ဆူး

ဆူး...

သြားရင္းလာရင္း ဆစ္ခနဲစူးတ့ဲ ဆူးလိုေပါ့...
အမွတ္တမ့ဲပါပဲ။

ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ခပ္ေသးေသးေပါ့...
သို႕ေပမင့္ ႀကာေလ နစ္၀င္ေလပဲ။

ဟာ ဒီဆူး... ဒုကၡေပးလွခ်ည္လားဗ်ာ...
ငါဆြဲႏႈတ္လိုက္ရ... ကဲကြာ။

ႏႈတ္ျပီးေတာ့လည္း ဆူးေပါက္က်န္ခ့ဲတယ္...
အနာ က မက်က္ဘူး။

အနာက်က္ သြားေတာ့လည္း ေဖ်ာက္မရတ့ဲ အရာက်န္ခ့ဲတယ္...
အမာရြတ္။

အ့ဲဒီဆူး...
ႏႈတ္ပစ္ရမလား။
အနာရင္းခံရမလား။
အမာရြတ္က်န္ခံရမလား။