လဲက်တဲ့အခါ ထူေပးရမွာ
ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့အခါ မွ်ေ၀ရမွာ
စိတ္ထားခ်င္းတူ
သေဘာၿဖဴက
လာသာ လာပါ ခ်စ္မိတ္ေဆြရာ။
မာနမထား
မေစာ္ကားဘဲ
အလွတရား
မွ်ေ၀ထားလို ့
ခရီးၾကိဳၿပဳ
မိတ္ေဆြေတြ စုၿပီး
ေကာင္းတာကို ၿပဳရေအာင္။
သင္ေသသြားေသာ္
ဪ..လူ႔ျပည္ေလာက၊ လူ႔ဘ၀ကား
အိုရနာရ၊ ေသရဦးမည္
မွန္ေပသည္တည့္ ။
သို႔တၿပီးကား၊ သင္ေသသြားေသာ္
သင္ဖြားေသာေျမ၊ သင္တို႔ေျမသည္
အေျခတိုးျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏ ။
သင္၏အမ်ိဳးသား၊ စာစကားလည္း
ႀကီးပြားတိုးျမင့္၊က်န္ေကာင္းသင့္၏ ။
သင္ဦးခ်၍ အမွ်ေ၀ရာ
ေစတီသာႏွင့္၊ သစၥာအေရာင္
ဥာဏ္တန္ေဆာင္လည္း
ေျပာင္လ်က္၀င္းလ်က္ က်န္ေစသတည္း ။
ေဇာ္ဂ်ီ
၁၉၃၅ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ အိုးေဝမဂၢဇင္း
ဒီကဗ်ာေတြကို ေရးသားတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ အသက္က ၂၈ ႏွစ္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။
ဆရာ့ကဗ်ာကို ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အိုးေဝမဂၢဇင္းရဲ႕ အယ္ဒီတာက အသက္ ၂ဝ ပဲ ရွိေသးတဲ့ ကိုေအာင္ဆန္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒါကိုၾကည့္ရင္ လူငယ္ေတြရဲ႕ အခန္းက႑က ျမန္မာျပည္ရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈမွာ ဘယ္ေလာက္အေရးပါခဲ့တယ္ ဆိုတာကို ခန္႔မွန္းႏိုင္သလို၊ လူငယ္ေတြရဲ႕အေတြးအေခၚ အယူအဆေတြကိုလည္း ခန္႔မွန္းႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘဝကုိ တန္ဖိုးရွိရွိ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ေစတနာေတြဟာ သူ႔ရဲ႕ စာေပေတြမွာ အၿမဲတမ္း ကိန္းဝပ္ေနမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ။
ကြယ္ရာခ်စ္
ခင္ရယ္
ယဥ္စစနဲ ့
မၿပင္လည္းလွပါရဲ ့
အသြင္ကနန္းဆန္
ပန္းပန္ေနာ္ . . . ဟုတ္လား။
မစိမ္းခ်င္ေပမယ့္
တိမ္းသူလို ့ထင္ေလမလား။
မေခၽြရက္သူမို ့
ေနရက္တယ္လို ့ဆိုေလမလား။
တိုးတိုးတိတ္ရယ္နဲ ့
စိုးထိတ္ကာရင္မွာဆူ
ေ၀ဒနာအပူ ဘယ္သူသိႏိုင္ပါ့။
တကိုယ္တည္းေလ . . .
ငိုၿငီးလို ့လည္းမေၿဖသာ
ဆိုတီးလို ့လည္း မေနသာ
ေ၀ဒနာ အေၿဖရွာခက္ပါရဲ့
ရင္ထဲမွာ မင္းရွိတာကို
(အခ်စ္ရယ္ . . )
ေတြးသိပါေတာ့။ ။
ကိုတူး
ေမးလိုက္ခ်င္သည္
အေဖာ္သစ္ႏွင့္ ေပ်ာ္ရစ္ေလသူ
သစၥာစကား၊ နားမွာၾကားဆဲ
အစိမ္းေရာင္ၿခယ္၊ တိမ္းေရွာင္လြယ္သူု
ပ်ားရည္ခ်ိဳျမ၊ ၀မ္းခ်ခဲ့သူ
ေမာင့္ခ်စ္သက္ခင္၊ သည္ရင္ခြင္ကို
ေမ့လို ့ရရင္
ေမ့လိုက္ခ်င္သည္။
အိမ္မက္ကမၻာ၊ ရက္ေတြၾကာလည္း
ဘာသာမိႈင္ေငး၊ ကဗ်ာေတးလည္း
မေရးဖြဲ ့ႏိုင္၊ စိတ္ေတြမိႈင္သည္
ႏွစ္ကိုယ္ၾကည္ႏူး၊ ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးေသာ
ခံၿပာတန္းေလး၊ ကန္နေဘးကို
အေတြးလြင့္စင္
ၿပန္ေရာက္ခ်င္သည္။
သည္ရင္ခြင္ဦး အခ်စ္ဖူးကို
ဖ်က္ခ်ိဳးနင္းေခ်၊ မင္းေပ်ာ္ေလသလား
သည္လိုမဟုတ္ ကိုယ္လိုလူမွ
သနားမၾကင္၊ ရက္စက္ခ်င္သလား
အသြင္ေၿပာင္းသစ္၊ ေမာင့္အခ်စ္ကို
အၿပစ္မဆို၊ လွစ္လိုခဏ
ၿမင္ေတြ ့ရစဥ္. .
ေမးလိုက္ခ်င္သည္။
.
ဒီကဗ်ာကိုေရးခဲ့သူကို မမွတ္မိ၍မေဖာ္ၿပႏိုင္သည္ကုိ ေတာင္းပန္ပါသည္။
ဘ၀သည္ကား
ေလထန္တိုင္းသာ ပြင့္ေၾကြပါမူ
ဘယ္မွာ ပန္းမ်ားက်န္မည္နည္း။
လႈိင္းပုတ္တိုင္းသာ ကမ္းၿပိဳပါမူ
ဘယ္မွာ ေျမႀကီးက်န္မည္နည္း။
က်ရႈံးတိုင္းသာ ငိုရပါမူ
ဘယ္မွာ မ်က္ရည္က်န္မည္နည္း။
အေမွာင္တ၀က္ လင္းတ၀က္သည္
တရက္တခါ ႀကံဳၿမဲသာတည့္။
အ႐ႈံးတစ္လွည့္ ႏုိင္တစ္လွည့္မွာ
မ်က္လွည့္ပမာ ေတြ႕ၿမဲသာတည္း။
ဘ၀သည္ကား တိုက္ပြဲမ်ားပင္
လႈပ္႐ွားရေသာ လူ႔႐ြာေတာ၀ယ္
လင္းေသာေမွာင္ေသာ ေအာင္ေသာ႐ံႈးေသာ
မုန္းေသာခ်စ္ေသာ သစ္ေသာေဟာင္းေသာ
ေကာင္းေသာဆိုးေသာ ညိႈးေသာလန္းေသာ
ၾကမ္းေသာႏုေသာ ပူေသာေအးေသာ
ေစာေၾကာစိတ္ျဖာ မေနသာေပ
လဲရာကထ က်ရာကတက္
ပ်က္ရာကေဆာက္ ေ႐ွ႕သို႔ေလွ်ာက္၍
ေရာက္ရာဘ၀ အားမာန္ျပရင္း
ရုန္းရကန္ရ မည္တကား။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ့ FaceBook မွ ကူးယူထားတာပါ။
အိမ္
ေမေမ…
ေမတၱာထြန္းတင့္
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
ေႏြးေထြးျပည့္စံုခဲ့ ေမေမတည္တဲ့
သားတို႔အတြက္ အိမ္…။ ။
ေဖေဖ…
အားအင္ခ်ိႏွဲ႔
ခြန္အားမဲ့လည္း
မေလွ်ာ့ေသာ ဇြဲ၊ ေသြးမကြဲပဲ
သားတို႔အတြက္ ေဆာက္ခဲ့တဲ့ အိမ္…။ ။
ခြန္အားနဲ႔ မိုး
အၿပံဳးနဲ႔ ထုဆစ္
ေႏြးေထြးမႈ လႊမ္းၿခံဳ
ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ ေျခရာမထပ္
အၿမဲမျပတ္ သားတို႔အတြက္ ဂရုစိုက္တဲ့
ဒီအိမ္ဟာ…
က်ဴထရံႏွင့္ေပမယ့္
ဘာနဲ႔မွ မလဲနဳိင္ပါဘူး
ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ…။ ။
ကိုယ္ေပၚမွာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ေတြျဖာထြက္ေနသူ (သို႔မဟုတ္) Nikola Tesla
