ေကာင္းကင္လို ၿမင္႔မား
နန္းေတာ္လို မခမ္းနား
ဘဝသမားမို႔ အလွစကားေတြနဲ႔
ခဏ အနားမွာ မေနနိင္ေတာ႔
ထားခဲ႔မွာ မဟုတ္လားကြယ္
သြားမယ္ဟာ သြားပါေတာ႔ေနာ္
နားနဲ႔မနာ ဖဝါးနဲ႔နာဆိုၿပီး
သနားငဲ႔ညွာဘို႔ ေအၾကာင္း ေတာင္ပန္စရာ မလို
ေဝးသြားမွ ဒဏ္ရာေတြၿမင္
အသဲေတြႏြမ္း မငိုစမ္းပါနဲ႔ ေမ ...
ထားခဲ႔ က်န္ရစ္ ေမာင္႔ အခ်စ္ေရ
မဟန္တဲ႔ အခါ ၿပန္လွည့္လာပါ
ေမွ်ာ္လင္႔ေစာင္႔စား သစၥာထားလို႔
က်န္တာအရာေတြ မစဥ္းစားနဲ႔ေပါ႔
တစ္ကယ္လိုမ်ား အရံူးတံခါးကိုထုၿပီး
အမုန္းတရားေတြနဲ႔ ေမ ဝင္လာရင္
ေရႊရင္ခြဲလို႔ အသည္းပါေပးမယ္
ေမ တစ္သက္ေပ်ာ္ပါေတာ႔ေနာ္.......။
No comments :
Post a Comment